Παγκόσμια Ημέρα Σπάνιων Νόσων

Προσθήκη λεζάντας

Η Παγκόσμια Ημέρα Σπάνιων Νόσων καθιερώθηκε το 2008 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σπανίων Παθήσεων (EURORDIS) και τιμάται έκτοτε την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινή γνώμης και την άσκηση πίεσης, προκειμένου το σύστημα υγείας και πρόνοιας να προσαρμόζεται στους πάσχοντες από σπάνιο νόσημα, την πρόληψη και θεραπεία των παθήσεων τους.

Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, οι περίπου 8.000 καταγεγραμμένες ως σπάνιοι νόσοι πλήττουν με βάση εμπειρικές μελέτες το 10% του πληθυσμού. Σε αυτές περιλαμβάνονται κυρίως εκφυλιστικές νόσοι του νευρικού συστήματος και ορισμένοι τύποι καρκίνου, που εφόσον δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και συστηματοποιημένα καθιστούν τους ασθενείς ανήμπορους να αυτοεξυπηρετηθούν ακόμη και στα βασικά, ενώ η εξέλιξή τους αποβαίνει αρκετές φορές μοιραία, μέσα σε κατάσταση αφόρητου πόνου για τους πάσχοντες.

Το 75% των ασθενών που προσβάλλονται από σπάνιες νόσους είναι παιδιά και έφηβοι, ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων τα πρώτα συμπτώματα, συνήθως κοινά με άλλες ασθένειες, οδηγούν σε εσφαλμένες πρώτες διαγνώσεις και δεν ταυτοποιούνται έγκαιρα με τη σπάνια νόσο. Αποτέλεσμα, να καθυστερεί η φαρμακευτική αντιμετώπιση της νόσου και να ταλαιπωρούνται αφάνταστα οι πάσχοντες.

Στην Ελλάδα, με βάση και την ευρωπαϊκή εμπειρία, τα άτομα που πάσχουν από κάποια σπάνια νόσο υπολογίζονται σε 1.000.000. Όπως καταγράφει η Πανελλήνια Ένωση Σπανίων Παθήσεων (ΠΕΣΠΑ), η έρευνα, η επιστημονική γνώση, η θεραπευτική αντιμετώπιση, αλλά και η κοινωνική και ασφαλιστική κάλυψη είναι ελλιπείς και καθιστούν πραγματικό Γολγοθά τη «ζωή με σπάνιο νόσημα», τόσο για τους ασθενείς, όσο και τις οικογένειές τους και τον οικονομικό τους προϋπολογισμό.

Μερικές από τις σπάνιες παθήσεις, όπως τυποποιούνται από την EURORDIS:

Εναλλασσόμενη Ημιπληγία
Ανιριδία
Ρευματοειδής Αρθρίτιδα
Αταξία τηλεαγγειεκτασία
Έλλειψη χοριοειδούς χιτώνος του οφθαλμού
Υποφυσιογενής Βασιοφιλισμός
Κυστική ίνωση
Πομφολυγώδης επιδερμολυσία
Δυστονία
Αιμοφιλία
Νόσος Πάρκινσον
Έλλειψη αυξητικής ορμόνης
Λύκος και άλλες κολλαγονώσεις
Μελιταίος Πυρετός
Μεσογειακός Πυρετός
Εγκεφαλίτιδα
Αραχνοδακτυλία ( Σύνδρομο Μαρφάν )
Μεσογειακή Αναιμία
Στρεψαυχενία
Πορφυρία
Σκλήρυνση κατά πλάκας
Μυϊκές δυστροφίες
Σκηροδερμία

Πηγή : sansimera.gr

Τί γνωρίζετε για το σουσάμι

Το σουσάμι είναι ιδιαίτερα θρεπτικό και ωφέλιμο, γιατί περιέχει λιπαρές ουσίες σε μεγάλη αναλογία (30-40%). Τις εξάγουν εξασκώντας ισχυρή πίεση πάνω στους σπόρους. Το σουσαμέλαιο που βγαίνει με την ψυχρή αυτή μέθοδο είναι εξαιρετικά θρεπτικό και ωφέλιμο.

Η σύστασή του ανά 100γρ περιλαμβάνει: 18.6 γρ. πρωτεΐνη, 52.5 gr λίπος, 21.6 γρ. υδατάνθρακες, 3 γρ. φυτικών ινών, 1200 mg ασβεστίου, 540 mg φωσφόρο, 10 mg σιδήρου, 563 θερμίδες. Επιπρόσθετα είναι πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως επίσης και σε ορισμένες ουσίες με σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

Οι σπόροι του σουσαμιού αποτελούσαν τροφή για τους αρχαίους Έλληνες καθώς επίσης και για άλλους λαούς της Μεσογείου. Το σουσάμι είναι τρόφιμο με υψηλής βιολογικής αξίας φυτική πρωτεΐνη. Είναι πλούσιο σε αμινοξέα όπως η μεθειονίνη, η τρυπτοφάνη, η λευκίνη και η αργινίνη, ενώ είναι σχετικά φτωχή η περιεκτικότητά του σε λυσίνη.

Η υψηλή θρεπτική αξία του σουσαμιού οφείλεται και στα λιπαρά οξέα που περιέχει. Από αυτά το 45% είναι μονοακόρεστα, το 40% πολυακόρεστα και μόλις το 15% κορεσμένα. Παρατηρούμε λοιπόν ότι τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα των οποίων η λήψη μέσω της διατροφής κρίνεται αναγκαία εξαιτίας της αδυναμίας του ανθρώπινου οργανισμού να τα συνθέσει, καλύπτουν το μεγαλύτερο ποσοστό.

ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ-ΑΝΤΙΘΡΟΜΒΟΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ:
Το συστατικό σησαμίνη το οποίο περιέχεται στο σουσάμι αναστέλλει τόσο την αύξηση της πίεσης όσο και τη δημιουργία εγκεφαλικών θρόμβων. Κατ’ επέκταση προλαμβάνεται ο κίνδυνος των εγκεφαλικών επεισοδίων ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η παραπάνω δράση της σησαμίνης ενισχύεται παρουσία της βιταμίνης Ε.

ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ:
Η καρκινογένεση έχει συνδεθεί με τη δράση των ελευθέρων ριζών. Οι ελεύθερες ρίζες αποτελούν τους κυριότερους παράγοντες οξείδωσης, ενώ έχουν συνδεθεί και με ποικίλες βλαβερές επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, με σημαντικότερη όλων την καταστροφή του γενετικού υλικού και κατ’ επέκταση την εμφάνιση καρκίνου.Η βλαβερή αυτή δράση των ελευθέρων ριζών αναστέλλεται σε μεγάλο βαθμό από τη σησαμόλη, ένα ακόμα σημαντικό συστατικό του σουσαμιού. Το γεγονός αυτό ενισχύει την άποψη των ερευνητών σχετικά με την αντικαρκινική δράση του σουσαμιού.

ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ:
Η κατανάλωση σουσαμιού έχει συσχετιστεί όχι μόνο με την προστασία του οργανισμού από τη βλαβερή δράση των ελευθέρων ριζών αλλά και με την προστασία από τη δημιουργία αθηρωματικών πλακών στα αγγεία, η δημιουργία των οποίων έχει ως κύριο αιτιολογικό παράγοντα την οξείδωση των λιποπρωτεϊνών (κυρίως της LDL).Η κατανάλωση του σουσαμιού αποτελεί ασπίδα προστασίας των αγγείων, αφού έχει συσχετιστεί με μειωμένη ευαισθησία των λιποπρωτεϊνών του αίματος στην οξείδωση μέσω της δράσης της σησαμινόλης.

Επιστημονικώς αποδεδειγμένα το σουσάμι βοηθά στην πρόληψη της υπερχοληστερολαιμίας, στη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, στην πρόληψη του καταρράκτη και στην αντιμετώπιση του διαβήτη.

Επιπρόσθετα το ιχνοστοιχείο σελήνιο που περιέχεται σε σημαντικά ποσά στο σουσάμι, έχει τα τελευταία χρόνια συσχετιστεί με σημαντική αντιοξειδωτική δράση στον οργανισμό, καθώς αποτελεί συστατικό ενός σημαντικού αντιοξειδωτικού συστήματος- της οξειδάσης της γλουταθειόνης- το οποίο αποτελεί ένα από τα κυριότερα αμυντικά συστήματα του οργανισμού έναντι της δράσης των ελευθέρων ριζών.

Απ’ την άλλη η κατανάλωση του σουσαμιού από αθλητές που ασκούνται συστηματικά, μειώνει τον κίνδυνο πρόκλησης μυϊκών τραυματισμών, βασική αιτία των οποίων είναι το οξειδωτικό στρες, το οποίο εμφανίζεται εξαιτίας της αυξημένης παραγωγής ριζών.

Τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι το σουσάμι εμφανίζει σημαντικές αντιγηραντικές ιδιότητες λόγω της μεγάλης του περιεκτικότητας σε βιταμίνη Ε και της δράσης των λιγνανών, δηλαδή της σησαμινόλης και της σησαμίνης.

Πηγή : ygeianews.gr

Φυτικές ίνες και υγεία του εντέρου

Οι φυτικές (ή διαιτητικές) ίνες δεν ανήκουν στα«θρεπτικά συστατικά», επειδή διέρχονται από τον οργανισμό μας χωρίς να απορροφώνται, αποτελούν όμως σημαντικό συστατικό της διατροφής μας. Αποτελούν το βρώσιμο τμήμα των φυτικών τροφίμων, οι οποίες δεν μπορούν να πεφθούν ή να απορροφηθούν στο λεπτό έντερο και περνούνανέπαφες στο παχύ έντερο, όπου υφίστανται μερική ή ολική ζύμωση από τα βακτήρια του εντέρου.

Περιλαμβάνουν μη αμυλούχους πολυσακχαρίτες (π.χ. κυτταρίνη, ημικυτταρίνη, κόμμεα, πηκτίνες), ολιγοσακχαρίτες (π.χ. ινουλίνη), λιγνίνη και συναφή φυτικά συστατικά (π.χ. κηροί, σουβερίνη). Ο όρος φυτικές ίνες περιλαμβάνει επίσης έναν τύπο αμύλου που είναι γνωστός και ως ανθεκτικό άμυλο (περιέχεται στα όσπρια, σε ημιαλεσμένους σπόρους και σιτηρά και σε ορισμένα δημητριακά πρωινού), επειδή αντιστέκεται στην πέψη στο λεπτό έντερο και φθάνει στο παχύ έντερο ανέπαφο.

Οι φυτικές ίνες ταξινομούνται συχνά, ανάλογα με τη διαλυτότητά τους στο νερό, σεδιαλυτές (πηκτίνες, κόμμεα, ινουλίνη και κάποιες ημικυτταρίνες) και αδιάλυτες (λιγνίνη, κυτταρίνη και κάποιες ημικυτταρίνες). Οι διαλυτές φυτικές ίνες είναι αυτές που κυρίως υφίστανται ζύμωση από τη μικροχλωρίδα του εντέρου. Τα περισσότερα τρόφιμα που περιέχουν φυτικές ίνες περιέχουν περίπου αναλογία 1/3 σε διαλυτές και 2/3 σε αδιάλυτεςφυτικές ίνες.

Οι φυτικές ίνες και κάποια από τα συστατικά τους όπως η αραβινοξυλάνη, η ινουλίνη, η β-γλυκάνη, η πηκτίνη, το πίτουρο και το ανθεκτικό άμυλο, έχει φανεί ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας.

Η αύξηση της κατανάλωσής τους έχει συνδεθεί με μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων, διαβήτη Τύπου 2, υπέρβαρου και παχυσαρκίας, αλλά πιθανότατα και συνολικής θνησιμότητας. Η κατανάλωση φυτικών ινών έχει ευεργετική επίδραση στη λειτουργία του εντέρου. Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες συμβάλλουν στηνπρόληψη της δυσκοιλιότητας, αυξάνοντας το βάρος των κοπράνων και μειώνοντας τον χρόνο διέλευσής τους από το γαστρεντερικό σωλήνα. Το αποτέλεσμα αυτό ενισχύεται εάν η λήψη φυτικών ινών συνοδεύεται και από αυξημένη κατανάλωση νερού.

Έρευνα Ολλανδών και Ισπανών επιστημόνων έδειξε ότι η κατανάλωση φυτικών ινών και των συστατικών τους από διάφορες φυτικές τροφές (προϊόντα δημητριακών, φρούτα και λαχανικά) αποτελούν πολύ καλό υπόστρωμα για την εντερική ζύμωση, αυξάνοντας έτσι την παραγωγή της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου ενώ επηρεάζει θετικά και τη σύστασή της. Η μικροβιακή σύσταση του εντερικού αυλού επηρεάζει σημαντικά τη λειτουργία του οργανισμού μας και οι αλλαγές στη σύστασή της έχουν συσχετιστεί με πολλές ασθένειες και παθολογικές καταστάσεις. Συνεπώς, η σταθερότητα της εντερικής βιομάζας από τις φυτικές ίνες είναι πολύ ωφέλιμη.

Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές πραγματοποίησαν στο εργαστήριο εντερική ζύμωση χρησιμοποιώντας ένα εργαστηριακό μοντέλο του ανθρώπινου παχέος εντέρου. Σαν υπόστρωμα για τη ζύμωση χρησιμοποιήθηκαν τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες καιαπομονωμένες φυτικές ίνες από δύο είδη ευρωπαϊκών διαιτών (Σκανδιναβική, Ισπανική). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι φυτικές ίνες από τα τρόφιμα προκάλεσαν μεγαλύτερη αύξηση στην εντερική μικροχλωρίδα σε σχέση με τις απομονωμένες φυτικές ίνες, ενώ τα προϊόντα δημητριακών ολικής αλέσεως οδήγησαν σε μεγαλύτερη αύξηση της βιομάζας από ότι τα φρούτα και τα λαχανικά.

Σύμφωνα με μεταανάλυση διαφόρων προοπτικών μελετών, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό British Medical Journal, η κατανάλωση φυτικών ινών, φυτικών ινών δημητριακών και δημητριακών ολικής αλέσεως συνδέεται με γραμμική μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου. Συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η κατανάλωση 10 γραμμαρίων φυτικών ινών ημερησίως μπορείνα μειώσει κατά 10% τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, ενώ η λήψη τριών μερίδων (90 γρ) δημητριακών ολικής αλέσεως ημερησίως μπορεί να μειώσει κατά 20% τον κίνδυνο αυτό. Ωστόσο, δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη ποια είδη φυτικών ινών συνδέονται με αυτά τα οφέλη και χρειάζονται περισσότερες και καλά σχεδιασμένες έρευνες που να αποδεικνύουν την ευεργετική αυτή επίδραση.

Η κατανάλωση φυτικών ινών φαίνεται να έχει θετική επίδραση και σε άτομα που υποφέρουν από αιμορροΐδες, καθώς μειώνουν την εμφάνιση των συμπτωμάτων της πάθησης αλλά και των αιμορραγιών. Επιπλέον, έρευνες έχουν δείξει ότι η αύξηση της διαιτητικής πρόσληψης φυτικών ινών μπορεί να μειώσει την εμφάνιση επιπλοκών σε ασθενείς με εκκολπώματα στο έντερο. Όμως, αν και παλιότερα υπήρχε η αντίληψη ότι η αυξημένη λήψη διαιτητικών ινών προλαμβάνει την εμφάνιση εκκολπωμάτωσης και αιμορροΐδων, ωστόσο τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αλλά αντίθεταη υπερβολική πρόσληψη φυτικών ινών ίσως να οδηγεί στην ανάπτυξη αυτών των παθήσεων.

Η σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) για την κατανάλωση φυτικών ινών είναι τα 25 γρ ημερησίως για τους ενήλικες, ώστε να έχουν φυσιολογική εντερική λειτουργία. Η Αμερικανική Διαιτολογική Εταιρία συστήνει 14 γρ ανά 1000 θερμίδες ημερησίως.

Πλούσιες πηγές φυτικών ινών αποτελούν τα παρακάτω τρόφιμα:

• Δημητριακά: δημητριακά τύπου All Bran και απλά, ψωμί ολικής αλέσεως, βρώμη, μακαρόνια ολικής αλέσεως, καστανό ρύζι, κρακεράκια ολικής άλεσης.
• Όλα τα όσπρια
• Φρούτα: αποξηραμένα φρούτα, αχλάδι, μπανάνα, μήλο με φλούδα, πορτοκάλι.
• Λαχανικά: αγγινάρες, φασολάκια, αρακάς, γλυκοπατάτα και πατάτα με φλούδα, σπανάκι, λαχαάκια Βρυξελλών, μπρόκολο, μπάμιες.
• Ροφήματα φρούτων και λαχανικών: στην αγορά κυκλοφορούν ροφήματα από 100% φρούτα και λαχανικά τα οποία περιέχουν αρκετές φυτικές ίνες (έως 4,5 g/μερίδα) και λίγες μόνο θερμίδες, καθιστώντας το ιδανική επιλογή για ενδιάμεσο σνακ.
• Ξηροί καρποί: αμύγδαλα

 Πηγή : mednutrition.gr

Βοηθήστε κάποιον που αιμορραγεί

Η αντιμετώπιση της αιμορραγίας είναι ιεραρχικά, το πρώτο μέλημα σε περίπτωση ενός τραυματισμού. Η συνέχεια του δέρματος, πρέπει να αποκατασταθεί, αλλά αυτό θα γίνει σε δεύτερο χρόνο.

Δύο είναι τα είδη αγγείων που μπορεί να υποστούν βλάβη σε περίπτωση τραύματος, οι φλέβες και οι αρτηρίες. Στη πρώτη περίπτωση, η αιμορραγία ονομάζεται φλεβική, όπου το αίμα παρουσιάζει ένα σκούρο ερυθρό χρώμα και «ξαπλώνει» στη περιοχή του τραύματος, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, η αιμορραγία ονομάζεται αρτηριακή, με το αίμα να παρουσιάζει ένα ανοικτό, ζωηρά ερυθρό χρώμα και να αναβλύζει ή να εκτινάσσεται από την περιοχή του τραύματος.

Η πρώτη κίνηση που πρέπει να γίνει σε περίπτωση αιμορραγίας, είναι η άσκηση πίεσης στο σημείο ροής του αίματος με το χέρι κάποιου.

Αν πρόκειται για αιμορραγία κάποιου μέλους (πόδι, χέρι), τότε αυτό ανυψώνεται και συγκρατείται σε λοξή θέση. Στη συνέχεια καθαρές στεγνές γάζες τοποθετούνται στην περιοχή του τραύματος με τις οποίες ασκείται πίεση πάνω σ’ αυτό. Εάν η γάζα «γεμίσει» με αίμα, μία νέα στεγνή γάζα εφαρμόζεται επάνω από τη μουσκεμένη και συνεχίζεται η άσκηση πιέσεως. Η συγκεκριμένη κίνηση γίνεται κάθε φορά που γεμίζει με αίμα η επιπλέον γάζα.
Εφόσον η αιμορραγία είναι φλεβική, συνήθως σταματά με τον τρόπο αυτό.

Εάν όμως πρόκειται για αρτηριακή αιμορραγία, πιθανόν τα μέτρα αυτά να μην αποδώσουν. Τότε ασκείται πίεση σε ειδικά σημεία από τα οποία διέρχεται η κεντρική αρτηρία, που ευθύνεται για την αιμάτωση του μέλους. Αν πρόκειται για αιμορραγία άνω άκρου, πιέζεται η αύλακα της βραχιονίου αρτηρίας μεταξύ του δικεφάλου και του τρικεφάλου μυός του βραχίονα. Έτσι, συμπιέζεται η βραχιόνιος αρτηρία επί του βραχιονίου οστού.

Αν πρόκειται για αιμορραγία κάτω άκρου, πιέζεται η μηροβουβωνική πτυχή. Έτσι, συμπιέζεται η μηριαία αρτηρία επί των οστών της πυέλου. Αυτό επιτυγχάνεται ως εξής: Στο ύψος του ομφαλού και στα πλάγια του προσθίου κοιλιακού τοιχώματος, ψηλαφάται μια οστέινη προεξοχή, η πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα. Εκεί εφαρμόζονται τα δάκτυλα του χεριού του ατόμου που προσφέρει βοήθεια.

Με τεντωμένη την παλάμη, το χέρι στρέφεται προς την ηβική σύμφυση και η κόψη της παλάμης πλέον βρίσκεται στη μηροβουβωνική πτυχή, όπου ασκείται πίεση. Μάλιστα, μπορεί να ρίξει κανείς το βάρος του σώματος του πάνω στην παλάμη του, ώστε η άσκηση πίεσης να είναι αποδοτικότερη.

Μια άλλη δυνατότητα που υπάρχει για την αντιμετώπιση αρτηριακών αιμορραγιών των άκρων, είναι το ισχαιμικό δέσιμο του αιμορραγούντος μέλους με χρήση ενός αιμοστατικού κοχλία. Η συγκεκριμένη μέθοδος πρέπει γενικά να αποφεύγεται και να καταφεύγει κανείς σ’ αυτήν μόνο όταν οι άλλες προσπάθειες δεν έχουν αποδώσει ή υπάρχει μερικός ή ολικός ακρωτηριασμός του μέλους.

Όταν τελικά επιλέγεται η εφαρμογή της, ένα τμήμα επιδέσμου ή ένα κομμάτι υφάσματος που έχει σκιστεί σε λωρίδες, δένεται κεντρικά του τραύματος. Στο δέσιμο, παρεμβάλλεται ένα κομμάτι ξύλου ή κάποιου άλλου, ανθεκτικού σχετικά αντικειμένου, τα άκρα του οποίου περιστρέφονται και συσφίγγουν τον επίδεσμο, έτσι ώστε να σχηματίζεται ένας κοχλίας.

Κάθε 15 λεπτά, χαλαρώνουμε τον επίδεσμο για ένα διάστημα ενός ή δύο λεπτών, ούτως ώστε να επιτρέπεται ροή αίματος προς τους ιστούς του μέλους και να αποφεύγεται η ίσχαιμη νέκρωση τους.

(από το βιβλίο του γεν. χειρουργού κ. Κων/νου Στρατή «Ιατρική Μέριμνα»)

Πηγή : ygeianews.gr

Σαρακοστή : Η πιο νόστιμη νηστεία

Η νηστεία μπορεί να γίνει μία ευκαιρία για αποτοξίνωση, για μία διατροφή πιο υγιεινή και για να δοκιμάσουμε γεύσεις που έχουμε σχεδόν ξεχάσει στην καθημερινότητά μας- και ίσως και να τις διατηρήσουμε στο τραπέζι μας και μετά το πέρας της Σαρακοστής.

Τα οφέλη της νηστείας
Η παραδοσιακή δίαιτα της Σαρακοστής, χάρη στα άφθονα λαχανικά και φρούτα, είναι πλούσια σε βιταμίνες (A, C, E), φυλλικό οξύ, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες. Αντίθετα, είναι «φτωχή» σε κορεσμένα ζωικά λίπη! Τα όσπρια, με τη σειρά τους, αποτελούν το «κρέας» της νηστείας. Μας παρέχουν σύνθετους υδατάνθρακες, αλλά και φυτικές πρωτεΐνες, με μηδαμινό λίπος. Αν συνδυαστούν σωστά, με δημητριακά (ρύζι, καλαμπόκι, ψωμί), μας δίνουν πρωτεΐνες, ισάξιες του κρέατος. Δεν μπορούμε να παραλείψουμε τη λαγάνα. Ανήκει στην ομάδα του ψωμιού, που βρίσκεται στη βάση της μεσογειακής διατροφικής πυραμίδας και, εκτός από σύνθετους υδατάνθρακες (βασική πηγή ενέργειας για τον οργανισμό μας), περιέχει φυτικές ίνες και βιταμίνες Β και Ε. Με όλα αυτά, είναι λογικό που οι ειδικοί συμφωνούν ότι η νηστεία της Σαρακοστής είναι μια φυσική ασπίδα προστασίας από τα καρδιαγγειακά νοσήματα και όχι μόνο...
● Μειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων στο αίμα.
● Βοηθά στην καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου και της αρτηριακής πίεσης.
● Προστατεύει από την οστεοπόρωση και διάφορους τύπους καρκίνου.
● Διαθέτει αντιγηραντικές ιδιότητες.
● Ευνοεί την καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

1. Χαλβάς
Παρασκευάζεται από το ταχίνι, που με τη σειρά του φτιάχνεται από πολτοποιημένο σουσάμι. Το ίδιο το ταχίνι (όχι ως χαλβάς) καταναλώνεται αρκετά στη διάρκεια της νηστείας, συχνά σε μορφή σούπας. Είναι μια υψηλής διατροφικής αξίας τροφή, που δίνει όμως αρκετές θερμίδες. Σκόπιμο είναι να αποφύγουμε το χαλβά με προσμείξεις άλλων συστατικών, όπως η σοκολάτα ή οι ξηροί καρποί, διότι, αν και συνεχίζει να έχει υψηλή διατροφική αξία, αυξάνονται ακόμα περισσότερο οι θερμίδες!
Τα «συν»: Αποτελεί πηγή «καλών» μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, χωρίς καθόλου χοληστερίνη. Είναι πλούσιος σε φυτικές πρωτεΐνες και βιταμίνες (Β και Ε) που βελτιώνουν την καρδιαγγειακή και την εγκεφαλική λειτουργία.
Θερμιδική αξία: Μία λεπτή φέτα χαλβά (60 γρ.) έχει περίπου 300 θερμίδες.

2. Ταραμάς
O ταραμάς (δηλαδή τα αυγά ψαριού) τρώγεται κατά κανόνα στην ταραμοσαλάτα, ένα από τα πιο αγαπημένα μας πιάτα, κυρίως την Καθαρή Δευτέρα. Είναι πλούσιος σε νάτριο, αλάτι δηλαδή, γι’ αυτό καλό είναι να αποφεύγεται η μεγάλη του κατανάλωση από όσους έχουν πρόβλημα υπέρτασης. O άσπρος ταραμάς είναι ανώτερης ποιότητας, επειδή το ροζ χρώμα είναι προϊόν πρόσθετων τεχνητών χρωστικών ουσιών.
Τα «συν»: Η ταραμοσαλάτα δεν είναι μόνο ιδιαίτερα εύγευστη, αλλά και τροφή εξαιρετικά πλούσια σε φώσφορο και κάλιο.
Θερμιδική αξία: 100 γρ. ταραμά μάς παρέχουν 407 θερμίδες.

3. Μαυρομάτικα φασόλια
Τα μαυρομάτικα φασόλια ανήκουν στην ομάδα των οσπρίων, από τις πιο ξεχασμένες και ταυτόχρονα όμως από τις πιο θρεπτικές διατροφικές ομάδες. Εντυπωσιακό είναι και μόνο το γεγονός ότι 1 μερίδα μαυρομάτικων φασολιών μάς δίνει όση ποσότητα πρωτεΐνης θα παίρναμε από μισή μπριζόλα.
Τα «συν»: Τα μαυρομάτικα φασόλια συνδυάζουν δύο πολύ σημαντικές ιδιότητες: Από τη μία πλευρά δεν μας φορτώνουν με θερμίδες και από την άλλη είναι πολύ πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Μία κούπα μαυρομάτικα φασόλια καλύπτει το 45% των καθημερινών μας αναγκών σε φυτικές ίνες, το 58% σε φυλλικό οξύ και το 31% σε πρωτεΐνες. Αν, μάλιστα, τα φασόλια συνδυαστούν με κάποιο δημητριακό, όπως ψωμί ή ρύζι, τότε η ποιότητα των πρωτεϊνών που προκύπτει είναι ισάξια του κρέατος και του ψαριού. Επιπλέον, η θειαμίνη, δηλαδή η βιταμίνη Β1, που μας παρέχουν άφθονη, συμμετέχει σε βασικές αντιδράσεις του μεταβολισμού για την παραγωγή ενέργειας και είναι εξίσου σημαντική για τη λειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων, τη διατήρηση της μνήμης και των γνωστικών ικανοτήτων. Τα όσπρια βοηθούν επίσης στη μείωση της κακής χοληστερίνης, στη ρύθμιση του σακχάρου, μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διάφορων μορφών καρκίνου, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και, επιπλέον, ανακουφίζουν τις γυναίκες από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης.
Θερμιδική αξία: Μία κούπα βρασμένα μαυρομάτικα φασόλια (170 γρ.) μάς παρέχει 227 θερμίδες.

4. Καλαμάρια
Το καλαμάρια ανήκουν στα θαλασσινά, τα οποία είναι γενικά πλούσια σε φώσφορο, ιώδιο, μαγνήσιο, σίδηρο και χαλκό. Η υψηλή κατανάλωση θαλασσινών και ψαριού έχει συσχετιστεί με χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης Alzheimer, καθώς και διάφορων μορφών καρκίνου (π.χ. του μαστού και του προστάτη).
Τα «συν»: Ιδιαίτερα τα ψητά ή τα μαγειρευτά καλαμάρια αποτελούν ιδανική επιλογή για τις ημέρες της νηστείας, αφού μας παρέχουν πρωτεΐνες και ελάχιστα λιπαρά, από τα οποία τα περισσότερα είναι τα πολύ χρήσιμα ω-3 λιπαρά οξέα. Τα καλαμάρια αποτελούν, επίσης, πολύ καλή πηγή βιταμινών Β2, Β3 και Β12, που είναι υπεύθυνες για τον καλό μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπών, για το σχηματισμό των ερυθροκυττάρων και κατ’ επέκταση την αποφυγή αναιμιών. Επίσης, είναι εξαιρετική πηγή σεληνίου (100 γρ. καλαμαριού καλύπτουν το 64% των καθημερινών μας αναγκών σε σελήνιο, που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την ενίσχυση της ανοσοποιητικής και αντιοξειδωτικής άμυνας του οργανισμού μας).
Θερμιδική αξία: 100 γρ. ψητού καλαμαριού μάς παρέχουν 90 θερμίδες.

5. Σουπιές
Την περίοδο της νηστείας, τα θαλασσινά αναπληρώνουν την απαραίτητη ποσότητα σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας που χρειάζεται ο οργανισμός μας. Μία μικρή μερίδα βρασμένης σουπιάς (περίπου 80 γρ.) μπορεί να καλύψει το 55% των αναγκών μας σε πρωτεΐνες και δίνει άφθονα ω-3 λιπαρά οξέα, που βοηθούν στην υγεία του εγκεφάλου, των ματιών και του δέρματός μας. Oι σουπιές είναι επίσης πλούσιες σε νάτριο (αλάτι), γι’ αυτό, όταν τις μαγειρεύουμε, είναι σκόπιμο να χρησιμοποιούμε όσο λιγότερο αλάτι γίνεται.
Τα «συν»: Oι σουπιές είναι πλούσιες σε αμινοξέα και ψευδάργυρο, θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την παραγωγή ορμονών, που σχετίζονται με το αναπαραγωγικό σύστημα! Είναι εξαιρετική πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β, με ευεργετικές δράσεις στο νευρικό και το αγγειακό σύστημα και στο μεταβολισμό των λιπών και των σακχάρων. Μας δίνουν βιταμίνες Α, C και φυλλικό οξύ. Μας προσφέρουν, επίσης, σημαντικές ποσότητες ασβεστίου και φωσφόρου. Μία μικρή μερίδα σουπιάς καλύπτει το 50% των αναγκών μας σε σίδηρο, απαραίτητο στοιχείο ιδίως όταν δεν καταναλώνουμε κρέας, όπως στη νηστεία.
Θερμιδική αξία: 100 γρ. βρασμένες σουπιές μάς παρέχουν 144 θερμίδες.

6. Γαρίδες
Oι γαρίδες αποτελούν μια θαυμάσια εναλλακτική πρόταση αντί για κρέας. Μία μέτρια ποσότητα 100 γρ. μπορεί να καλύψει το 47% των καθημερινών μας αναγκών σε πρωτεΐνες και να μας δώσει ένα μόνο γραμμάριο λίπους και μάλιστα πολυακόρεστου, δηλαδή τα πολύτιμα ω-3 και ω-6 λιπαρά για τον οργανισμό.
Τα «συν»: Oι γαρίδες είναι πολύ καλή πηγή σεληνίου, ενός πολύ ισχυρού αντιοξειδωτικού. Είναι πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, απαραίτητες για την καλή λειτουργία του μεταβολισμού, του νευρικού συστήματος και την υγεία του δέρματος και των ματιών. Μας προσφέρουν, επίσης, σημαντικές ποσότητες ιωδίου και σιδήρου. Αξιόλογη είναι και η περιεκτικότητά τους σε ασβέστιο, βιταμίνη D και ψευδάργυρο, που μεταξύ άλλων ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Θερμιδική αξία: 100 γρ. βρασμένες γαρίδες μάς παρέχουν 148 θερμίδες.

7. Χταπόδι
Είναι το θαλασσινό με τη λιγότερη χοληστερίνη.
Τα «συν»: Είναι πλούσια πηγή ζωικής πρωτεΐνης, ω-3 λιπαρών οξέων, βιταμινών του συμπλέγματος Β, αλλά και πολλών μετάλλων και ιχνοστοιχείων, με κυριότερα το χαλκό, τον ψευδάργυρο και το σίδηρο.
Θερμιδική αξία: 100 γρ. βρασμένο χταπόδι μάς παρέχουν 208 θερμίδες.

8. Ντολμαδάκια γιαλαντζί
Είναι μια πολύ καλή εναλλακτική πρόταση για λαδερό νηστίσιμο γεύμα.
Τα «συν»: Το ρύζι μάς παρέχει άφθονους σύνθετους υδατάνθρακες, το βασικό «καύσιμο» του οργανισμού μας, αλλά και την κύρια τροφή του εγκεφάλου μας. Είναι, επίσης, πολύ πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Τα αμπελόφυλλα, με τη σειρά τους, μας παρέχουν σημαντικές ποσότητες μαγνησίου και φυτικών ινών, που βοηθούν στην καλή υγεία του εντέρου, μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου και, ταυτόχρονα, μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερίνης στο αίμα.
Θερμιδική αξία: Μία μερίδα ντολμαδάκια μάς δίνει περίπου 660 θερμίδες.

9. Ελιές
Είναι χρήσιμες για τη διατροφή μας όσο και το ελαιόλαδο, επειδή είναι κι αυτές πλούσιες σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που δρουν ευεργετικά στην καρδιά και στα αγγεία, καθώς αυξάνουν την «καλή» χοληστερίνη.
Τα «συν»: Είναι ευεργετικές για την καρδιά λόγω των φαινολών (φυσικές αντιοξειδωτικές ουσίες) που περιέχουν. Oι φαινόλες έχουν αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και αντιπηκτικές ιδιότητες. Oι ελιές είναι επίσης πλούσιες σε βιταμίνες Α και Ε, που βοηθούν στην αναζωογόνηση των κυττάρων μας, στην επιβράδυνση της γήρανσης, στην ισορροπία του μεταβολισμού, καθώς και στη σωστή ανάπτυξη των οστών και του εγκεφάλου κατά την παιδική ηλικία.
Θερμιδική αξία: 6 ελιές μάς παρέχουν 48 θερμίδες (όσο, δηλαδή, 1 κουταλάκι λάδι).

10. Τουρσί
Δεν λείπει από το τραπέζι της Σαρακοστής.
Τα «συν»: Μας δίνει σίδηρο και κάλιο. Επειδή είναι προϊόν ζύμωσης, μας εξοπλίζει με «καλά» μικρόβια, που ευνοούν την υγεία του εντέρου και του στομάχου μας.
Θερμιδική αξία: Τα 100 γρ. τουρσί μάς παρέχουν 120 θερμίδες.

Πηγή : vita.gr

Έμφραγμα: Βοηθήστε κάποιον να επιβιώσει

Τo έμφραγμα του μυοκαρδίου αποτελεί σήμερα την συχνότερη αιτία θανάτου στις ηλικίες άνω των 40 ετών. Πρόκειται για νέκρωση τμήματος του μυοκαρδίου η οποία οφείλεται σε απόφραξη μιάς ή περισσοτέρων στεφανιαίων αρτηριών.
Οι στεφανιαίες αρτηρίες είναι τα αγγεία που προσκομίζουν τα αίμα στα τοιχώματα της καρδιάς (αιμάτωση του καρδιακού μυός). Είναι δυο αγγεία, η δεξιά και η αριστερή στεφανιαία αρτηρία, τα οποία εκφύονται από τη ρίζα της αορτής. Εν συνεχεία διακλαδίζονται, εξασφαλίζοντας την πλήρη άρδευση των καρδιακών τοιχωμάτων.

Απόφραξη κάποιας στεφανιαίας αρτηρίας ή κλάδου της, έχει ως επακόλουθο την οξεία διακοπή αρδεύσεως, δηλαδή την οξεία ισχαιμία, το έμφραγμα.
Η απόφραξη, οφείλεται συνήθως στην ανάπτυξη θρόμβου σε ήδη σχηματισμένη αθηρωματική πλάκα επί του στεφανιαίου τοιχώματος. Οι ανάπτυξη μιάς τέτοιας πλάκας στο τοίχωμα του στεφανιαίου αγγείου, έχει μεν ήδη προκαλέσει στένωση του αυλού του συκεκριμένου, πλήν όμως δε χωρίς την εκδήλωση οξείας διακοπής της ροής του αίματος (έμφραγμα). Τούτο διότι, είτε είναι εφικτή η ροή του αίματος (άρδευση) διά του στενωμένου αυλού, είτε έχει σταδιακά αναπτυχθεί ένα περιφερικό δίκτυο μικρών αγγείων, τα οποία παρακάμπτουν την στένωση, εξασφαλίζοντας κάποιου βαθμού αιμάτωση.

Η απότομη διακοπή της αρδεύσεως (αιματώσεως), προέρχεται από τη ρήξη της ινώδους κάψας της πλάκας και την δημιουργία τοπικής εξελκώσεως, τοπικής τοιχωματικής αιμορραγίας και τελικώς τελικώς τοπικού θρόμβου.
Εκλυτικοί παράγοντες για την εγκατάσταση εμφράγματος, μπορεί να είναι:

•    Η έντονη σωματική προσπάθεια

•    Η έντονη συγκίνηση και γενικότερα  η ένταση (stress)

•    Τα πλούσια λιπαρά γεύματα

Σημαντικό για την αντιμετώπιση του εμφράγματος είναι η αναγνώριση του. Ο ασθενής μπορεί να παραπονείται:

•    Για έντονο άλγος ή δυσφορία στο θώρακα.  Το άλγος μπορεί να εμφανίζεται ως σφίξιμο, κάψιμο, ή ως αίσθημα πίεσης στο στήθος. Σε πολλές περιπτώσεις ο πάσχων χαρακτηριστικά σφίγγει τη γροθιά του στο κέντρο του θώρακα. Το άλγος μπορεί να εντοπίζεται στο κέντρο του θώρακα, αλλά μπορεί και να ακτινοβολεί (επεκτίνεται) στην κάτω γνάθο, στον τράχηλο,  στην πλάτη, στον αριστερό ώμο ή στο αριστερό άνω άκρο. Σπανιότερα ακτινοβολεί στους καρπούς και στους αγκώνες. Κάποιες φορές επεκτείνεται στο επιγάστριο.
•    Για ζάλη, αδυναμία, εφίδρωση και δύσπνοια.
•    Σπανιότερα εμφανίζεται ναυτία, έμετος και ωχρότητα προσώπου.
•    Εάν ο ασθενής πάσχει από στεφανιαία νόσο (εκδηλώνει στηθαγχικά άλγη), θα παραπονεθεί ότι το συγκεκριμένο άλγος, είναι εντονότερο από κάθε προηγούμενη φορά.
•   Σε πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη, τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια και χωρίς την συνήθη θορυβώδη εικόνα («βουβά» εμφράγματα).
Το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου είναι μια εξαιρετικά επείγουσα κατάσταση, που χρήζει άμεσης νοσοκομειακής φροντίδας. Συνεπώς:

-    Απαιτείται άμεση μεταφορά του ασθενούς σε Νοσοκομείο.

-    Γίνεται προσπάθεια ώστε ο ασθενής να καθησυχασθεί και να παραμένει ήρεμος.

-    Επιλέγεται μία άνετη θέση ιά τον ασθενή.

-    Χαλαρώνονται τυχόν πιεστικά ρούχα.

-    Γίνεται χορήγηση οξυγόνου, εφ΄όσον διατίθεται.

-   Αν πρόκειται για άτομο που πάσχει από γνωστή καρδιακή νόσο με συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή, μέχρι να γίνει η διακομιδή του σε νοσοκομείο, ενημερώνεται ο θεράπων ιατρός του, το ΕΚΑΒ, ή το Θεραπευτήριο που θα τον υποδεχθεί.

Πηγή : ygeianews.gr

Υπάρχουν εθιστικά φαγητά;

Ο εθισμός χαρακτηρίζεται από ακατανίκητη τάση για χρήση μιας ουσίας, από την ανεξέλεγκτη κατανάλωσή της και από την ύπαρξη στερητικών συμπτωμάτων (π.χ. άγχος και εκνευρισμός), στις περιπτώσεις που παρεμποδίζεται η πρόσβαση στην ουσία αυτή.

Η έντονη επιθυμία για κάποια τροφή είναι εθιστική; Μήπως είναι αυτός ο εθισμός ο λόγος για τον οποίο πολλά παχύσαρκα άτομα δεν μπορούν να χάσουν βάρος;

Οι άνθρωποι που υποφέρουν από διαταραχές πρόσληψης τροφής, όπως η εκδήλωση αδηφαγικών επεισοδίων, η ψυχογενής ανορεξία και η βουλιμία, τείνουν να εμφανίζουν τα συμπτώματα αυτά, γεγονός που φανερώνει μια ομοιότητα στον τρόπο με τον οποίο το σώμα αντιδρά στην εξάρτηση από φαρμακευτικές ουσίες από τη μια πλευρά και στην ανεξέλεγκτη τάση για κατανάλωση τροφής από την άλλη.Ορισμένα τρόφιμα φορτωμένα με ζάχαρη, αλάτι και λίπος, όπως τα γλυκά και οι επεξεργασμένες τροφές, είναι έτσι διαμορφωμένα ώστε να αρέσουν στους καταναλωτές, όμως μπορεί σε ορισμένους ανθρώπους να αποτελέσουν το σύνθημα που πυροδοτεί την υπερφαγία. Συγκεκριμένα, αυτό μπορεί να συμβεί σε ανθρώπους με προδιάθεση σε εθισμούς, καθώς έτσι διεγείρονται τα κέντρα της ανταμοιβής στον εγκέφαλο.Η σοκολάτα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εθιστικού τροφίμου. Ένας όρος έχει μάλιστα καθιερωθεί, για να αποδώσει την εμμονή που έχουν σ’ αυτήν πολλοί άνθρωποι: chocoholic= ο εθισμένος στη σοκολάτα.Ο εγκέφαλος είναι υπεύθυνος για την αίσθηση ευχαρίστησης που προέρχεται από κάθε πηγή, είτε αυτή είναι η κατανάλωση κάποιας τροφής, είτε η χρήση ναρκωτικών ουσιών. Μελέτες σε ποντίκια έδειξαν ότι η επαναλαμβανόμενη και υπερβολική πρόσληψη ζάχαρης μπορεί να ευαισθητοποιήσει τους υποδοχείς ντοπαμίνης στον εγκέφαλο (μια ουσία που παράγεται όταν νιώθουμε ευχαρίστηση), με τον ίδιο τρόπο που τους ενεργοποιεί η κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών. Μελέτες σε ανθρώπους που έγιναν με τεχνικές απεικόνισης του εγκεφάλου, έδειξαν ομοιότητες ανάμεσα στις φυσιολογικές αντιδράσεις απόκρισης εν αναμονή ενός εύγεστου φαγητού και στην κατάχρηση ναρκωτικών: και στις δύο περιπτώσεις παρατηρείται για παράδειγμα απελευθέρωση ντοπαμίνης, και μάλιστα στις ίδιες περιοχές του εγκεφάλου.Επίσης, οι τεχνικές αυτές, έχουν δείξει διαφορετική ανταπόκριση του εγκεφάλου σε παχύσαρκους και αδύνατους ανθρώπους, σε σχέση με την πείνα, τη όρεξη και τον κορεσμό.Ο εθισμός στις τροφές χαρακτηρίζεται από ακατάσχετη επιθυμία για κάποια συγκεκριμένη τροφή, με την κατανάλωση της οποίας ο εθισμένος φτάνει σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο ευχαρίστησης, ενέργειας και διέγερσης.

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο του Yale, σε παχύσαρκα άτομα δόθηκε ένα ερωτηματολόγιο, με βάση το οποίο τα άτομα κατηγοριοποιήθηκαν ανάλογα με τα 7 συμπτώματα που συστήνει η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία για να διαγνώσει τον εθισμό σε ουσίες: παραίτηση, ανοχή, συνεχόμενη χρήση παρά τα προβλήματα κ.ά. Στις ερωτήσεις, η λέξη φάρμακο αντικαταστάθηκε από τη λέξη τροφή. Με βάση τις απαντήσεις τα άτομα κατηγοριοποιήθηκαν σε «εθισμένους σε τροφές» και σε «μη-εθισμένους σε τροφές».Οι «εθισμένοι σε τροφές» δεν διέφεραν από τους «μη εθισμένους» σε ηλικία ή Δείκτη Μάζας Σώματος. Παρ’ όλα αυτά, εμφάνιζαν μεγαλύτερη συχνότητα κατάθλιψης και του συνδρόμου binge-eating και περισσότερα συμπτώματα υπερκινητικότητας και συνδρόμου έλλειψης προσοχής. Επίσης, χαρακτηρίζονταν από μεγαλύτερη παρορμητικότητα, αντλούσαν μεγαλύτερη απόλαυση από τις εύγεστες τροφές και ήταν πιο πιθανό να χαλαρώνουν με το φαγητό.Σύμφωνα με την υπεύθυνο της μελέτης, τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν πως ο εθισμός σε τροφές είναι μια αναγνωρίσιμη κατάσταση με κλινικά συμπτώματα και χαρακτηρίζεται από ένα ψυχο-συμπεριφοριστικό προφίλ παρόμοιο εκείνο που απαντάται στην κατάχρηση φαρμάκων και ουσιών.

Μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Εργαστήριο Brookhaven των ΗΠΑ, επικεντρώθηκε στην αποτύπωση μέσω τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (PET) της χημικής δραστηριότητας του εγκεφάλου 10 παχύσαρκων εθελοντών καθώς και 12 εθελοντών με φυσιολογικό βάρος (ομάδα ελέγχου). Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ειδικούς ραδιενεργούς δείκτες, προκειμένου να «χαρτογραφήσουν» τα επίπεδα του υποδοχέα D2 (Dopamine 2) στον εγκέφαλο των εθελοντών. Οι ερευνητές ανακάλυψαν μέσω των PET, ότι τα παχύσαρκα άτομα παρουσίαζαν χαμηλότερα επίπεδα D2, σε σύγκριση με τα άτομα φυσιολογικού βάρους- τα επίπεδα ήταν μάλιστα παρόμοια με εκείνα που εμφανίζονται στους χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Στους χρήστες ναρκωτικών, οι υποδοχείς του εγκεφάλου που λαμβάνουν τα σήματα της ντοπαμίνης εμφανίζουν ολοένα και μικρότερη απόκριση στο σήμα, με αποτέλεσμα ο χρήστης να χρειάζεται να λαμβάνει συνεχώς μεγαλύτερη δόση για να επιτύχει το αντίστοιχο αποτέλεσμα ευφορίας. Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και στους παχύσαρκους, κάνοντάς τους να καταναλώνουν ολοένα και μεγαλύτερες ποσότητες ανθυγιεινών τροφών.Ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεν Λούις, αξιολόγησαν σε δύο μεγάλες έρευνες, αντιπροσωπευτικά εθνικά δείγματα Αμερικανών ενηλίκων, σε σχέση με το ιστορικό αλκοολισμού στην οικογένειά τους και τον Δείκτη Μάζας Σώματός τους. Κάθε μελέτη περιελάμβανε 40.000 ενηλίκους.

Η έρευνα έγινε το 2001- 2002 και αποκάλυψε ότι οι ενήλικοι με ιστορικό αλκοολισμού στην οικογένειά τους βρέθηκαν να έχουν κατά 30%-40% περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι, σε σχέση με όσους δεν είχαν οικογενειακά περιστατικά. Οι γυναίκες βρίσκονταν μάλιστα σε ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο (είχαν 50% περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκες, έναντι 26% των ανδρών).Σίγουρα απαιτούνται περισσότερες έρευνες πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, ώστε να βρεθούν τρόποι να αντιμετωπισθούν τα συμπτώματα εθισμού και να μειωθεί η αυξημένη όρεξη για τις συγκεκριμένες τροφές. Ο «εθισμένος» θα πρέπει αφενός να θέσει ένα μέτρο στη συχνότητα και στην ποσότητα κατανάλωσης αυτών των τροφών και από την άλλη θα πρέπει να εστιάσει σε άλλες δραστηριότητες και απολαύσεις της ζωής, προκειμένου να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της ολοένα και αυξανόμενης επιθυμίας του για κατανάλωση τροφής.

Πηγή : mednutrition.gr

36 ασθενείς περιμένουν ένα μόσχευμα καρδιάς

Το 30% έως 40% των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια πεθαίνουν στον πρώτο χρόνο από την πρώτη τους εισαγωγή στο νοσοκομείο. Ετσι η μεταμόσχευση καρδιάς αποτελεί την πλέον δόκιμη θεραπεία για τους ασθενείς αυτούς.

Ανησυχία προκαλεί η συχνότητα εμφάνισης της καρδιακής ανεπάρκειας. Ορισμένες μορφές της, όπως η διατατική μυοκαρδιοπάθεια, διαγιγνώσκονται σε όλο και περισσότερους ανθρώπους και μάλιστα σε νεότερες ηλικίες.

Οι πάσχοντες στην Ελλάδα είναι 200.000 και περισσότερα από 500 νοσοκομειακά κρεβάτια είναι μονίμως κατειλημμένα από αυτούς. Το κόστος της νόσου είναι τεράστιο και εκτιμάται ότι απορροφά το 2% των συνολικών δαπανών για την Υγεία.

Τα παραπάνω ανέφεραν ο πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης και Ερευνας της Καρδιακής Ανεπάρκειας, Σταμάτης Αδαμόπουλος, και ο αντιπρόεδρος, Γεράσιμος Φιλιππάτος, στο πλαίσιο του 13ου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Εταιρείας Μελέτης και Ερευνας της Καρδιακής Ανεπάρκειας, που έγινε στην Αθήνα.

Σύμφωνα με τον κ. Αδαμόπουλο, στην ελληνική λίστα αναμονής για μεταμόσχευση καρδιάς υπάρχουν 36 ασθενείς σε τελικό στάδιο καρδιακής ανεπάρκειας και από αυτούς οι 16 φέρουν συσκευή μηχανικής υποστήριξης.

Πηγή : ygeianews.gr

Μεσογειακή αναιμία:Αποτελέσματα της μελέτης "THALASSA"

Τα αποτελέσματα της μελέτης THALASSA, της πρώτης ελεγχόμενης με εικονικό φάρμακο μελέτης, η οποία εξετάζει τα οφέλη του χηλικού παράγοντα deferasirox (Exjade®) σε μη-μεταγγισιοεξαρτώμενους θαλασσαιμικούς ασθενείς, έδειξαν ότι το συγκεκριμένο σκεύασμαμειώνει σημαντικά την υπερφόρτωση σιδήρου. Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο, στο πλαίσιο του 53ου Συνέδριου της Αμερικάνικης Αιματολογικής Εταιρείας (American Society of Hematology), στο San Diego.

Στόχος της μελέτης THALASSA ήταν να διερευνήσει τα οφέλη της χηλικής θεραπείας σε μη-μεταγγισιοεξαρτώμενους θαλασσαιμικούς ασθενείς με υπερφόρτωση σιδήρου, μέσω αξιολόγησης της συγκέντρωσης σιδήρου στο ήπαρ (LIC).  Η μελέτη πέτυχε το στόχο της, δείχνοντας ότι μια δόση έναρξης deferasirox 10mg/kg/ημέρα μειώνει σημαντικά τα επίπεδα συγκέντρωσης σιδήρου στο ήπαρ (LIC) κατά 3,8 mg σιδήρου ανά γραμμάριο ξηρού ιστού (Fe/g dw) από την αρχική τιμή, σε σύγκριση με μια αύξηση της τάξεως των 0.38 mg Fe/g dw στους ασθενείς που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Η μελέτη, επίσης, κατέληξε ότι η δόση 10 mg/kg/ημέρα ήταν πιο αποτελεσματική από τη δόση 5 mg/kg/ημέρα.

Ο όρος θαλασσαιμία αναφέρεται σε μια ομάδα γενετικών αιματολογικών διαταραχών, οι οποίες επηρεάζουν την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, και προκαλούν αναιμία. Σε αντίθεση με τύπους θαλασσαιμίας στους οποίους οι ασθενείς χρειάζονται τακτικές μεταγγίσεις αίματος, οι ασθενείς με μη-μεταγγισιοεξαρτώμενη θαλασσαιμία δεν χρειάζονται συχνές μεταγγίσεις. Όμως εξακολουθούν να διατρέχουν τον κίνδυνο συσσώρευσης περίσσειας σιδήρου.

«Τα αποτελέσματα της μελέτης THALASSA δείχνουν την αποτελεσματικότητα του deferasirox στη μείωση των επιπέδων σιδήρου στο ήπαρ, σε ασθενείς με  μη-μεταγγισιοεξαρτώμενη θαλασσαιμία,» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Δρ. Ali Taher, βασικός ερευνητής της μελέτης και Καθηγητής Ιατρικής του τμήματος Αιματολογίας και Ογκολογίας στο Ιατρικό Κέντρο του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυτού, στο Λίβανο. «Η θεραπεία αποσιδήρωσης είναι η μοναδική επιλογή για να μειώσουμε το φορτίο σιδήρου σε αυτούς τους ασθενείς. Πρόκειται για μια σημαντική είδηση η οποία έρχεται να καλύψει ένα θεραπευτικό κενό.»

Η μη-μεταγγισιοεξαρτώμενη θαλασσαιμία συμπεριλαμβάνει διάφορες ηπιότερες μορφές θαλασσαιμίας, όπως η ενδιάμεση β-θαλασσαιμία, η αιμοσφαιρινοπάθεια Η (Hb Η-άλφα θαλασσαιμία), και η αιμοσφαιρίνη Ε/β-θαλασσαιμία. Παρά το βραδύτερο ρυθμό συσσώρευσης σιδήρου, η υπερφόρτωση σιδήρου στους μη-μεταγγισιοεξαρτώμενους ασθενείς  είναι παρόμοια με αυτή στους θαλασσαιμικούς ασθενείς που λαμβάνουν τακτικές μεταγγίσεις αίματος.

Οι ασθενείς με μη-μεταγγισιοεξαρτώμενη θαλασσαιμία δεν παρουσιάζουν συμπτώματα κατά τη γέννησή τους, όταν συνήθως διαγιγνώσκονται τα περισσότερα είδη θαλασσαιμίας. Επομένως συχνά διαφεύγουν της διάγνωσης και δεν λαμβάνουν θεραπεία, ούτε και όταν παρουσιάζονται τα συμπτώματα, δηλαδή σε ηλικία 10 ετών ή και αργότερα. Η μη-μεταγγισιοεξαρτώμενη θαλασσαιμία συναντάται συνήθως στην ΝΑ Ασία, την Ν. Ασία, τη Μέση Ανατολή, και τη Μεσόγειο. Βάσει των δεδομένων αυτών, το deferasirox έχει υποβληθεί προς έγκριση στις αρμόδιες Αρχές.

Πηγή : ygeianews.gr

Πώς θα μετρήσετε τις θερμίδες σας

Νέο μοντέλο ανατρέπει τους κανόνες που ίσχυαν ως τώρα για το αδυνάτισμα


Αν θέλετε να χάσετε κιλά, ξεχάστε όσα ξέρατε ως τώρα για το μέτρημα των θερμίδων. Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι η ισχύουσα θερμιδομετρική «συνταγή» απώλειας βάρους παρουσιάζει σημαντικά κενά. Για να τα «γεμίσουν» ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο το οποίο υπόσχεται, αν όχι ταχύτερο, τουλάχιστον περισσότερο αποτελεσματικό και μόνιμο αδυνάτισμα.



Γιατί η ζυγαριά «κολλάει»

Οσοι δίνουν μάχη με τα κιλά το γνωρίζουν καλά. Ξεκινώντας οποιαδήποτε δίαιτα το παραπανίσιο βάρος στην αρχή «φεύγει» εύκολα, σύντομα όμως ο δείκτης της ζυγαριάς μοιάζει να «κολλάει» σε πείσμα των γενικών οδηγιών που ισχύουν σε όλο τον κόσμο και προβλέπουν ότι η μείωση της ημερήσιας πρόσληψης ενέργειας κατά 500 θερμίδες οδηγεί σε απώλεια μισού κιλού την εβδομάδα.

Αυτό συμβαίνει διότι το ισχύον μοντέλο δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι όταν χάνουμε κιλά ο μεταβολισμός επιβραδύνεται, όπως υποστηρίζουν ερευνητές των αμερικανικών Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIH) οι οποίοι παρουσίασαν τα ευρήματά τους στο συνέδριο της Αμερικανικής Ενωσης για την Προώθηση των Επιστημών (AAAS) στο Βανκούβερ του Καναδά.

Ο Κέβιν Χολ και ο Κάρσον Τσάου ανέπτυξαν ένα νέο μαθηματικό μοντέλο το οποίο δεν είναι γραμμικό, όπως το παλιό, αλλά δυναμικό. Βασίζεται σε περισσότερους μεταβολικούς παράγοντες (π.χ. ηλικία, φύλο, σωματική άσκηση) λαμβάνοντας υπόψη ακόμη και τη μείωση της ενέργειας που «καίει» κάποιος όταν χάνει κιλά επειδή «σηκώνει» λιγότερο βάρος (η οποία δεν είναι καθόλου αμελητέα εφόσον μπορεί να φθάνει τις 215 θερμίδες).

Με βάση την εξίσωσή τους, η κατανάλωση 100 λιγότερων θερμίδων την ημέρα δεν οδηγεί στην απώλεια 4,5 κιλών τον χρόνο, όπως προέβλεπε η «παλιά συνταγή» αλλά 2,25 – δηλαδή των μισών.

Ρεαλιστικότεροι στόχοι με τον νέο «υπολογιστή του βάρους»

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η απώλεια των κιλών απαιτεί ακριβώς διπλάσια προσπάθεια. Οπωσδήποτε όμως, όπως τόνισαν οι ερευνητές, για να έχει κανείς αποτελέσματα και να μην αποθαρρύνεται, θα πρέπει να θέτει ρεαλιστικότερους στόχους. Για τον λόγο αυτό προσφέρουν από την ιστοσελίδα των ΝΙΗ έναν «υπολογιστή βάρους» που λειτουργεί με βάση τα νέα δεδομένα.

Ο Body Weight Simulator αποτελεί μια απλουστευμένη εκδοχή του πρωτότυπου μοντέλου, το οποίο δημοσιεύθηκε πριν από μερικούς μήνες στην επιθεώρηση «The Lancet». Θέτει δυο «στόχους», έναν βραχυπρόθεσμο και έναν μακροπρόθεσμο, υπολογίζοντας την κατανάλωση θερμίδων και τη σωματική άσκηση που θα οδηγήσουν στον καθέναν από αυτούς αλλά και στη μόνιμη διατήρηση του επιθυμητού βάρους.

Το ενθαρρυντικό πάντως, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, είναι ότι ακόμη και μια μικρή προσπάθεια, αν είναι σταθερή, αποδίδει. Η γενική συμβουλή είναι ότι, αν καταναλώνετε καθημερινά περίπου 10 θερμίδες λιγότερες για κάθε μισό κιλό που θέλετε να χάσετε θα έχετε χάσει περίπου το 50% του επιθυμητού βάρους σε έναν χρόνο και το 95% σε τρία χρόνια. Η, όπως το έθεσε ο δρ Τσάου, ένα μπισκότο των 150 θερμίδων λιγότερο την ημέρα μπορεί να σας κάνει να χάσετε 7 κιλά σε έναν χρόνο!

Η ουσία, φαίνεται τελικά ότι βρίσκεται στη διάρκεια. Όπως τόνισε στο συνέδριο, ο Μπόιντ Σουίνμπερν, ειδικός στην παχυσαρκία του Πανεπιστημίου Ντίκιν στη Μελβούρνη της Αυστρααλίας ο οποίος δεν μετείχε στη συγκεκριμένη μελέτη, «ο αγώνας του αδυνατίσματος είναι μαραθώνιος, δεν είναι σπριντ».

Πηγή : tovima.gr

Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου και διατροφή

Το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου (ΣΕΕ) αποτελεί μία πολύ συχνή διαταραχή που μπορεί να επηρεάσει τον καθένα με διαφορετικούς τρόπους. Περίπου 20% του πληθυσμού στις αναπτυγμένες χώρες πάσχουν από συμπτώματα ΣΕΕ κάποια στιγμή της ζωής τους. Το ΣΕΕ πάντα απαιτεί περισσότερη έρευνα αρχικά ώστε να αποκλειστούν πιο σοβαρές καταστάσεις, όπως καρκίνος, ελκώδης κολίτιδα, κοιλιοκάκη. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν το ΣΕΕ και η διατροφή είναι μόνο ένας από αυτούς. Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν το στρες, ορμονικές διαταραχές, η γυμναστική, φάρμακα και διατροφικές αλλεργίες.


Συνήθως εμφανίζεται με συμπτώματα εντερικών διαταραχών (διάρροια, δυσκοιλιότητα ή και τα δύο εναλλάξ), καθώς και αίσθηση φουσκώματος και κοιλιακό πόνο κολικού τύπου.
Εάν εμφανίζονται συμπτώματα υψηλού πυρετού, απώλεια βάρους, παρουσία αίματος στα κόπρανα ή πόνος στην κοιλιά που αποτρέπει το βραδινό ύπνο, μία επίσκεψη στον γιατρό είναι επιβεβλημένη για περαιτέρω διερεύνηση.

Η δίαιτα και ο τρόπος ζωής αποτελούν παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του ΣΕΕ, οπότε είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη, τόσο στα πρώιμα, όσο και στα μεταγενέστερα στάδια αντιμετώπισης του προβλήματος.
Έρευνες γύρω από το ρόλο της διατροφής στο ΣΕΕ έχουν δείξει όλα αυτά τα χρόνια την πιθανή συνεισφορά διάφορων τροφών στα συμπτώματα του ΣΕΕ, παρ’ όλα αυτά οι τροφές δεν είναι συγκεκριμένες και διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Επομένως ο ρόλος της διατροφής παραμένει μη κατανοητός. Τροφές που συχνά εμπλέκονται, περιλαμβάνουν τροφές που περιέχουν λακτόζη, φυτικές ίνες και προϊόντα από σιτάρι. Η θεραπεία του ΣΕΕ περιλαμβάνει φάρμακα για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, διατροφική τροποποίηση με τη βοήθεια διαιτολόγου και ψυχολογική υποστήριξη όπου απαιτείται.

Ο ρόλος των οινοπνευματωδών ποτών, του καφέ και του τσαγιού δεν είναι σαφής αλλά είναι πιθανόν να συνδέονται με τα συμπτώματα του ΣΕΕ.
Η καφεΐνη είναι παρούσα σε μία ευρεία ποικιλία τροφών και ποτών που περιλαμβάνουν τον καφέ, το τσάι, το κακάο, τη σοκολάτα, τα ανθρακούχα και άλλα είδη ενεργειακών ποτών.
Η καφεΐνη συχνά αναφέρεται ως γαστρικό ερεθιστικό. Όσον αφορά το ρόλο της καφεΐνης στο πεπτικό σύστημα, υπάρχουν αναφορές σε έρευνες παλινδρόμησης, καούρας αλλά και πεπτικής διέγερσης. Οι μελέτες αυτές προσφέρουν περισσότερο ενδείξεις παρά αποδείξεις. Παρ’ όλα αυτά η κατανάλωση καφεΐνης με μέτρο δεν είναι επιβλαβής. Τα προτεινόμενα επίπεδα για ενηλίκους είναι 300mg την ημέρα.
Τα επίπεδα της καφεΐνης σε τροφές και ποτά ποικίλουν, αλλά ενδεικτικά κάθε ένα από τα κάτωθι ποτά περιέχουν 300mg ή και λιγότερο καφεΐνης:

• 3 φλιτζάνια στιγμιαίου καφέ (100mg το καθένα)
• 4 φλιτζάνια καφέ φίλτρου (75mg το καθένα)
• 6 φλιτζάνια τσάι (50mg το καθένα)
• 8 κουτάκια κόκα-κόλα (έως 40mg το καθένα)
• 4 δοχεία ανθρακούχα «ενεργειακά» ποτά (έως 80mg το καθένα)
• 8 (50g) πλάκες σοκολάτας απλής (έως 50mg η κάθε μία).

Η ποσότητα της καφεΐνης στη σοκολάτα γάλακτος είναι περίπου η μισή από αυτή που υπάρχει στην απλή σοκολάτα. Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι η καφεΐνη δεν βρίσκεται μόνο στο καφέ, στο τσάι, στη σοκολάτα ή στα αναψυκτικά αλλά και σε κάποια φάρμακα. Οι ποσότητες μπορεί να διαφέρουν από 7mg μέχρι και 200mg ανά χάπι. Αυτές οι ποσότητες θα συμβάλλουν στην τελική καθημερινή κατανάλωση καφεΐνης και επομένως παίζουν ρόλο στα συμπτώματα του ΣΕΕ. Μιλώντας με το γιατρό/ παθολόγο ή με το φαρμακοποιό μπορεί να διαπιστωθεί αν τα συμπτώματα είναι χειρότερα από τότε που ξεκινήσατε τα φάρμακα. Η καφεΐνη συναντάται σε συνταγογραφούμενα καθώς και σε μη συνταγογραφούμενα φάρμακα όπως παυσίπονα, καθώς και σε φάρμακα για κρυολογήματα, άσθμα, χάπια διαίτης και κατακράτησης υγρών.
Το ΣΕΕ εμφανίζεται συχνά και σε άτομα που πάσχουν από εξάρτηση στο αλκοόλ. Έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση αλκοόλ πάνω από το επιτρεπτό όριο προκαλεί δυσπεψία και κοιλιακό άλγος.
Οι ακόλουθες οδηγίες ισχύουν όπως και στο γενικό πληθυσμό: Το αλκοόλ πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο, δηλαδή 3 με 4 μονάδες για τους άνδρες την ημέρα, 2 με 3 μονάδες για τις γυναίκες (καθόλου αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης) – και μία ημέρα της εβδομάδας πλήρη αποχή.
Μία μονάδα αλκοόλ είναι:

• Ένα ποτήρι λευκό ή κόκκινο κρασί (100-125ml)

• Μία μεζούρα αλκοολούχων ποτών (περιεκτικότητα σε αλκοόλ > 40%) (25ml)

• Ένα ποτήρι μπύρα (330ml)

Εάν έχετε διαγνωσθεί με ΣΕΕ, απαιτείται να συμβουλευτείτε διαιτολόγο. Πιθανόν να παρατηρήσετε ότι συγκεκριμένα φαγητά προκαλούν επιθέσεις πόνου. Γι’ αυτό θα βοηθούσε να κρατάτε ένα ημερολόγιο κατανάλωσης τροφών και ποτών καθώς και εντερικών εκκενώσεων ή άλλων συμπτωμάτων του ΣΕΕ (πόνου, φουσκώματος, κ.λπ.).
Οι οδηγίες του συλλόγου γαστρεντερολόγων της Αγγλίας οι οποίες γράφτηκαν το 2008 είναι οι ακόλουθες:

• Ημερήσια κατανάλωση τουλάχιστον 8 ποτηριών νερού ή άλλων υγρών που δεν περιέχουν καφεΐνη.
• Περιορισμός της κατανάλωσης τσαγιού και καφέ σε 3 φλιτζάνια την ημέρα.
• Μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και ανθρακούχων ποτών.

Πηγή : mednutrition.gr

Τηγανητά: Πόσο συμβάλλουν στην πρόσληψη βάρους;

Το τηγάνισμα αποτελεί μία από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους μαγειρέματος σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην χώρα μας χρησιμοποιείται για την παρασκευή αρκετών φαγητών της καθημερινής μας διατροφής. Σίγουρα, χωρίς να χρειαστεί να προβληματιστούμε πολύ, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το τηγάνισμα δεν είναι ο πλέον υγιεινός τρόπος για να παρασκευάσουμε κάποιο γεύμα μας. Μπορεί να κάνει το φαγητό μας πιο νόστιμο και πιο λαχταριστό, αλλά παράλληλα το «φορτώνει» με αρκετές θερμίδες και λίπος. Ανάλογα με τον τρόπο που θα τηγανίσουμε το τρόφιμο και τη λιπαρή ουσία που θα επιλέξουμε, ποικίλλει η θερμιδική επιβάρυνση. Πόσο, λοιπόν, αυτές οι έξτρα θερμίδες και τα λιπαρά μπορούν μακροπρόθεσμα να επηρεάσουν τη ζυγαριά μας;

Δυστυχώς, οι μέχρι τώρα έρευνες που έχουν γίνει γύρω από το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι πολλές. Παρ’ όλα αυτά οι υπάρχουσες μελέτες δείχνουν μια τάση η οποία όντως επιβεβαιώνει αυτό που πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, ότι δηλαδή τα τηγανητά φαγητά συμβάλλουν στην αύξηση του βάρους.

Μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ισπανία σε περισσότερους από 30.000 ανθρώπους, μελέτησε την συσχέτιση της κατανάλωσης τηγανητών με την ύπαρξη παχυσαρκίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι άτομα, των οποίων η διατροφή περιελάμβανε υψηλό ποσοστό τηγανητών φαγητών, της τάξης του 18-21% ημερησίως, είχαν συνολικά μεγαλύτερη κατανάλωση λιπαρών, καθώς και αυξημένη ημερήσια θερμιδική πρόσληψη. Παρατηρήθηκε επίσης ότι η εμφάνιση παχυσαρκίας και ιδιαίτερα της παχυσαρκίας κεντρικού τύπου, συνοδευόταν από αυξημένα ποσοστά κατανάλωσης τηγανητών. Η παχυσαρκία κεντρικού τύπου, η οποία αποτελεί την συσσώρευση λίπους στην περιοχή της κοιλιάς, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εμφάνιση του μεταβολικού συνδρόμου, το οποίο συνδέεται άμεσα με υπέρταση, δυσλιπιδαιμία και σακχαρώδη διαβήτη. Στα άτομα στα οποία η κατανάλωση τηγανητών δεν ήταν υψηλή, άλλα μέτρια ή χαμηλή, δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση με αυξημένο βάρος.Ένα θετικό αποτέλεσμα της έρευνας, ήταν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι χρησιμοποιούσαν ελαιόλαδο για το τηγάνισμα, το οποίο, όπως γνωρίζουμε, είναι πιο ανθεκτικό στην οξείδωση και γι’ αυτό αποτελεί την καλύτερη επιλογή. Παρ’ όλα αυτά, δεν φάνηκε διαφορά στην σχέση παχυσαρκίας-τηγανητών, ανάλογα με το έλαιο που χρησιμοποιούσαν.Τα τηγανητά φαγητά όμως, δεν καταναλώνονται μόνο μέσω της μαγειρικής μας στο σπίτι. Συχνά, το τηγάνισμα είναι η επιλογή για πληθώρα γευμάτων στα εστιατόρια ή στα fast food. Τηγανητές πατάτες, τηγανητό κοτόπουλο ή ψάρι βρίσκουμε πολλές φορές στο πιάτο μας, όταν θα γευματίσουμε εκτός σπιτιού. Επιρρεπείς, ιδιαίτερα στην κατανάλωση τέτοιου είδους φαγητού, είναι τα παιδιά. Πόσα άλλωστε θα μπορούσαν να αντισταθούν σε ένα πιάτο γεμάτο τηγανητές πατάτες;Ερευνητές του Harvard, που μελέτησαν την πρόσληψη τηγανητών φαγητών με την εμφάνιση παχυσαρκίας σε παιδιά και εφήβους μετά από ένα χρόνο παρακολούθησης, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που είχαν αυξήσει την κατανάλωση τηγανητών (από 0-1φορές/εβδ. σε 4-7 φορές/ εβδ.) είχαν αύξηση στον δείκτη μάζας σώματός (ΔΜΣ) τους, σε σχέση με εκείνα που μείωσαν την κατανάλωση. Η μεγάλη πρόσληψη τηγανητών φαγητών βρέθηκε ότι συνοδευόταν παράλληλα με αυξημένη ενεργειακή πρόσληψη, μεγαλύτερες ποσότητες ζαχαρούχων αναψυκτικών και trans λιπαρών, καθώς και με μειωμένες ποσότητες κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων, φρούτων και λαχανικών. Τα παιδιά τα οποία έκαναν μια μέτρια κατανάλωση τηγανητών (1-3 φορές/εβδ.) φάνηκε να μην υπάρχει σημαντική αλλαγή στον ΔΜΣ τους, είτε από την αύξηση, είτε από τη μείωσή της μετά από ένα χρόνο.Μια ακόμα μελέτη προερχόμενη και πάλι από την Ισπανία, αξιολόγησε για 6 χρόνια τις ετήσιες αλλαγές στο βάρος ανδρών και γυναικών και το κατά πόσο αυτές σχετίζονταν με αυξημένη κατανάλωση τηγανητών. Τελικά βρέθηκε όντως ότι η αυξημένη πρόσληψη συνέβαλε στην αύξηση βάρους αλλά οι διαφορές ήταν μικρές. Η εμφάνιση παχυσαρκίας (ΔΜΣ>25) στην διάρκεια των 6 ετών ήταν πιο συχνή στους συμμετέχοντες που έτρωγαν τηγανητά φαγητά περισσότερο από 4 φορές/ εβδ. σε σχέση με αυτούς που έτρωγαν λιγότερο από 2 φορές/εβδ.

Ολοκληρώνοντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αυξημένη κατανάλωση τηγανητών φαγητών φαίνεται να συνυπάρχει με την παχυσαρκία. Αυτό που δεν έχει γίνει ακόμα πλήρως κατανοητό από τους ερευνητές είναι το αν η μεγάλη πρόσληψη τηγανητών οδηγεί στην αύξηση του βάρους ή αν αποτελεί συνέπειά της. Αυτό πάντως που προέκυψε από όλες τις μελέτες, είναι ότι η αυξημένη κατανάλωση τέτοιων φαγητών συνοδευόταν πάντα με αυξημένη ενεργειακή πρόσληψη και μία γενικότερα πιο ανθυγιεινή διατροφή.Τα κορεσμένα και τα trans λιπαρά, στα οποία είναι πλούσια τα τηγανητά, έχει βρεθεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επίσης τα τηγανισμένα τρόφιμα περιέχουν καρκινογόνες ουσίες οι οποίες είναι προϊόντα αποικοδόμησης των ελαιών. Αν δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τα τηγανητά φαγητά από την διατροφή μας, καλό θα ήταν να βρίσκονται σε περιορισμένες ποσότητες και να επιλέγονται άλλοι τρόποι μαγειρέματος όπως το ψήσιμο και το βράσιμο για την πλειοψηφία των γευμάτων μας. Έτσι με αυτό τον τρόπο μπορούμε να έχουμε καλύτερο έλεγχο της ημερήσιας θερμιδικής μας πρόσληψης, κάτι που θα μας βοηθήσει στην διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους, ενώ παράλληλα θα αποφύγουμε και τις επιβαρυντικές ουσίες για την υγεία μας.

Πηγή : mednutrition.gr

Προσεχώς χάμπουργκερ... εργαστηρίου

Ολλανδοί ερευνητές χρησιμοποίησαν βλαστικά κύτταρα προκειμένου να δημιουργήσουν λωρίδες μυϊκού ιστού ο οποίος αναμένεται σύντομα να οδηγήσει σε… χάμπουργκερ του δοκιμαστικού σωλήνα.

Οικολογία από το… εργαστήριο

Στόχος των ερευνητών που εκτιμούν ότι το κρέας εργαστηρίου θα είναι έτοιμο αργότερα μέσα στο έτος είναι να ανακαλύψουν έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο παραγωγής κρέατος ο οποίος θα καταργεί την ανάγκη εκτροφής ζώων και όσα αυτή συνεπάγεται τόσο για τα ίδια τα ζώα όσο και για τον πλανήτη.

Σε μεγάλο επιστημονικό συνέδριο στο Βανκούβερ του Καναδά ο καθηγητής Μαρκ Ποστ από το Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ ανέφερε ότι το συνθετικό κρέας θα μπορούσε να μειώσει το αποκαλούμενο «περιβαλλοντικό αποτύπωμα» (δηλαδή τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου) που αφορά τη διαδικασία παραγωγής κρέατος ως και κατά 60%.

Κρέας σαν… καλαμάρι

Ο καθηγητής Ποστ και η ομάδα του έχουν μέχρι στιγμής δημιουργήσει μικρά κομμάτια ζωϊκού μυϊκού ιστού με μήκος περίπου δύο εκατοστά, πλάτος ένα εκατοστό και πάχος της τάξεως του ενός χιλιοστού. Το χρώμα τους είναι υπόλευκο και μοιάζουν με… καλαμάρια. Το επόμενο βήμα της διαδικασίας είναι να αναμιχθούν αυτά τα κομμάτια μυός με αίμα και τεχνητό λίπος με απώτερο στόχο την παραγωγή ενός λαχταριστού χάμπουργκερ που θα «μαγειρευτεί» στο εργαστήριο ως το ερχόμενο φθινόπωρο.

Το κόστος για τη δημιουργία των τεχνητών χάμπουργκερ βέβαια είναι αυτή τη στιγμή απαγορευτικό και αγγίζει τα 240.000 ευρώ, ωστόσο ο δρ Ποστ τονίζει ότι μόλις η τεχνική είναι πλέον ευρέως διαθέσιμη οι τεχνικές παραγωγής θα βελτιωθούν και το κόστος θα πέσει σημαντικά.

Οπως ανέφερε ο καθηγητής στην ιστοσελίδα του βρετανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου BBC «ο λόγος για τον οποίον διεξάγουμε αυτή την έρευνα είναι να αποδείξουμε ότι το κρέας εργαστηρίου μπορεί να αποτελέσει γεγονός. Το επόμενο βήμα είναι να επενδύσουμε πολλή επιπλέον δουλειά αλλά και χρήματα ώστε η διαδικασία να είναι αποτελεσματική αλλά και αποδοτική από οικονομικής απόψεως».

Οι συμβατικές μέθοδοι στο… κόκκινο

Για ποιον λόγο όμως χρειάζεται να «ξοδεύεται» τόσος χρόνος και χρήμα προκειμένου να γεννηθεί «high tech» κρέας, τη στιγμή που οι παραδοσιακές τεχνικές παραγωγής κρέατος μέσω της εκτροφής ζώων έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές εδώ και χιλιάδες χρόνια; Επειδή, όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι επιστήμονες, οι συμβατικές μέθοδοι παραγωγής κρέατος έχουν ουσιαστικώς φθάσει… στα όριά τους.

Οι ειδήμονες αναφέρουν ότι η παραγωγή κρέατος θα πρέπει να διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 50 χρόνια ώστε να καλύψει τις ανάγκες του συνεχώς αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου όμως η κλιματική αλλαγή, η έλλειψη νερού και η ακόμη εντονότερη αστικοποίηση θα καταστήσουν πιο δύσκολη την παραγωγή τροφής με τις «παραδοσιακές» μεθόδους.

Πιο αποδοτική η «high-tech» παραγωγή… εργαστηρίου

Σύμφωνα με τον καθηγητή Ποστ, μελλοντικά η παραγωγή κρέατος εργαστηρίου θα είναι αποτελεσματικότερη από την παραγωγή κρέατος με τον συμβατικό τρόπο. Σήμερα, οι χοίροι ή οι αγελάδες χρειάζεται να λαμβάνουν 100 γραμμάρια φυτικής πρωτεΐνης προκειμένου να παραχθούν 15 γραμμάρια ζωϊκής πρωτεΐνης – η αποδοτικότητα της διαδικασίας είναι δηλαδή της τάξεως του 15%. Το συνθετικό κρέας, λέει ο καθηγητής, θα μπορεί να παράγεται με ενεργειακή αποδοτικότητα της τάξεως του 50%.

Και άλλο ένα βασικό ερώτημα που απασχολεί προφανώς όλους τους μελλοντικούς καταναλωτές: Τι γεύση θα έχει το χάμπουργκερ εργαστηρίου; «Στην αρχή η γεύση θα είναι λίγο… άγευστη» εξηγεί ο δρ Ποστ και προσθέτει ότι απαιτείται επιπλέον δουλειά στο συγκεκριμένο πεδίο. «Πρέπει να ανακαλύψουμε ποια ακριβώς συστατικά του κρέατος παράγουν τη γεύση και να δούμε εάν μπορούμε να παρέμβουμε με βάση αυτά τα συστατικά για να δώσουμε γεύση στο συνθετικό κρέας».

Καλύτερη μεταχείριση των ζώων

Ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα του τεχνητού κρέατος θα είναι ότι θα μειωθεί ο αριθμός των ζώων που σφαγιάζονται στον βωμό του ανθρώπου, καταλήγει ο καθηγητής.

Πάντως, σχολιάζοντας τη νέα μελέτη,  ο Ντέιβιντ Στίλι, πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Earthsave Canada σημείωσε ότι τα ίδια οφέλη για τον πλανήτη θα προσέφερε η κατανάλωση λιγότερου κρέατος από τον πληθυσμό χωρίς να χρειάζεται να ξοδεύονται μεγάλα χρηματικά ποσά για τη δημιουργία του κρέατος εργαστηρίου. Παράλληλα ο κύριος Στίλι εξέφρασε την ανησυχία ότι θα απαιτείται η χρήση μεγάλων ποσοτήτων αντιβιοτικών καθώς και μυκητοκτόνων στο συνθετικό κρέας ώστε να μην αποσυντίθεται εύκολα.

Πηγή : tovima.gr

Γλυκαντικές ύλες και εγκυμοσύνη

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η γυναίκα εμφανίζει συνήθως ιδιαίτερες διατροφικές ανησυχίες. Η ευθύνη για τη ζωή που μεγαλώνει μέσα τους, οδηγεί τις μέλλουσες μητέρες να φροντίζουν περισσότερο τη διατροφή τους και να ενημερώνονται συνεχώς για τα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν στην διατροφή στην εγκυμοσύνη. Ανάμεσα σε όσα προβληματίζουν τις εγκυμονούσες, σημαντική θέση κατέχει το ερώτημα σχετικά με την ασφάλειας ή μη της χρήσης γλυκαντικών ουσιών. Γνωρίζοντας δε, ότι οι γλυκαντικές ουσίες βρίσκονται σε πληθώρα τροφών, η ανάγκη για μια απάντηση γίνεται εντονότερη. Με τον όρο γλυκαντικές ουσίες εννοούμε: το ακεσουλφαμικό κάλιο, την ασπαρτάμη, τη σακχαρίνη, τη σουκραλόζη και τη στέβια.

Το ακεσουλφαμικό κάλιο φαίνεται ότι δεν απορροφάται από τον ανθρώπινο οργανισμό με αποτέλεσμα να μην προσδίδει ενέργεια. Είναι περίπου 200 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη και έχει εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) από το 1998 ως γλυκαντικό «γενικής χρήσης». Θεωρείται ότι η κατανάλωσή του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ασφαλής, αν και οι μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σε εγκυμονούσες είναι σημαντικά περιορισμένες. Γνωρίζουμε ότι διαπερνάει το πλακούνται και ότι βρίσκεται και στο μητρικό γάλα, αλλά δε φαίνεται να επηρεάζει αρνητικά το έμβρυο ή το βρέφος.

Η ασπαρτάμη αποτελεί ίσως το πιο αμφισβητούμενο γλυκαντικό μέσο. Πολλοί ερευνητές αμφέβαλλαν για την ασφάλεια της, τη συσχέτισαν με καρκινογένεση και ανάγκασαν τόσο τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) όσο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) να ασχοληθούν εκτενέστερα με τις μελέτες που έχουν διεξαχθεί. Το Μάιο του 2006 λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) εξέδωσε ρητή ανακοίνωση, στην οποία υποστήριξε την ασφάλεια κατανάλωσης ασπαρτάμης. Αδιαμφισβήτητα, αυτοί που δεν πρέπει να καταναλώνουν προϊόντα που περιέχουν ασπαρτάμη είναι όσοι πάσχουν από φαινυλκετονουρία, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη εγκυμοσύνης. Όσον αφορά στην εγκυμοσύνη, φαίνεται ότι η κατανάλωση ασπαρτάμης είναι ασφαλής, είμαι όμως σημαντικό να μην γίνονται υπερβολές και να καταναλώνεται η ελάχιστη δυνατή ποσότητα, δεδομένου ότι η Αποδεκτή Ημερήσια Πρόσληψη των 40mg ανά κιλό σωματικού βάρους είναι εξαιρετικά υψηλή.Στις παλαιότερες γλυκαντικές ουσίες ανήκει η σακχαρίνη, η οποία χρησιμοποιείται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Η κατανάλωσή της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θεωρείται ασφαλής, όμως τα επιστημονικά δεδομένα και οι μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σε εγκύους είναι περιορισμένα. Κάποιες μελέτες, που πραγματοποιήθηκαν σε ποντίκια, βρήκαν χαμηλή συσχέτιση της κατανάλωσής της, σε μεγάλες όμως δόσεις, με καρκινογένεση. Ανήκει και αυτή στις γλυκαντικές ουσίες που διαπερνούν το πλακούντα, ενώ έχει επίσης ανεβρεθεί στο μητρικό γάλα.Ευρείας χρήσης γλυκαντικό είναι και η σουκραλόζη, ουσία που προέρχεται από τη ζάχαρη, αλλά είναι 600 φορές πιο γλυκιά από αυτήν.

Αν και ανακαλύφτηκε το 1976, μόλις το 1998 ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε την κατανάλωσή της, τόσο για όλους τους καταναλωτές, όσο για και τις εγκύους. Χαρακτηρίστηκε ως γλυκαντικό «γενικής χρήσης» και χρησιμοποιείται σε πληθώρα τροφίμων και ποτών. Φαίνεται ότι ολόκληρη σχεδόν η προσλαμβανόμενη ποσότητα σουκραλόζης αποβάλλεται από τον ανθρώπινο οργανισμό μέσω των ούρων και των κοπράνων. Σημαντικός αριθμός μελετών της τελευταίας εικοσαετίας φανερώνουν την ασφάλεια της κατανάλωσής της. Υψηλές δόσεις, όταν χορηγήθηκαν σε ζώα δεν φάνηκε να προκαλούν τερατογενέσεις. Παρά τον μεγάλο αριθμό των ερευνών που μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί, αυτές που αφορούν στην εγκυμοσύνη είναι εξαιρετικά λίγες, με αποτέλεσμα τη μη επαρκή διεξαγωγή συμπερασμάτων.Η πιο πρόσφατη ουσία που χρησιμοποιήθηκε ως γλυκαντικό μέσο είναι η στέβια. Πρόκειται για μια ουσία που προέρχεται από έναν θάμνο της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και είναι 200-300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Οι αυτόχθονες των περιοχών αυτών την καλλιεργούσαν εκτενώς, λόγω των γλυκών της φύλλων.

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) θεωρεί τη στέβια ασφαλή για κατανάλωση από εγκύους. Μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι δεν επηρεάζει την έκβαση της εγκυμοσύνης ούτε την υγεία του εμβρύου. Μόνο σε εξαιρετικά υψηλές δόσεις φάνηκε, ότι πιθανώς να επηρεάζει τη γονιμότητα αρσενικών ποντικιών.Συμπερασματικά, και με βάση τα δεδομένα των μεγαλύτερων Διεθνών Οργανισμών Ασφάλειας Τροφίμων, τα περισσότερα από τα γλυκαντικά μέσα που αναφέρθηκαν θεωρούνται ασφαλή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό όμως που οι εγκυμονούσες πρέπει πάντα να έχουν στο μυαλό τους, είναι ότι η υπερβολή δεν είναι επιθυμητή. Δεδομένου ότι τα γλυκαντικά αυτά χρησιμοποιούνται σε πληθώρα ποτών, light τροφίμων, αλλά ακόμη και τσιχλών χωρίς ζάχαρη, οφείλουν να αντιμετωπίζουν τα προϊόντα αυτά με σύνεση.

Πηγή : mednutrition.gr

Τα βιντεοπαιχνίδια δράσης βελτιώνουν την… όραση

Έρευνες έδειξαν ότι μόλις 10 ώρες παιχνιδιού την εβδομάδα -και 40 συνολικά κατά τη διάρκεια ενός μήνα- μπορούν να βελτιώσουν δραματικά την όραση νέων ανδρών και γυναικών που ως μωρά αντιμετώπιζαν προβλήματα καταρράκτη.

Η ενασχόλησή τους για ένα μήνα με ένα «παιχνίδι βίας» είχε ως αποτέλεσμα να έχουν τη δυνατότητα να διαβάζουν δύο επιπλέον -μικρότερες σε μέγεθος- γραμμές κειμένου ή αριθμών σε μία σχετική κάρτα που χρησιμοποιείται για την εξέταση της όρασης.

Η απλή -αλλά αποτελεσματική όπως φαίνεται- θεραπεία ακολουθήθηκε από τη Daphne Mauer στο Πανεπιστήμιο McMaster στον Καναδά. Οι γυναίκες και άνδρες που εξετάστηκαν γεννήθηκαν με καταρράκτη και στα δύο τους μάτια και ως μωρά αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα με την όρασή τους. Παρόλο που ο καταρράκτης αντιμετωπίστηκε, η όρασή τους δεν είχε επιστρέψει σε φυσιολογικά επίπεδα…

Όσοι πήραν μέρος στη μελέτη ήταν από 19 έως 21 ετών, αναλαμβάνοντας να παίξουν ένα action game, στο οποίο είχαν το ρόλο ενός στρατιώτη που πυροβολούσε τους εχθρούς του. Κάποιοι είδαν βελτίωση στην όρασή τους ακόμη και μετά από 10 μόλις ώρες παιχνιδιού. Μετά από 40 συνολικά ώρες μπορούσαν να διαβάσουν μικρότερους σε μέγεθος αριθμούς και γράμματα σε έναν πίνακα εξέτασης όρασης, αλλά και να διακρίνουν την κατεύθυνση της κίνησης ή να ξεχωρίσουν πρόσωπα.

Η έρευνα έδειξε, μάλιστα, ότι παιχνίδια βίας όπως το «Call of Duty: Modern Warfare 3″ είναι ιδανικά για όσους υπέφεραν από καταρράκτη παλαιότερα, παρέχοντας εντυπωσιακή βελτίωση της όρασης. Αυτό φαίνεται ότι επιτυγχάνεται, καθώς παρόμοια παιχνίδια αναγκάζουν τον εγκέφαλο να εργαστεί σκληρά. Λιγότερο δυναμικά games, όπως για παράδειγμα, το Tetris, δεν έχουν όμως το ίδιο αποτέλεσμα για τους ασθενείς.
Δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται παρόμοια έρευνα σχετικά με ενδεχόμενη χρήση των video-games ως μέσα θεραπείας σε προβλήματα όρασης, καθώς αντίστοιχες μελέτες είχαν γίνει και πριν από κάποια χρόνια, για παράδειγμα από το Πανεπιστήμιο του Rochester.

Πηγή : digitallife.gr

Τι τρώμε όταν κάνει κρύο;

Η ξαφνική πτώση της θερμοκρασίας κάνει τον οργανισμό μας πιο ευάλωτο σε ιώσεις και άλλες ασθένεις, αφού το ανοσοποιητικό σύστημα καταπονείται. Γεμίζοντας το πιάτο μας  με τα τρόφιμα που ακολουθούν θα γεμίσουμε ενέργεια και θα προστατευτούμε.




Ρόδι
Πλεονεκτήματα
Αποτελεί πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών, όπως οι πολυφαινόλες, οι τανίνες και οι ανθοκυανίνες, και θεωρείται πραγματική ασπίδα για την εποχική γρίπη, αλλά και στελέχη ιών όπως ο Η1Ν1. Παράλληλα, περιέχει σημαντικές ποσότητες σιδήρου, σεληνίου, βιταμίνης C (1 ρόδι καλύπτει το 40% της συνιστώμενης ημερήσιας….
ποσότητες σιδήρου, σεληνίου, βιταμίνης C (1 ρόδι καλύπτει το 40% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας) και φυλλικού οξέος. Ο χυμός του θεωρείται απαραίτητος μετά την άσκηση, καθώς βελτιώνει την κυκλοφορία και μειώνει την καρδιακή επιβάρυνση. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν επίσης πως μπορεί να προστατεύσει και από τον καρκίνο του δέρματος.

Μειονέκτημα
Είναι ο μόνος καρπός απ’ όπου δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε τα κουκούτσια. Μπορούμε όμως να πιούμε το χυμό του.
Θερμίδες
Ένα μέτριο ρόδι περιέχει 105 θερμίδες.

Μανιτάρια

Πλεονεκτήματα
Περιέχουν άφθονα μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία, όπως το κάλλιο, που βοηθά στην καλή λειτουργία των καρδιακών μυών και στην έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας. Αποτελούν εξαιρετική πηγή φωσφόρου, έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε χαλκό (100 γραμμ. μανιτάρια καλύπτουν το ήμισυ της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης), ενώ ο ψευδάργυρός τους ενισχύει το ανοσοποιητικό. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σελήνιο, θεωρείται ότι έχουν και αντικαρκινική δράση.

Μειονέκτημα
Λειτουργούν σαν σφουγγάρια, απορροφούν τα πάντα από τη γη, το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι φορείς βαρέων μετάλλων. Έτσι, καλό θα ήταν να γνωρίζετε την προέλευσή τους και να αποφεύγετε να τα μαζεύετε μόνες, σε περίπτωση που οι γνώσεις σας δεν επαρκούν.
Θερμίδες
20 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.

Μπρόκολο

Πλεονεκτήματα
Πλούσια πηγή ασβεστίου (93 mg ανά 100 γραμμ., που καλύπτουν περίπου το 10% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης) και βιταμίνης C (110 mg ανά 100 γραμμ., που καλύπτουν το 100% των ημερήσιων αναγκών). Ιδανικό για όσους δεν συμπαθούν ή πρέπει να αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Μειονέκτημα
Η γεύση του δεν ταιριάζει σε κάθε γούστο. Αν δεν σας αρέσει βραστό, δοκιμάστε να το προσθέσετε σε μια λευκή σάλτσα για ζυμαρικά.

Θερμίδες
35 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια

Ξηροί καρποί

Πλεονεκτήματα
Εξαιρετική πηγή ω-3 λιπαρών (7,5 g ανά 100 γραμμ. καλύπτουν το 700% των ημερήσιων αναγκών), που βοηθούν στην καλή λειτουργία της καρδιάς. Οι ξηροί καρποί μπορούν να αντικαταστήσουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα για όσους δεν μπορούν για κάποιο λόγο να τα καταναλώσουν.

Μειονέκτημα
Επειδή έχουν πολλές θερμίδες, χρειάζεται μέτρο. Δεν πρέπει να υπερβαίνουν τη μία χούφτα ημερησίως.

Θερμίδες
560 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια (ένα καρύδι είναι περίπου 5 γραμμάρια)

Φακές

Πλεονεκτήματα
Χορταίνουν ακόμη περισσότερο και από το κρέας, ιδιότητα που έχουν τα περισσότερα όσπρια. Η υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες (4 g ανά 100 γραμμ. καλύπτουν περίπου το 15% των ημερήσιων αναγκών) συμβάλλει στην καλή απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και στην καλή πέψη. Επίσης, ο γλυκαιμικός δείκτης στις φακές είναι χαμηλός, γεγονός που σημαίνει πως έτσι αυξάνονται σταδιακά και όχι απότομα τα επίπεδα σακχάρου και ινσουλίνης στο αίμα. Η περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη Β και μαγνήσιο (32 mg ανά 100 γραμμ., το 9% των ημερήσιων αναγκών) είναι επίσης σημαντική. Με άλλα λόγια, πρόκειται για διατροφική πηγή με θαυματουργές ιδιότητες όσον αφορά την καλή λειτουργία της καρδιάς και την τόνωση του ανοσοποιητικού.

Μειονέκτημα
Μπορεί σε κάποιους να προκαλούν φούσκωμα και δυσανεξία.

Θερμίδες
90 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια (μαγειρεμένες).

Πηγή : ygeianews.gr

Απίστευτο:17 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πεθαίνουν από καρδιαγγειακά

Σε παγκόσμιο «δολοφόνο»  συνεχίζουν να αναδεικνύονται καθημερινά οι καρδιαγγειακές παθήσεις,  καθώς ευθύνονται για 17.1 εκατομμύρια θανάτους σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι αποτελούν πάνω από το 30% της παγκόσμιας θνησιμότητας.
Το πλέον απογοητευτικό, όμως, είναι ότι η «έκρηξη» αυτή αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, καθώς οι ειδικοί εκτιμούν ότι μέχρι το 2025 ο αριθμός των θανάτων από καρδιαγγειακά νοσήματα αναμένεται να ξεπερνά τα 25 εκατομμύρια!

Αυτά τόνισαν σήμερα σε συνέντευξη τύπου ο Πρόεδρος Δ.Σ. της Ε.Κ.Ε., Ομότιμος Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ. κ. Γεώργιος Παρχαρίδης, ο Αντιπρόεδρος Δ.Σ., Συντονιστής Διευθυντής του Καρδιολογικού Τμήματος του Γ.Ν. Αθηνών «Ιπποκράτειο» κ. Ιωάννης Καλλικάζαρος, ο Γενικός Γραμματέας Δ.Σ., Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Α’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική Γ.Ν. Αθηνών «Ιπποκράτειο» κ. Κωνσταντίνος Τσιούφης και ο τ. Πρόεδρος Δ.Σ., Διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του Γ.Ν. Αθηνών «Γεώργιος Γεννηματάς» κ. Βλάσιος Πυργάκης.

Όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Ε.Κ.Ε., Καθηγητής κ. Γεώργιος Παρχαρίδης, η στεφανιαία νόσος αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου σε όλον τον κόσμο. Οι κλινικές εκδηλώσεις της στεφανιαίας νόσου είναι η χρόνια σταθερή στηθάγχη και το οξύ ισχαιμικό στεφανιαίο σύνδρομο, στο οποίο περιλαμβάνονται η ασταθής στηθάγχη, το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και ο αιφνίδιος θάνατος.  Σταθερή στηθάγχη λέγεται η στηθάγχη (πόνος στο στήθος)  όταν ο ασθενής πονάει στην κόπωση.  Έχει βρεθεί πως το 50% των ασθενών με στεφανιαία νόσο εμφανίζουν ως πρώτη κλινική εκδήλωση την σταθερή στηθάγχη. Σε ό,τι αφορά τη θεραπευτική αντιμετώπιση της σταθερής στηθάγχης, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που διεξήχθησαν στην Αμερική, το 90% των ασθενών με χρόνια σταθερή στηθάγχη θεραπεύονται μόνο με φάρμακα.

    Αναφερόμενος στις παθήσεις των καρδιακών βαλβίδων και τη θεραπευτική προσέγγισή τους, ο κ. Καλλικάζαρος τόνισε ότι η πιο συχνή βαλβιδική νόσος των ενηλίκων είναι η στένωση της αορτικής βαλβίδας. Σύμφωνα με προσφάτως δημοσιευμένα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, περίπου το 33% των ασθενών ηλικίας μεγαλύτερης των 75 ετών με σοβαρή συμπτωματική στένωση αορτής δεν υποβάλλονται σε χειρουργική αντικατάσταση της βαλβίδας, παρά το ότι αυτό αποτελεί την μόνη θεραπεία.

    Επιπλέον, όπως εξήγησε ο Αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Ε., είναι σήμερα ευρέως διαδεδομένο ότι τα stent που εκλύουν φαρμακευτικές ουσίες αναστέλλουν επιτυχώς την επαναστένωση σε ποσοστά 5-10%, αλλά έχουν το πρόβλημα της όψιμης θρόμβωσης. Το ποσοστό της όψιμης θρόμβωσης (θρόμβωση μετά το πρώτο 6μηνο, η οποία έχει θνητότητα 40-50%) αυξάνεται κατά 0.5% κάθε έτος συγκριτικά με τα μεταλλικά stent. Για την αντιμετώπιση αυτής της επιπλοκής χορηγούνται μακροχρόνια αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα (ασπιρίνη και κλοπιδογρέλη).

Από την πλευρά του, ο κ. Τσιούφης έκανε λόγο για μια πρωτοποριακή μέθοδο αντιμετώπισης της ανθεκτικής αρτηριακής υπέρτασης, την απονεύρωση των νεφρών. Η μέθοδος αναπτύχθηκε με σκοπό το σημαντικό περιορισμό της διέγερσης του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στην ανθεκτική υπέρταση, και συνίσταται στην κατάλυση της συμπαθητικής νεύρωσης του νεφρού (renal sympathetic denervation-RSD) με την διαδερμική εισαγωγή - με τοπική αναισθησία - ειδικού καθετήρα στις νεφρικές αρτηρίες και χρήση υψίσυχνου ρεύματος.

Πηγή : ygeianews.gr

Το σωστό πλύσιμο των χεριών «ασπίδα» για τις ιώσεις

Ο χειμώνας είναι η εποχή που κάνουν την εμφάνισή τους πολλών ειδών ιώσεις και κρυολογήματα. Οι εποχικές αυτές παθήσεις συνήθως εξαπλώνονται μέσω σωματιδίων που αιωρούνται στον αέρα και μπορεί να εξαπλωθούν με το βήχα και το φτέρνισμα. Αυτά τα σωματίδια είτε τα εισπνέουμε άμεσα, σε περίπτωση στενής επαφής, είτε μεταφέρονται από τα χέρια μας στις επιφάνειες και μεταδίδονται περαιτέρω. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελετών που έχει διεξάγει το Συμβούλιο Υγιεινής (Hygiene Council) με την υποστήριξη του Dettol, αποδεικνύεται ότι σημαντικοί παράγοντες στην εξάλειψη των εποχικών παθήσεων είναι το συστηματικό πλύσιμο των χεριών και η χρήση  αντισηπτικού χεριών.

Σύμφωνα με το Συμβούλιο Υγιεινής, από τα μέσα του 20ου αιώνα η σημασία της βασικής υγιεινής στη δημόσια υγεία έχει μειωθεί σημαντικά κυρίως λόγω  της ανάπτυξης των εμβολίων και των αντιβιοτικών. Αυτή η  μειωμένη σημασία που δίνουμε  στην  υγιεινή είναι υπεύθυνη για την αύξηση της συχνότητας με την οποία εμφανίζονται λοιμώδεις νόσοι που παρατηρήθηκαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Το σπίτι και άλλοι εσωτερικοί  χώροι  είναι το πρωταρχικό σημείο μεταφοράς των δυνητικά επιβλαβών  μικροβίων,  καθώς προσφέρουν ευνοϊκές συνθήκες για την επιβίωσή τους.  Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι σε αυτούς τους χώρους περνάμε τουλάχιστον το 50% της ζωής μας.

Παράλληλα, τα χέρια είναι η κύρια πηγή μετάδοσης των παθογόνων μικροβίων που προκαλούν δερματικές, αναπνευστικές αλλά και  γαστρεντερικές λοιμώξεις. Το συστηματικό πλύσιμο των χεριών για 15-60 δευτερόλεπτα είναι απαραίτητο για τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης λοιμώξεων. Ωστόσο, επειδή αυτό δεν είναι πάντοτε εφικτό, θα πρέπει να γίνεται χρήση απολυμαντικού.  Σήμερα, τα απολυμαντικά  που έχουν βάση το οινόπνευμα έχουν ευρέως υιοθετηθεί ενώ θεωρούνται πιο  αποτελεσματικά αυτά που περιέχουν αλκοόλ σε συγκέντρωση  60-95%.

Πηγή : ygeianews.gr

«Βηματοδότης» φαρμάκων καταργεί τις ενέσεις

Τοποθετήθηκε επί ένα έτος σε ασθενείς με οστεοπόρωση και έδωσε καλά αποτελέσματα



Ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα μικρής κλινικής δοκιμής ενός «βηματοδότη» φαρμάκων που καταργεί την ανάγκη για επώδυνες καθημερινές ενέσεις στις οποίες χρειάζεται να υποβάλλονται πολλοί ασθενείς.

Χορήγηση επί ένα έτος

Οπως αναφέρουν ειδικοί της εταιρείας Microchips στη Μασαχουσέτη με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine», το νέο εμφύτευμα μπορεί να χορηγεί τις απαιτούμενες δόσεις φαρμάκου επί ένα συνεχόμενο έτος γλιτώνοντας τους ασθενείς από μεγάλη ταλαιπωρία.

Ο «βηματοδότης» τοποθετείται κάτω από το δέρμα και διαθέτει ένα τσιπ που περιέχει ειδικές μεταλλικές θήκες στις οποίες είναι κλεισμένο το φάρμακο. Προκειμένου να σφραγιστούν οι θήκες χωρίς τη χρήση θερμότητας η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τη δραστικότητα του φαρμάκου, οι επιστήμονες της εταιρείας με επικεφαλής τον Μπομπ Φάρα εφαρμόζουν μια διαδικασία που ονομάζεται συγκόλληση δια της τριβής. «Είναι σαν να προσπαθούμε να ταιριάξουμε  κομμάτια ενός παζλ που κανονικά δεν ταιριάζουν μεταξύ τους» λέει ο κ. Φάρα. Με τη διαδικασία αυτή το καπάκι της κάθε θήκης κλείνει αεροστεγώς «σφραγίζοντας» μέσα του το φάρμακο.

Κάθε θήκη ενώνεται με μια μπαταρία. Οταν εφαρμοστεί ηλεκτρικό ρεύμα στη θήκη, ένα μέρος της λιώνει εκλύοντας το φάρμακο. Η εφαρμογή του ηλεκτρικού ρεύματος μπορεί να ελεγχθεί εξωτερικά ή να προγραμματιστεί εκ των προτέρων.

Δοκιμή σε ασθενείς με οστεοπόρωση

Το εμφύτευμα δοκιμάστηκε σε επτά γυναίκες με οστεοπόρωση οι οποίες έπρεπε να υποβάλλονται σε καθημερινή βάση σε ένεση παραθυρεοειδούς ορμόνης για την «αναδόμηση» των οστών τους.

Όπως προέκυψε από τη δοκιμή, η τοποθέτηση του «βηματοδότη» φαρμάκου επί ένα έτος κάτω από το δέρμα έδωσε πού καλά αποτελέσματα. Για την ακρίβεια η συσκευή εξέλυσε στον οργανισμό των γυναικών παρόμοια επίπεδα της παραθυρεοειδούς ορμόνης με αυτά που επιτυγχάνονται μέσω ένεσης. Παράλληλα οι εθελόντριες εμφάνισαν αύξηση των επιπέδων ορισμένων πρωτεϊνών στο αίμα τα οποία μαρτυρούν ενίσχυση της οστικής μάζας.

Η Mircrochips έχει παραχωρήσει τα δικαιώματα της συγκεκριμένης τεχνολογίας σε μια εταιρεία η οποία σχεδιάζει να εισαγάγει μια μικρότερη εκδοχή του «βηματοδότη» στους οφθαλμούς ασθενών με εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Σήμερα οι ασθενείς αυτοί πρέπει να υποβάλλονται συχνά σε ενέσεις προκειμένου να μην τυφλωθούν.

Πηγή : tovima.gr

Κερδίστε χρόνο και υγεία με τις σκάλες!

Αν ο χρόνος σας είναι περιορισμένος και νομίζετε ότι οι σκάλες απλά σας καθυστερούν, μάλλον πρέπει να βρείτε μια νέα δικαιολογία για να χρησιμοποιείτε το ασανσέρ, αφού σύμφωνα με στατιστικές μελέτες έχει αποδειχθεί ότι από τις σκάλες φθάνει κανείς γρηγορότερα στον προορισμό του!

Οι ερευνητές ενός Καναδικού νοσοκομείου διαπίστωσαν ότι, όσοι γιατροί ανέβαιναν από τις σκάλες αντί να χρησιμοποιούν το ασανσέρ του κτιρίου, εξοικονομούσαν καθημερινά περίπου 15 λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο τους. Οι σκάλες αποδείχθηκαν πιο αποτελεσματικές, δεδομένου ότι δεν υπήρχε χρόνος αναμονής όπως για τον ανελκυστήρα.

Σε γενικές γραμμές οι ειδικοί συστήνουν στους ανθρώπους να βρίσκουν τρόπους ώστε να προσθέτουν «βοηθητικές» για την υγεία καθημερινές ασκήσεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να περιλαμβάνει περπάτημα μικρών αποστάσεων από το χώρο στάθμευσης μέχρι τον τελικό προορισμό ή την παράβλεψη του ασανσέρ και τη χρήση των κλασικών σκαλιών (εκτός βέβαια εάν πρόκειται κανείς να ανεβεί σε ουρανοξύστη!).

Στη μελέτη που προαναφέρθηκε και παρουσιάστηκε στο Καναδικό περιοδικό Medical Association, από τον Δρ Thomas Wilson και τους συνεργάτες του, μετρήθηκαν οι χρόνοι που χρειάστηκαν μερικοί γιατροί για να μεταβούν με τις σκάλες –όχι τρέχοντας- σε έναν όροφο και οι αντίστοιχοι όταν πήγαιναν με τον ανελκυστήρα. Αν και η μεγαλύτερη και πιο κουραστική απόσταση ήταν από το ισόγειο προς τον έκτο όροφο, αποδείχθηκε ότι ακόμα και σε αυτή την περίπτωση «τα πόδια» είναι πιο γρήγορα από την τεχνολογία! Κατά μέσο όρο χρειάστηκαν 13 δευτερόλεπτα από τον έναν όροφο στον άλλο, ενώ το ασανσέρ έκανε 37!

Ο Δρ Philippe Meyer, καρδιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, συμφώνησε με τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης και σημείωσε ότι οι εργαζόμενοι οι οποίοι αναγκάζονται να ανεβοκατεβαίνουν σκάλες κάθε ημέρα, μη έχοντας τη δυνατότητα να κάνουν χρήση ασανσέρ, εμφανίζουν σημαντικότερα καλύτερη κατάσταση υγείας από εκείνους που κάνουν το δεύτερο, παρουσιάζοντας μείωση του σωματικού λίπους, ελάττωση της αρτηριακής πίεσης και της «κακής» χοληστερόλης LDL.

Πηγή : ygeianews.gr

Ολοσωματική υπερθερμία: Νέος τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου

Θεσσαλονίκη

Και στην Ελλάδα διευρύνεται πλέον η εφαρμογή της ολοσωματικής υπερθερμίας, μιας μεθόδου για την αντιμετώπιση του καρκίνου η οποία βασίζεται στην αύξηση της θερμοκρασίας πέρα από το φυσιολογικό και η οποία δεν έχει παρενέργειες.

Η μέθοδος της υπερθερμίας, που από τον περασμένο Νοέμβριο έχει αναγνωριστεί ως ιατρική πράξη από το ελληνικό υπουργείο Υγείας, εφαρμόζεται στην Αθήνα στο Νοσοκομείο «Αττικόν» και σε δύο ιδιωτικά κέντρα της Θεσσαλονίκης, ενώ σε λίγους μήνες θα αρχίσει να εφαρμόζεται και στο Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο. Εξάλλου και η διοίκηση του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης προσανατολίζεται στη προμήθεια μηχανήματος υπερθερμίας και η σχετική απόφαση αναμένεται να ληφθεί πιθανόν την ερχόμενη Τετάρτη από το ΔΣ του νοσοκομείου.

Όπως εξηγεί ο διοικητής του ΑΧΕΠΑ, Γεώργιος Βέργουλας, η προμήθεια του μηχανήματος υπερθερμίας το πιο πιθανό είναι να γίνει μέσω ΕΣΠΑ, ενώ το κόστος του κυμαίνεται μεταξύ 200.000-250.000 και η απόσβεση αναμένεται να γίνει σε ένα έτος.

«Η μέθοδος αυτή δεν απαιτεί ούτε ειδικές εγκαταστάσεις, ούτε ειδική θωράκιση γιατί δεν εκπέμπει ακτινοβολία. Τα μηχάνημα μπορεί να εγκατασταθεί σε ένα χώρο 4Χ4 μέτρα και να αρχίσει να γίνεται η θεραπεία. Η υπερθερμία δεν έχει παρενέργειες και η εφαρμογή της θα προσέφερε μεγάλη ανακούφιση στους καρκινοπαθείς» τονίζει ο κ.Βέργουλας

Με τη μέθοδο της υπερθερμίας καταστρέφονται τα καρκινικά κύτταρα μέσω της αύξησης της θερμοκρασίας. Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί είτε τοπικά και να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα που βρίσκονται σε μία περιοχή, είτε ολοσωματικά και να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα που είναι διάσπαρτα σε όλο το σώμα. Η περιοχική ή τοπικά εφαρμοζόμενη υπερθερμία γίνεται κάθε 72 ώρες και βασίζεται στην αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος από 42 έως 45 βαθμούς Κελσίου ενώ η ολοσωματική υπερθερμία, γίνεται μια φορά κάθε 30 ημέρες για τρεις συνεχόμενες μήνες και βασίζεται στην αύξηση της θερμοκρασίας στους 39 βαθμούς Κελσίου για 3 - 4 ώρες ή στους 41 βαθμούς Κελσίου και υψηλότερα για πάνω από 60 λεπτά.

Η ολοσωματική υπερθερμία προς το παρόν εφαρμόζεται σε ένα ιδιωτικό κέντρο της Θεσσαλονίκης ενώ από τις 8 Μαρτίου θα αρχίσει να εφαρμόζεται και σε ένα δεύτερο. Εξάλλου μετά από 3-4 μήνες αναμένεται να προμηθευτεί και το Ιατρικό Διαβαλκανικό τα μηχανήματα για την εφαρμογή τόσο της περιοχικής όσο και της ολοσωματικής υπερθερμίας.

Σήμερα η υπερθερμία χαρακτηρίζεται ως ο τέταρτος πυλώνας στην αντιμετώπιση του καρκίνου, μαζί με τη χημειοθεραπεία, την ακτινοβολία και τη χειρουργική. Οι περισσότερες επιστημονικές μελέτες που συνδυάζουν την υπερθερμία με τη χημειοθεραπεία και την ακτινοβολία επιβεβαιώνουν τη συνεργική δράση όλων αυτών με εντυπωσιακά αποτελέσματα για τη διάρκεια και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Παγκοσμίως έχουν τοποθετηθεί και λειτουργούν περισσότερες από 3000 μονάδες υπερθερμίας και κάθε χρόνο γίνονται χιλιάδες συνεδρίες σε συνεργασία με ογκολόγους και ακτινοθεραπευτές , βοηθώντας και ενισχύονται τους ασθενείς που πάσχουν από κάθε μορφή καρκίνου.
Δημόσια παρουσίαση της μεθόδου της υπερθερμίας θα πραγματοποιηθεί στις 18 Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη, ενώ την επόμενη ημέρα θα παρουσιαστεί στην Αθήνα.

Πηγή : in.gr