Ενυδάτωση: Η ποικιλία βοηθά!

Το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή. O ανθρώπινος οργανισμός είναι με τέτοιο τρόπο ρυθμισμένος, ώστε να διατηρεί την απώλεια νερού του σώματος του κάτω από 0,2-0,5% του Σωματικού Βάρους. Ενώ ο άνθρωπος μπορεί να παραμείνει στην ζωή χωρίς τροφή περίπου 60-70 μέρες, χωρίς νερό όμως, μπορεί να επιβιώσει μόνο 4-5 μέρες. Γι’ αυτό αναφέρεται και ως «απαραίτητο θρεπτικό συστατικό».

Η πρόσβαση σε ασφαλείς πηγές νερού ολοένα και περιορίζεται και αυτό είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα για την ανθρωπότητα. Σήμερα, περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πίνουν νερό ακατάλληλο για κατανάλωση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά πως, αν υπάρξουν καλύτερες συνθήκες φύλαξης και προστασίας πόσιμου νερού, θα μειωθεί η παιδική θνησιμότητα λόγω μόλυνσης, κατά 1,4 εκατομμύρια παιδιά ανά έτος.

Εάν συγκεντρωθούν και αναλυθούν όλες οι οργανικές λειτουργίες του νερού για το ανθρώπινο σώμα, θα χρειαστούν πολλές σελίδες. Το νερό, όπως όλοι αντιλαμβάνονται, είναι πολύτιμο για την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής. Συνοπτικά αναφέρονται οι παρακάτω βασικές του λειτουργίες.

• Αποτελεί συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών
• Καταστέλλει την όρεξη
• Είναι ρυθμιστής της οσμωρυθμιστικής διαδικασίας
• Διατηρεί τις συγκεντρώσεις οργανικών και ανόργανων στοιχείων ανάμεσα σε δύο διαμερίσματα και τις ηλεκτροχημικές ιδιότητές τους
• Βοηθάει το σώμα να αποβάλλει τα απόβλητα του οργανισμού και τις τοξίνες
• Ανακουφίζει από την κατακράτηση υγρών
• Βοηθά στον μεταβολισμό όλων των μακροστοιχείων
• Ρυθμίζει την θερμοκρασία του σώματος και αφού σαν μόριο έχει μεγάλη ειδική θερμότητα, δεν αλλάζει κατά πολύ η δική του θερμοκρασία
• Αποτελεί μέσο για διάλυση πολλών οργανικών ή μη στοιχείων
•  Χρησιμεύει σαν αντιδραστήριο για να δωρίσει το υδρογόνο ή το οξυγόνο σε οξείδια, υδροξυλομάδες κ.ο.κ
• Έχει λιπαντική δράση Προστατεύει διάφορα διαμερίσματα, όπως τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, επειδή είναι ασυμπίεστο.

Η έλλειψη νερού μπορεί να οδηγήσει σε πληθώρα νοσημάτων, όπως νεφρικά, μεταβολικάνοσήματα και καρκίνους. Οι πιο πρόσφατες διαιτητικές συστάσεις ανά 24ωρο δίνονται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε ατόμου, το κλίμα στο οποίο ζει, το ιατρικό του ιστορικό και το αθλητικό του προφίλ.

Η εναλλαγή και η ποικιλία, τόσο στη γεύση των ποτών, όσο και στο είδος τους, μπορεί να κάνει ευκολότερη την πρόσληψη υγρών. Η ενυδάτωση δεν προέρχεται μόνο από την πρόσληψη μεταλλικού νερού. Πολλές γρήγορες επιλογές υπάρχουν για να ενυδατωθούμε κατά την διάρκεια της ημέρας.

Μερικές συμβουλές για πιο εύκολη πρόσληψη νερού και αποφυγή της αφυδάτωσης είναι οι εξής:

1.     Η προσθήκη σε ένα ποτήρι νερό στυμμένου λεμονιού ή λάιμ, καθώς και φρέσκων φύλλων δυόσμου, που δίνουν ευχάριστη γεύση και μυρωδιά στο ποτό μας.

2.     Υπάρχουν τρόφιμα με μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό. Ανάλογα με το είδος και τον τύπο επεξεργασίας του τροφίμου, το νερό φτάνει στο 85-99%. Μελέτες παρατηρούν, πως το 25% της ενυδάτωσης προέρχεται από τη στερεά τροφή και το υπόλοιπο 75% από τα διαφορετικά ποτά που καταναλώνουμε.

3.      Η κατανάλωση φυσικών χυμών, γάλακτος, τσαγιού και καφέ συμβάλλει στο θετικό ισοζύγιο υγρών. Η πρόσληψη καφεΐνης μέχρι 3mg/ kg σωματικού βάρους, όπως φαίνεται από τις πιο πρόσφατες μελέτες, όχι μόνο δεν προκαλεί διούρηση, αλλά αντίθετα, ενυδατώνει.

4.     Μια επιπλέον εναλλακτική, είναι η πρόσληψη ποτών χαμηλής θερμιδικής αξίας τύπου light και αθλητικών ποτών με ελάχιστη ποσότητα ζάχαρης και ηλεκτρολυτών.

5.     Χρησιμοποιώντας καλαμάκι, καταναλώνουμε μεγαλύτερες γουλιές και καταπίνουμε λιγότερο αέρα, αποφεύγοντας το φούσκωμα.

6.     Σε περιπτώσεις δυσφαγίας, καλό είναι να χρησιμοποιούνται πυκνωτικά και να καταναλώνονται ζελέ, ώστε να αποφευχθεί η αφυδάτωση.

7.      Όλα τα μη αλκοολούχα ποτά και κάποια που περιέχουν ελάχιστο αλκοόλ, συμβάλλουν θετικά στον βαθμό υδάτωσης του ανθρωπίνου σώματος.

Σε μελέτη με αθλητές, φάνηκε πως η ποικιλία στα είδη, στα χρώματα και στις γεύσεις των ποτών αυξάνει τον βαθμό υδάτωσης. Πρέπει να ληφθεί υπόψη, πως εκτός του νερού, όλα τα άλλα ποτά περιέχουν θερμίδες, που πρέπει να συνυπολογίζονται στο ημερήσιο πρόγραμμα διατροφής. Στις μέρες μας, η μεγάλη ποικιλία ποτών χωρίς θερμίδες, λύνει τα χέρια στους καταναλωτές, αφού έχουν πλέον μια μεγάλη γκάμα ροφημάτων και ποτών που μπορούν να πιούν.

Το νερό αποτελεί το πιο απλό θρεπτικό ποτό, χρήσιμο για την υγεία μας. Παρά τη χημική του απλότητα, αποτελεί το σημαντικότερο συστατικό για επιβίωση.

Πηγή : mednutrition.gr

Κοινά παυσίπονα ενάντια στον καρκίνο του δέρματος

Τα Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη φαίνεται ότι μειώνουν τον κίνδυνο ακόμη και για μελάνωμα


Η λήψη Μη Στεροειδών Αντιφλεγμονωδών Φαρμάκων (ΜΣΑΦ) όπως η ασπιρίνη, η ιβουπροφένη και η ναπροξένη φαίνεται ότι μπορεί να αποτελέσει «ασπίδα» ενάντια στην εμφάνιση καρκίνου του δέρματος. Αυτό αναφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ωρχους στη Δανία οι οποίοι μελέτησαν περισσότερα από 18.000 άτομα με καρκίνο του δέρματος – τόσο με βασικοκυτταρικό και ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα όσο και με την πιο σοβαρή και επιθετική μορφή της νόσου, το μελάνωμα – από το 1991 ως το 2009.

Στο πλαίσιο της μελέτης τους που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό «Cancer» οι ερευνητές συνέκριναν τη χρήση ΜΣΑΦ που έκαναν οι ασθενείς με καρκίνο του δέρματος με εκείνη που έκαναν άλλα άτομα χωρίς τη νόσο – συγκεκριμένα για κάθε έναν ασθενή με καρκίνο η σύγκριση έγινε με 10 υγιή άτομα της ίδιας ηλικίας και φύλου.

Μειωμένος κίνδυνος δύο μορφών της νόσου

Όπως προέκυψε από την ανάλυση των στοιχείων, τα άτομα που έκαναν χρήση ασπιρίνης και άλλων ΜΣΑΦ αντιμετώπιζαν 13% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος σε σύγκριση με όσους δεν λάμβαναν τα παυσίπονα φάρμακα καθώς και 15% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ακανθοκυτταρικού καρκινώματος, μιας λιγότερο επικίνδυνης μορφής καρκίνου του δέρματος. Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι δεν εμφανίστηκαν διαφορές στις πιθανότητες εμφάνισης βασικοκυτταρικού καρκινώματος η οποία αποτελεί επίσης μια λιγότερο σοβαρή μορφή της νόσου.

Όταν οι επιστήμονες μελέτησαν πιο συγκεκριμένα το χρονικό διάστημα λήψης των φαρμάκων καθώς και τις δόσεις που λαμβάνονταν από τους εθελοντές, διαπίστωσαν ότι… όσο περισσότερο (χρονικά και ποσοτικά) τόσο καλύτερα σε ό,τι αφορούσε την πρόληψη του καρκίνου του δέρματος. Τα άτομα που λάμβαναν ΜΣΑΦ επί τουλάχιστον επτά χρόνια δύο φορές την εβδομάδα ή και περισσότερο αντιμετώπιζαν μειωμένο κατά 46% κίνδυνο για μελάνωμα, κατά 35% για ακανθοκυτταρικό καρκίνο και 17% για βασικοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος.

Περιορισμοί στη μελέτη

Οι ίδιοι οι ερευνητές τονίζουν πάντως ότι υπάρχουν περιορισμοί στη μελέτη τους – όπως το ότι δεν είχαν πληροφορίες σχετικά με άλλους πιθανούς κινδύνους για καρκίνο του δέρματος, όπως η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία.

Σε κάθε περίπτωση τα νέα ευρήματα έρχονται να προστεθούν σε άλλα που δείχνουν την αντικαρκινική δράση των ΜΣΑΦ. Σύμφωνα με την επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας δρα Σίγκρουν Αλμπα Γιοχανεσντότιρ μοιάζει λογικό το ότι τα ΜΣΑΦ φαίνονται να συνδέονται με μείωση του κινδύνου για καρκίνο του δέρματος. «Τα ΜΣΑΦ δρουν αναστέλλοντας τη λειτουργία συγκεκριμένων ενζύμων που συνδέονται με τις φλεγμονές. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι στον καρκίνο του δέρματος εντοπίζονται αυξημένα επίπεδα των ενζύμων αυτών τα οποία εμπλέκονται σε σημαντικά βήματα της καρκινικής ανάπτυξης όπως η αναστολή του κυτταρικού θανάτου, η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και η ανάπτυξη του δικτύου αιμοφόρων αγγείων για τροφοδοσία των όγκων» εξήγησε η ερευνήτρια στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters.

Πρέπει πάντως να υπογραμμιστεί ότι το θέμα της σύνδεσης μεταξύ ΜΣΑΦ και καρκίνου του δέρματος δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει. Επί παραδείγματι, μεγάλη μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2008 δεν έδειξε σχέση μεταξύ των συγκεκριμένων φαρμάκων και του μελανώματος. Παράλληλα τα ΜΣΑΦ έχουν κατά καιρούς συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του νεφρού ενώ είναι γνωστό ότι αυξάνουν και τον κίνδυνο γαστρορραγίας. Ετσι πολλοί ειδικοί αναφέρουν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες προκειμένου να σταθμιστούν τα οφέλη και οι πιθανοί κίνδυνοι από τη λήψη των φαρμάκων εκτός από ό,τι αφορά την παυσίπονη δράση τους.

Πηγή : tovima.gr

Προστατέψτε το μωρό με τη διατροφή σας

Όπως ακριβώς τα θρεπτικά συστατικά του φαγητού σας μπορεί να περάσουν στο μωρό μέσω του πλακούντα, το ίδιο μπορεί να συμβεί και με πολλές από τις επιβλαβείς ουσίες που συχνά καταναλώνουμε.

Επεξεργασμένα τρόφιμα
Αποφεύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως τα έτοιμα φαγητά και τις συσκευασμένες σκόνες. Συνήθως, τα επεξεργασμένα τρόφιμα περιέχουν επιπλέον ζάχαρη και αλάτι, καθώς και πολλά λιπαρά, συντηρητικά, αρωματικές και χρωστικές ουσίες. Διαβάστε προσεκτικά τις ετικέτες και επιλέξτε προϊόντα χωρίς πρόσθετες ουσίες.

Τρόφιμα ταχείας ψύξης μετά το μαγείρεμα (μέθοδος Cook-chill)
Αποφεύγετε τα ζεστά τρόφιμα από καντίνες, τα προ-μαγειρεμένα γεύματα από το σούπερ μάρκετ και τα πουλερικά έτοιμα για κατανάλωση (εκτός και αν σερβίρονται καυτά). Όλα αυτά τα τρόφιμα ενδέχεται να περιέχουν βακτηρίδια που ίσως περάσουν στο μωρό σας και να θέσουν τη ζωή του σε κίνδυνο.

Τυρί
Το παστεριωμένο γάλα και τα παστεριωμένα γαλακτοκομικά προϊόντα καθώς και τα μαλακά ώριμα τυριά, όπως το μπρι, που παράγονται από παστεριωμένο και μη παστεριωμένο γάλα, μπορεί να είναι βλαβερά λόγω του κινδύνου λιστέριας, γι' αυτό είναι καλύτερα να τα αποφεύγετε. Η λιστερίαση μπορεί να οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενες αποβολές.

Καφές, τσάι και ζεστή σοκολάτα
Η καφεΐνη, η ουσία που βρίσκεται σε όλα αυτά τα ροφήματα, μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του μωρού σας εάν λαμβάνεται σε μεγάλες ποσότητες. Προσπαθήστε να μην πίνετε πάνω από τρία φλιτζάνια καφεϊνούχων ροφημάτων την ημέρα, ή, αν μπορείτε, κόψτε τα εντελώς. Πίνετε καλύτερα άφθονο νερό.

Αφεψήματα
Αν θέλετε να πιείτε αφεψήματα από βότανα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καλό είναι να συμβουλευτείτε πρώτα το γιατρό σας. Τα περισσότερα συσκευασμένα τσάγια δεν θα βλάψουν το μωρό σας, αλλά ορισμένα μπορεί να έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως η διέγερση της μήτρας.

Ζάχαρη
Τα ζαχαρούχα τρόφιμα, όπως τα κέικ, τα μπισκότα, οι μαρμελάδες και τα ανθρακούχα ποτά, εκτός του ότι δεν είναι πλούσια σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, μπορεί να αυξήσουν το βάρος σας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Στην εγκυμοσύνη, η ζάχαρη απορροφάται πολύ γρήγορα από το αίμα και για να διατηρηθεί η γλυκόζη του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα, απαιτείται μεγάλη έκκριση ινσουλίνης. Επομένως, είναι προτιμότερο να λαμβάνετε ενέργεια που προέρχεται από αμυλούχους υδατάνθρακες, όπως είναι το ψωμί και τα ζυμαρικά ολικής άλεσης, και να περιορίσετε τα γλυκίσματα.


Εναλλακτικές λύσεις για τα οινοπνευματώδη ποτά
Το κάθε οινοπνευματώδες ποτό που καταναλώνετε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης περνά στο αίμα του μωρού σας μέσω του πλακούντα, και μπορεί να είναι επιβλαβής. Γι' αυτό είναι προτιμότερο να κόψετε εντελώς το οινόπνευμα. Ακόμα και οι μπύρες και τα κρασιά που υποστηρίζουν ότι δεν περιέχουν οινόπνευμα ή που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ μπορεί να έχουν άλλες ανεπιθύμητες πρόσθετες και χημικές ουσίες.

Απαραίτητα λιπαρά οξέα
Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα μακράς αλύσους είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη του εγκεφάλου, του νευρικού συστήματος και του αμφιβληστροειδή του μωρού σας. Το έμβρυο λαμβάνει από τη μητέρα τα απαραίτητα λιπαρά οξέα μέσω του πλακούντα και, μετά τη γέννησή, από το μητρικό γάλα. Τα απαραίτητα λιπαρά οξέα δεν συντίθενται από τον οργανισμό, γι' αυτό είναι σημαντικό να τα συμπεριλάβετε στη διατροφή σας, ειδικά στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τα λιπαρά ψάρια, όπως σολομός, ο τόνος και το σκουμπρί, είναι μακράν η πιο πλούσια πηγή απαραίτητων λιπαρών οξέων, αλλά περιέχουν και ρύπους, οπότε σας συμβουλεύουμε να μην καταναλώνετε περισσότερο από δύο μερίδες την εβδομάδα καθώς και να αποφεύγετε τα μεγάλα αρπακτικά ψάρια, όπως ο ξιφίας και ο καρχαρίας, τα οποία ενδέχεται να περιέχουν υψηλά επίπεδα υδραργύρου. Οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά επίσης αποτελούν καλές πηγές απαραίτητων λιπαρών οξέων.

Γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα
Προς το παρόν δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι ασφαλή. Αντίστοιχα, δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι θα μπορούσαν να είναι επιβλαβή για εσάς ή το μωρό σας.
Η γενετική μηχανική δεν είναι μια ακριβής διαδικασία. Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι το εισηγμένο γονίδιο δεν θα αλληλεπιδράσει με άλλα γονίδια, ή ότι θα έχει αποκλειστικά και μόνο τη δράση που αναμένεται να έχει. Για παράδειγμα, πολλά λαχανικά, όπως οι πατάτες και οι ντομάτες, έχουν δηλητηριώδεις προγόνους. Το γεγονός ότι η πατάτα που καταναλώνουμε σήμερα δεν είναι δηλητηριώδης, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει απαλλαχθεί από το τοξικό γονίδιο, αλλά ότι προς το παρόν το γονίδιο δεν εκδηλώνεται. Υπάρχει μια θεωρητική τουλάχιστον πιθανότητα ότι η γενετική τροποποίηση μιας πατάτας μπορεί να ενεργοποιήσει εκ νέου το αδρανές προγονικό γονίδιο τοξικότητας.

Πηγή : mybabysworld.gr

Συμπληρώματα Διατροφής: Ποιους αφορούν;

Λέγοντας συμπληρώματα διατροφής εννοούμε τα σκευάσματα εκείνα που περιέχουν σε καθαρή και συμπυκνωμένη μορφή διατροφικά στοιχεία όπως βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία κατά κύριο λόγο. Στα συμπληρώματα ωστόσο κατατάσσονται ακόμη βότανα, φυτικές ίνες, αμινοξέα και ένζυμα. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών, είναι ότι αποτελούν συστατικά που σκοπό έχουν να συμπληρώσουν την διατροφή και όχι να την αντικαταστήσουν. Διευκρινίζεται ως εκ τούτου ότι, βάση του ορισμού, ένα σκεύασμα που χρησιμοποιείται για αντικατάσταση γεύματος, ακόμη και αν έχει την καλύτερη αναλογία υδατανθράκων-πρωτεϊνών-λιπαρών, δεν μπορεί να θεωρηθεί συμπλήρωμα. Τα συμπληρώματα μπορούν να είναι φυσικά ή συνθετικά, ανάλογα με την προέλευση των συστατικών τους, διαθέσιμα σε σκόνη, ταμπλέτες, (μαλακές) κάψουλες, υπογλώσσια ή σε υγρή μορφή.

Η χρήση των συμπληρωμάτων διατροφής ξεκίνησε για την αντιμετώπιση των ελλείψεων σε μικρο-θρεπτικά συστατικά, που διαπιστώνονταν από την συμπτωματολογία τους π.χ.χειλίτιδα, σκορβούτο κ.ά. Με την εξέλιξη στην επιστήμη της διατροφής, οι διατροφικές ελλείψεις μπορούσαν να ανιχνευθούν πολύ νωρίτερα από την εκδήλωση της συμπτωματολογίας και έτσι τα συμπληρώματα έχουν τύχει εκτενέστερης χρήσης. Σήμερα, η επάρκεια σε θρεπτικά συστατικά ορίζεται πλέον σε ένα υψηλότερο όριο, που όχι μόνο προστατεύει από ελλείψεις, αλλά προάγει και τη γενικότερη υγεία, μέσω της πρόληψης των χρόνιων νοσημάτων.

Υπάρχουν μερικά ζητήματα που προκύπτουν από την συμπληρωματική χρήση θρεπτικών συστατικών, όπως η βιοδιαθεσιμότητα και η απορρόφησή τους. Μια βιταμίνη, για παράδειγμα, μέσα σε ένα τρόφιμο ή στο ευρύτερο γεύμα, συνυπάρχει με άλλα διατροφικά στοιχεία, τα οποία και καθορίζουν την τελική αξιοποίησή της από τον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι προφανές, ότι κανένα συμπλήρωμα δεν μπορεί να αντιγράψει το φυσικό αυτό περιβάλλον της βιταμίνης! Το ερώτημα λοιπόν που γεννάται, είναι αν επιθυμούμε ή όχι ισοδύναμη πρόσληψη της βιταμίνης από τη συμπληρωματική μορφή, σε σύγκριση με το φυσικό τρόφιμο. Έτσι, για έναν μέσο υγιή άνθρωπο, το πιθανότερο είναι ότι τα συμπληρώματα δεν έχουν θέση στη διατροφή του. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στις περιπτώσεις των χορτοφάγων, των εγκύων, των ηλικιωμένων, των αναιμικών ασθενών κ.ά. Συνεπώς, η ηλικία, η διατροφική κατάσταση, το ιατρικό ιστορικό, το περιβάλλον του ασθενούς, αλλά και η φυσική δραστηριότητα, είναι μερικοί από τους παράγοντες που καθορίζουν το ποιο συμπλήρωμα, σε ποια μορφή και σε ποια δόση μπορεί ή πρέπει να λαμβάνεται από τον ενδιαφερόμενο.

Το επόμενο ζήτημα που προκύπτει, αφορά στα ανώτερα όρια ασφαλούς πρόσληψης ενός συστατικού και στην πιθανότητα της τοξικότητας. Συνεχίζοντας το προηγούμενο παράδειγμα, διευκρινίζεται ότι, τα υπόλοιπα διατροφικά στοιχεία του τροφίμου μπορεί να βοηθούν την απορρόφηση της βιταμίνης, μπορεί όμως και να τη δυσχεραίνουν. Στην τελευταία περίπτωση, οφείλεται και το γεγονός ότι η εμφάνιση τοξικών αντιδράσεων από υπερβολική κατανάλωση ενός συστατικού είναι σπάνια, αν όχι ανύπαρκτη, όταν το άτομο τρέφεται με φυσικά τρόφιμα. Αντίθετα, η πιθανότητα αυτή είναι πιο αυξημένη, αν λαμβάνεται το συστατικό σε καθαρή και συμπυκνωμένη μορφή. Ωστόσο, έρευνα που έγινε στην Αμερική, παρακολουθώντας και επιβεβαιώνοντας αναφορές που έγιναν στο κέντρο δηλητηριάσεων για ανεπιθύμητες ενέργειες, λόγω της χρήσης συμπληρωμάτων, έδειξε ότι επρόκειτο για προβλήματα μικρής επικινδυνότητας. Σε κάθε περίπτωση, όλα τα σκευάσματα συμπληρωμάτων διατροφής οφείλουν να αναγράφουν προτεινόμενη δοσολογία που να εξασφαλίζει επαρκώς την ασφάλεια κατανάλωσης, καθώς και τις πιθανές αντενδείξεις.

Ποια είναι όμως η δραστικότητα των συμπληρωμάτων διατροφής; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα τις περισσότερες φορές δεν είναι καθόλου εύκολη, δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά συμπληρώματα, σε πολλές μορφές, για πολλές χρήσεις σε διάφορες καταστάσεις. Αντίστοιχα, υπάρχουν και πολλά ερευνητικά πρωτόκολλα που εφαρμόζονται στις μελέτες και που καθιστούν δύσκολη τη σύγκριση μεταξύ των αποτελεσμάτων.

Αναφέρεται ένα ενδεικτικό παράδειγμα που αφορά τον σχεδιασμό των μελετών: Στηριζόμενοι σε πολλές επιδημιολογικές έρευνες, που ανέφεραν προστατευτική δράση των πλούσιων σε β-καροτένιο και βιταμίνη Α φρούτων και λαχανικών στο καρκίνο, επιστήμονες προχώρησαν σε μία διπλά τυφλή-τυχαιοποιημένη έρευνα (από τις πιο καλοσχεδιασμένες έρευνες) με συμπληρωματική χορήγηση των βιταμινών αυτών σε άτομα με προδιάθεση σε καρκίνο. Το αποτέλεσμα έδειξε το αντίθετο από το αναμενόμενο-ότι τα άτομα που έπαιρναν το συμπλήρωμα είχαν μεγαλύτερο συχνότητα εμφάνισης της νόσου τελικά από αυτούς που δεν το έπαιρναν!

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και συμπληρώματα για τα οποία τα ερευνητικά στοιχεία συγκλίνουν προς μία κατεύθυνση. Τέτοια παραδείγματα είναι οι διαλυτές φυτικές ίνες και η επίδρασή τους στο πεπτικό σύστημα, τα συμπληρώματα φυλλικού οξέος, κατά την πρώιμη περίοδο της εγκυμοσύνης, για την ομαλή δόμηση του νευρικού συστήματος του εμβρύου, τα συμπληρώματα σιδήρου, σε άτομα με σιδηροπενική αναιμία, τα συμπληρώματα σιδήρου και βιταμίνης Β12 στους αυστηρά χορτοφάγους κ.ά.

Φαίνεται λοιπόν, ότι υπό ορισμένες συνθήκες και σε συγκεκριμένες καταστάσεις τα συμπληρώματα μπορούν να είναι ακόμη και απαραίτητα. Είναι άραγε το ίδιο δικαιολογημένη και η συστηματική λήψη συμπληρωμάτων από υγιή άτομα που τρέφονται σωστά;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι τα εδάφη που αποτελούν τον πρώτο κρίκο της τροφικής αλυσίδας, παγκοσμίως έχουν φτωχύνει σε μεταλλικά στοιχεία. Το αν αυτές οι ελλείψεις μεταφράζονται και σε διατροφικές ελλείψεις όμως, είναι αμφίβολο. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι πιο κοινές διατροφικές ελλείψεις που παρατηρούνται παγκοσμίως είναι της βιταμίνης Α, του ιωδίου και του σιδήρου. Σε ατομικό επίπεδο, είναι απαραίτητο να γίνεται λεπτομερής διατροφική αξιολόγηση και λήψη ιατρικού ιστορικού, πριν καταλήξει κάποιος στο συμπέρασμα ότι η διατροφή από μόνη της φτάνει ή όχι.

Συνοψίζοντας, τα συμπληρώματα διατροφής φαίνεται να είναι ασφαλή, αν και δεν είναι πάντοτε απαραίτητα. Πριν αγοράσετε ένα συμπλήρωμα διατροφής, ζητήστε τη συμβουλή ενός ειδικού, γιατρού ή διαιτολόγου, που εμπιστεύεστε και θα αξιολογήσει επαρκώς την κατάστασή σας. Φροντίστε και οι ίδιοι τον εαυτό σας ρωτώντας τον ιατρό για το συμπλήρωμα που σας πρότεινε, αγοράζοντας μόνο επώνυμα συμπληρώματα από σοβαρές εταιρείες, ενώ προσέξτε να μην παραβιάζετε τις οδηγίες χρήσης τους. Και πάνω από όλα, δώστε προτεραιότητα στη διατροφή σας, με προϊόντα όπως μας τα δίνει η φύση!

Πηγή : mednutrition.gr

Τι συμβαίνει στο σώμα σας όταν ερωτεύεστε;

Όταν ερωτεύεστε οι ορμόνες στο σώμα σας παρουσιάζουν αξιοσημείωτες αλλαγές.

Στους άνδρες, η ορμόνη τεστοστερόνη που μεταξύ άλλων αυξάνει την επιθετικότητα και τη σεξουαλική ορμή, μειώνεται. Αντίθετα στις γυναίκες, η τεστοστερόνη που συνήθως βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και είναι υπεύθυνη για τη σεξουαλική ορμή των γυναικών, αυξάνεται.

Και στα δύο φύλα αυξάνεται σημαντικά η κορτιζόνη που είναι η κατ’ εξοχήν ορμόνη του στρες. Το γεγονός ότι η τεστοστερόνη μειώνεται στους άνδρες ενώ αυξάνεται στις γυναίκες, ερμηνεύεται από τους ερευνητές ως μια προσπάθεια της φύσης να μειώσει τις διαφορές μεταξύ των δύο. Η μείωση των διαφορών συμβάλλει στη σύναψη στενών και ισχυρών σχέσεων μεταξύ των ερωτευμένων.

Σε έρευνες με ερωτευμένους που εξέταζαν τη δραστηριοποίηση νευρικών κυκλωμάτων στον εγκέφαλο, φάνηκε ότι υπάρχει αδρανοποίηση των κυκλωμάτων εκείνων που σχετίζονται με την άσκηση κριτικής προς τους άλλους ανθρώπους και την κοινωνία γενικότερα.

Οι ορμονικές αλλαγές και η απενεργοποίηση της κριτικής διάθεσης του εγκεφάλου, βοηθούν στη διαμόρφωση καλύτερων και πιο στενών σχέσεων στο ερωτευμένο ζευγάρι.

Εξ άλλου είναι γνωστό ότι οι ερωτευμένοι τυφλώνονται από την αγάπη τους και δεν βλέπουν τα λάθη ή τις ατέλειες του αγαπημένου ή της αγαπημένης τους.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από την ανακάλυψη Ιταλών ερευνητών σχετικά με τις μεταβολές της τεστοστερόνης στα δύο φύλα κατά τον έρωτα. Στη σχετική έρευνα εξετάσθηκαν τα επίπεδα ορμονών σε 12 άνδρες και 12 γυναίκες που δήλωσαν ότι ήσαν ερωτευμένοι για 6 μήνες.

Τα αποτελέσματα από τους 24 ερωτευμένους συγκρίθηκαν με τα αντίστοιχα αποτελέσματα από 24 άλλους άνδρες και γυναίκες που είτε ήσαν μόνοι ή είχαν σταθερές μακροχρόνιες σχέσεις.

Ορισμένοι επιστήμονες, εκφράζοντας κριτική για τα ευρήματα και τα συμπεράσματα των Ιταλών ερευνητών, δηλώνουν ότι οι αλλαγές της τεστοστερόνης που παρατηρούνται πιθανόν να οφείλονται σε έντονη σεξουαλική δραστηριότητα. Σχετικά αναφέρουν ότι η περίοδος του έρωτα συνοδεύεται και από έντονο, συχνό σεξ.

Οι Ιταλοί ερευνητές όμως απέκλεισαν το ενδεχόμενο αυτό διότι τα άτομα που ήσαν στην ομάδα των 24 που δεν βρισκόντουσαν σε ερωτική φάση, είχαν ανάλογη σεξουαλική δραστηριότητα. Εξ άλλου προηγούμενες έρευνες έδειξαν στους άνδρες ότι το έντονο και συχνό σεξ, αυξάνει την τεστοστερόνη στο αίμα.

Δυστυχώς όμως όπως γνωρίζουμε, η ευτυχία του αρχικού έρωτα δεν διαρκεί για πάντα. Με τον ίδιο τρόπο που εμφανίζονται οι ορμονικές αλλαγές κατά την έναρξη του έρωτα, εξαφανίζονται όταν περάσουν από ένα έως δύο χρόνια.

Οι Ιταλοί ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα τεστοστερόνης στα ερωτευμένα ζευγάρια από ένα μέχρι δύο χρόνια μετά την έναρξη του έρωτά τους και βρήκαν ότι η τεστοστερόνη επέστρεψε στα φυσιολογικά της επίπεδα.

Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτό που για αιώνες οι άνθρωποι ήξεραν, ότι η αγάπη μας κάνει περίεργα και τρελά πράγματα, τώρα εξηγείται με ορμονικές αλλαγές και με τροποποιήσεις της δραστηριότητας του εγκεφάλου.
Οι ανακαλύψεις αυτές έχουν πολλές προεκτάσεις. Αρχικά μας επιτρέπουν να καταλάβουμε καλύτερα τι συμβαίνει μέσα μας όταν μας κτυπά ο έρωτας.

Παράλληλα όμως ορισμένοι γιατροί βλέπουν εδώ την ευκαιρία για θεραπευτικές παρεμβάσεις σε άτομα που έχουν δυσκολίες στο να συνάψουν ερωτικές σχέσεις ή ακόμη στο να έχουν μια ικανοποιητική σεξουαλική ζωή.

Αυτό φυσικά είναι ακόμη πρόωρο με βάση τα επιστημονικά δεδομένα που διαθέτουμε σήμερα. Αναμφίβολα όμως, ο τομέας αυτός των ερευνών έχει ακόμη πολλά να μας αποκαλύψει που θα είναι χρήσιμα τόσο για την κατανόηση της ψυχολογίας και συμπεριφοράς μας αλλά και για θεραπευτικούς σκοπούς.

Πηγή : ygeianews.gr

Αλήθειες και ψέμματα για το κρυολόγημα

Η αλήθεια για τη λοίμωξη που μας «κλέβει» πέντε ολόκληρα χρόνια από τη ζωή μας είναι άλλη από αυτή που ξέραμε.

Καταρροή, βήχας, πονοκέφαλος, πονόλαιμος, αδιαθεσία, ενίοτε και πυρετός… Τα συμπτώματα του κρυολογήματος είναι γνωστά και, καθώς η θερμοκρασία γύρω μας πέφτει, γίνονται δυσάρεστα οικεία για πολλούς από εμάς. Έχει υπολογιστεί ότι κατά τη διάρκεια της ζωής μας υποφέρουμε από το κοινό κρυολόγημα περίπου 200 φορές. Κάθε φορά διαρκεί κατά μέσο όρο εννέα ημέρες, πράγμα που ισοδυναμεί με πέντε ολόκληρα χρόνια ταλαιπωρίας εξαιτίας του. Επισταμένες έρευνες των τελευταίων δέκα ετών έχουν φέρει επανάσταση στον τρόπο που βλέπουμε το κρυολόγημα, αποκαλύπτοντας τι το προκαλεί, πώς λειτουργεί το σώμα μας σε αυτό και πώς καταπολεμείται.

Η Τζένιφερ Ακερμαν, κορυφαία βρετανίδα δημοσιογράφος επιστημονικών θεμάτων, συγκέντρωσε τα πορίσματα πολλών από αυτές τις έρευνες και αποκαλύπτει αλήθειες και μύθους που σχετίζονται με την πιο κοινή λοίμωξη στον κόσμο.

1 Το ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα δεν σας καθιστά πιο ευάλωτους

Τα συμπτώματα του κρυολογήματος οφείλονται κυρίως στο πόσο «δυναμικά» θα αντιδράσει ο οργανισμός σας στην ίωση. Οσο πιο ισχυρό είναι το ανοσοποιητικό σας σύστημα τόσο πιο έντονα θα είναι τα συμπτώματα. Προσοχή λοιπόν στα συμπληρώματα διατροφής που υπόσχονται να καταπολεμήσουν το κρυολόγημα ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σας.

2 Η βιταμίνη C δεν σταματάει το κρυολόγημα

Αποδεδειγμένα η καθημερινή λήψη βιταμίνης C βοηθάει στην πρόληψη του κρυολογήματος μόνο εάν εκτίθεστε σε δριμύ ψύχος ή αν υποβάλλεστε σε εξαντλητική σωματική κόπωση. Διαφορετικά, το να τρώει κανείς πολλά εσπεριδοειδή απλώς απαλύνει ελαφρά την ένταση των συμπτωμάτων.

3 Φιληθείτε άφοβα

Οι περισσότεροι ιοί που προκαλούν το κρυολόγημα εισέρχονται στον οργανισμό μέσω της μύτης ή των ματιών και όχι μέσω του στόματος. Μόνο ένας στους 16 θα «κολλήσει» κρυολόγημα φιλώντας τον σύντροφό του. Προσέξτε όμως όταν κάποιος φτερνίζεται ή βήχει, καθώς και τις μολυσμένες επιφάνειες.

4 Η πράσινη βλέννα δεν αποτελεί ένδειξη βακτηριακής λοίμωξης

Αντίθετα με ό,τι πιστεύαμε, οι πράσινες βλεννώδεις εκκρίσεις από τη μύτη αποτελούν απλώς ένδειξη πως το ανοσοποιητικό σας σύστημα λειτουργεί σωστά. Οσο πιο πράσινη είναι η βλέννα τόσο περισσότερα λευκοκύτταρα έχει επιστρατεύσει το ανοσοποιητικό σας σύστημα για να καταπολεμήσει το κρυολόγημα.

5 Το δυνατό φύσημα της μύτης δεν βοηθάει

Για το αίσθημα του «μπουκώματος» που συνοδεύει το συνάχι δεν ευθύνεται η υπερβολική παραγωγή βλέννας στη μύτη αλλά η διόγκωση των αιμοφόρων αγγείων στις ρινικές διόδους. Επίσης, για να αποφύγετε την επιμόλυνση των ιγμορείων, καλό είναι να φυσάτε μαλακά, ένα ρουθούνι κάθε φορά.

6 Οι ιοί είναι απρόσβλητοι στο αντιβακτηριακό σαπούνι

Το κρυολόγημα προκαλείται από ιούς και όπως δεν θεραπεύεται με τα αντιβιοτικά, έτσι δεν προλαμβάνεται από τα αντιβακτηριακά σκευάσματα. Παρ΄ όλα αυτά τα απολυμαντικά με βάση το οινόπνευμα απομακρύνουν αποτελεσματικότερα τους ιούς που ευθύνονται για το κρυολόγημα από ό,τι το σαπούνισμα των χεριών.

7 Το πλύσιμο των ρούχων δεν σκοτώνει τα μικρόβια

Αν και πλένοντας τα ρούχα εξολοθρεύετε το 99% των βακτηρίων, οι αριθμοί τους είναι τέτοιοι που και πάλι παραμένουν αρκετά για να προκαλέσουν μια λοίμωξη. Μάλιστα, οι ιοί είναι ακόμη πιο ανθεκτικοί στο πλύσιμο και κρύβονται αποτελεσματικά στις πτυχώσεις των υφασμάτων.

8 Δεν προστατεύεστε παραμένοντας σε εσωτερικούς χώρους

Μία από τις πιο πιθανές πηγές ιών του κρυολογήματος είναι το γραφείο στη δουλειά. Ερευνες έχουν δείξει ότι παρόμοιοι ιοί υπάρχουν στο 46% των πληκτρολογίων, στο 46% των «ποντικιών» υπολογιστή και στο 45% των τηλεφώνων. Μάλιστα περισσότερο κινδυνεύουν δικηγόροι, δάσκαλοι, γιατροί, τραπεζοϋπάλληλοι και… τηλεπαρουσιαστές!

9 Ενα ποτηράκι την ημέρα το κρυολόγημα κάνει πέρα

Χωρίς να γνωρίζουν το γιατί, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όσοι απέχουν από το αλκοόλ διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να κρυολογήσουν από όσους πίνουν ως δύο ποτηράκια την ημέρα. Προσοχή όμως, όλα τα οφέλη αναιρούνται αν το «τσούζετε» παραπάνω.

10 Φταίνε και τα γονίδια

Την τελευταία δεκαετία επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι συγκεκριμένες γενετικές διαφοροποιήσεις ίσως εξηγούν γιατί κάποιοι κρυολογούν συχνότερα από το φυσιολογικό. Φαίνεται ότι αυτά τα άτομα εμφανίζουν διαφορές στους υποδοχείς των κυττάρων όπου προσκολλώνται οι ρινοϊοί του κρυολογήματος όταν επιτίθενται στο σώμα.

11 Τα ζεστά ρούχα δεν αποτελούν ασπίδα προστασίας

Παραδόξως, η έκθεση στο κρύο δεν συνδέεται με το κρυολόγημα. Κρυολογούμε κυρίως τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες γιατί ο ψυχρός και υγρός καιρός μάς αναγκάζει να συνωστιζόμαστε σε κλειστούς χώρους, όπου οι ιοί μπορούν ευκολότερα να μεταπηδήσουν από τον έναν στον άλλο.

12 Η γιαγιά έχει δίκιο για την κοτόσουπα

Χωρίς να γνωρίζουν το γιατί συμβαίνει αυτό, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση κοτόσουπας μειώνει την κίνηση των ουδετερόφιλων, δηλαδή των κυττάρων που συρρέουν σε περιοχές όπου υπάρχει λοίμωξη και προκαλούν οίδημα. Ετσι απαλύνονται εν μέρει τα συμπτώματα του κρυολογήματος.

Πηγή : ygeianews.gr

Περιορίστε το άγχος των πανελληνίων εξετάσεων

Γράφει η Αποστολία Ντέκοβα, Κλινική Ψυχολόγος

Οι πανελλαδικές εξετάσεις πλησιάζουν, η αγωνία και το άγχος τόσο των μαθητών όσο και των γονιών κορυφώνεται. Το άγχος των εισαγωγικών εξετάσεων όταν βρίσκεται σε φυσιολογικά επίπεδα είναι λειτουργικό και δημιουργικό, βοηθά στην επίτευξη υψηλών επιδόσεων και παρέχει τη δυνατότητα στα νεαρά άτομα να αναπτύξουν αμυντικούς μηχανισμούς, οι οποίοι θα τους είναι απαραίτητοι προκειμένου να μπορέσουν να αντέξουν σε μελλοντικές καταστάσεις. Όταν όμως το άγχος παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις γίνεται δυσλειτουργικό, έχει επιπτώσεις στην ψυχική υγεία του μαθητή και αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την επιτυχία των εξετάσεων. Συνήθως το υπερβολικό άγχος κατακλύζει άτομα τα οποία είτε έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αδυνατούν να αντεπεξέλθουν υπό συνθήκες πίεσης είτε άτομα τα οποία δεν επιθυμούν να απογοητεύσουν τον οικογενειακό τους και το κοινωνικό τους περίγυρο.

Το άγχος μεγιστοποιείται όταν ο υποψήφιος και ιδιαίτερα η οικογένειά του ταυτίζουν την επιτυχία σε κάποιο ανώτατο ίδρυμα ως προσωπική και αργότερα επαγγελματική καταξίωση και ευτυχία, ενώ η αποτυχία ως καταστροφή για τη μελλοντική πορεία του εφήβου. Γι’ αυτό το λόγο η αποτυχία αποτελεί μέγιστο πλήγμα στην αυτοεκτίμηση και αυτοεικόνα του εφήβου. Ο ρόλος των γονέων είναι καθοριστικός για τη διόγκωση του άγχους του υποψηφίου. Οι γονείς συχνά χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις προτιμήσεις και τις δυνατότητες τους του παιδιού τους έχουν υπερβολικές προσδοκίες από εκείνο, με αποτέλεσμα να το επιβαρύνουν συναισθηματικά και να το παρεμποδίζουν να αποδώσει το μέγιστο δυνατό.

Το άγχος εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε άτομο και μπορεί να επηρεάσει διάφορους τομείς:συναισθηματικό, γνωστικό και σωματικό. Σε συναισθηματικό επίπεδο ο υποψήφιος μπορεί να γίνει ευερέθιστος με τον περίγυρό του, να κάνει αρνητικές σκέψεις για την έκβαση των τελικών εξετάσεων (δεν θα τα καταφέρω, δεν ξέρω τίποτα, δεν έχω διαβάσει αρκετά κ.α) είτε να παραιτηθεί από το διάβασμα και γενικότερα από τους στόχους του. Το άγχος όταν γίνεται υπερβολικό μπορεί να επηρεάσει τις γνωστικές λειτουργίες του υποψηφίου όπως τη μνήμη, την προσοχή, τη σκέψη του, με αποτέλεσμα να μειώνεται η αποδοτικότητά του, καθώς και οι ικανότητες της οργάνωσης και προγραμματισμού. Σε οργανικό επίπεδο μπορεί να δημιουργήσει διαφόρων ειδών συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, ταχυπαλμίες, δύσπνοια , τρέμουλο στα χέρια, ναυτία, εξάψεις, αϋπνία ή διαταραχές ύπνου, διαταραχές διατροφής κ.α που μπορούν να είναι είτε μακροπρόθεσμα όπως καθ’ ολη τη διάρκεια της σχολικής περιόδου είτε βραχυπρόθεσμα κατά τη διάρκεια διεξαγωγή των πανελλήνιων εξετάσεων.


Συμβουλές για τους υποψηφίους

Ο υποψήφιος θα χρειαστεί να κατανοήσει ότι οι εισαγωγικές εξετάσεις αξιολογούν συγκεκριμένο εύρος γνώσεων και όχι τις πραγματικές του ικανότητες και δεξιότητες.
Ο υποψήφιος οφείλει να κάνει θετικές σκέψεις κατά τη διάρκεια των εξετάσεων διατηρώντας την αυτοπεποίθησή του.
Το διάβασμα τις ημέρες των εξετάσεων πρέπει να είναι προγραμματισμένη επανάληψη και όχι προσπάθεια κτήσης νέας γνώσης. Το αγχωτικό διάβασμα των τελευταίων ημερών φέρνει πανικό και απογοήτευση.
Κατά τη διάρκεια των εξετάσεων ο υποψήφιος δεν θα πρέπει να χάσει τη ψυχραιμία του Αν θεωρήσει ότι τα θέματα είναι δύσκολα ας ξεκινήσει με εκείνα που γνωρίζει προκειμένου να μη χάσει πολύτιμο χρόνο.

Συμβουλές για τους γονείς

Να μη παρεμβαίνουν στον τρόπο διαβάσματος του παιδιού τους. Να του επιτρέψουν εκείνο να επιλέξει τον τρόπο διαβάσματος που του ταιριάζει καλύτερα.
Να το ενθαρρύνουν να εκφράσει τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις αγωνίες, τους φόβους του.
Να το διαβεβαιώσουν ότι θα το αγαπούν ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Να μη μεταδίδουν το δικό τους άγχος στο παιδί τους.

Πηγή : fimes.gr

Μύθοι και αλήθειες για το Αλάτι

Το αλάτι έχει βαθιές ρίζες στο ελληνικό τραπέζι, από τις εποχές που το ελληνικό νοικοκυριό είχε περιορισμένους τρόπους για να συντηρεί και να νοστιμεύει τις τροφές. Η ψύξη και η κατάψυξη έχουν μειώσει την ανάγκη χρήσης του αλατιού, όσον αφορά στη συντήρηση των τροφίμων, η επίκτητη όμως συνήθεια του ιδιαίτερα αλατισμένου φαγητού έχει παραμείνει στους Έλληνες.

Tι είναι το αλάτι;

Το αλάτι (χλωριούχο νάτριο, NaCl) δίνει στον ανθρώπινο οργανισμό χλώριο και νάτριο, δύο μέταλλα τα οποία δεν μπορεί να παράξει. Το 40% του αλατιού αποτελείται από το νάτριο (Να+) και το 60% από χλώριο (Cl-). To νάτριο και το χλώριο αποτελούν τα κύρια ιόντα στο εξωκυττάριο υγρό και είναι υπεύθυνα για τη διατήρηση της ηλεκτρολυτικής ισορροπίας του ανθρώπινου οργανισμού.

Κατηγορίες θαλασσινού αλατιού

•  Φυσικό αλάτι: Είναι αυτό που έχει υποστεί τις λιγότερες δυνατές κατεργασίες και δεν περιέχει καθόλου πρόσθετα ή βελτιωτικά. 
•  Άνθος αλατιού: Θεωρείται το καλύτερο αλάτι και είναι αρκετά ακριβό. Δεν έχει υποστεί καμία κατεργασία – οπότε περιέχει ιχνοστοιχεία όπως φθόριο, μαγνήσιο, κάλιο, ασβέστιο – και συλλέγεται με το χέρι. Συγκεντρώνεται στην επιφάνεια του νερού, στις αλυκές. 
•  Βιομηχανικές χρήσεις του αλατιού: Εκτός από τη μαγειρική, το αλάτι χρησιμοποιείται ως συντηρητικό τροφίμων, για την παρασκευή του μετάλλου νατρίου (Na), της μαγειρικής σόδας (ΝαΗCO3), της βιομηχανικής σόδας (Να2CO3), και άλλων βιομηχανικών ενώσεων.
•  Αλάτι με πρόσθετα: Μια πολύ μικρή ποσότητα (~50 ppm) ιωδιούχου καλίου (KI) προστίθεται στο μαγειρικό αλάτι, προσφέροντας προστασία του θυρεοειδούς αδένα. Αυτό είναι το ιωδιούχο αλάτι.

 Αλάτι με μειωμένη περιεκτικότητα σε Χλωριούχο Νάτριο (ΝaCl): Περιέχει ιωδιούχο κάλιο(KI) ή (KCl) ως υποκατάστατο του αλατιού, για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα αρτηριακής Υπέρτασης.

Είναι το Αλάτι το ίδιο με το Νάτριο;

Το αλάτι και το νάτριο είναι 2 διαφορετικές ουσίες. Συνήθως, στις ετικέτες τροφίμων παρουσιάζονται σαν δύο ταυτόσημες έννοιες, αλλά αυτό είναι λάθος. Το αλάτι δεν είναι η μοναδική πηγή νατρίου. Η συνολική περιεκτικότητα ενός προϊόντος σε νάτριο περιλαμβάνει τη φυσική περιεκτικότητα των τροφίμων σε νάτριο. Το νάτριο είναι ευρέως διαδεδομένο στη φύση, αλλά βρίσκεται σε μικρές μάλλον ποσότητες, στις περισσότερες φυσικές τροφές. Ωστόσο, σημαντικές ποσότητες αλατιού, συνεπώς και νατρίου, προστίθενται συνήθως στις τροφές από την αλατιέρα μας για λόγους γεύσης. Ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι περιέχει σχεδόν 2000mg νατρίου. Επιπλέον, διάφορες τεχνικές επεξεργασίας προσθέτουν σημαντικές ποσότητες αλατιού στα τρόφιμα του εμπορίου. Για παράδειγμα, μία μερίδα φρέσκου ή κατεψυγμένου αρακά περιέχει μόνο 2mg νατρίου, αλλά μέσω της διαδικασίας κονσερβοποίησης η τιμή ανεβαίνει στα 240mg. Γενικά, οι φυσικές τροφές έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, ενώ οι κατεργασμένες υψηλή.

Σε ποιες λειτουργίες συμμετέχει το αλάτι στον οργανισμό μας;

Οι λειτουργίες και τα οφέλη του αλατιού στον ανθρώπινο οργανισμό οφείλονται στα επιμέρους συστατικά του αλατιού, δηλαδή στο νάτριο και το χλώριο. • Είναι το κυριότερο Θετικό ιόν στο εξωκυττάριο υγρό.

• Διαδραμιατίζει σημαντικό ρόλο στη διάδοση των νευρικών ώσεων (αντλία ιόντων νατρίου-καλίου).

• Συμμετέχει στη διαδικασία της μυϊκής συστολής.

• Ως κύριο συστατικό του διττανθρακικού νατρίου, έχει ενεργό συμμετοχή στη διατήρηση της οξεοβασικής ισορροπίας του όγκου αίματος, συνεπώς συμμετέχει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

• Βοηθά στον πολλαπλασιασμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

• Διευκολύνει την πέψη.

• Συντελεί στην έκκριση των γαστρικών υγρών.

• Συντελεί στην κατάλληλη ενίσχυση και ισορροπία των επινεφριδίων.

• Συντελεί στην ενίσχυση και ισορροπία του θυρεοειδή.

• Το χλώριο επιτρέπει την αποτοξίνωση από το βρώμιο.

• Καταπολεμά τα οιδήματα, διότι συμβάλλει στην απορρόφηση του καλίου.

Το αλάτι αυξάνει την Αρτηριακή Πίεση;

Γενικώς, καθώς αυξάνεται η κατανάλωση άλατος (χλωριούχου νατρίου), αυξάνεται και η αρτηριακή πίεση. Σε μία πρόσφατη μετα-ανάλυση 28 τυχαιοποιημένων μελετών, φάνηκε ότι η μέτρια ελάττωση της πρόσληψης άλατος για διάστημα 4 ή περισσότερων εβδομάδων, επέφερε στατιστικά σημαντική μείωση της αρτηριακής πίεσης, τόσο στους υπερτασικούς, όσο και στους μη υπερτασικούς. H παρούσα μετα-ανάλυση υποστηρίζει επιπλέον ότι μία μέτρια και μακροπρόθεσμη ελάττωση της κατανάλωσης του άλατος στο γενικό πληθυσμό θα επέφερε τη μείωση των θανάτων από αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια κατά 14%, τους θανάτους από στεφανιαία νόσο κατά 9% στους υπερτασικούς και τη μείωση των θανάτων από αγγειακά εγκεφαλικά και στεφανιαία νόσο, κατά 6% και 4% στους μη υπερτασικούς, αντίστοιχα.

ΗΛΙΚΙΑ	ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΝΑΤΡΙΟΥ ΑΝΑ ΗΜΕΡΑ
(1-3) έτη	1.000 mg/ημέρα
(4-8) έτη	1.200 mg/ημέρα
(9-50) έτη	1.500 mg/ημέρα
(51-70) έτη	1.200 mg/ημέρα

Πόση ποσότητα Νατρίου μπορούμε να καταναλώνουμε;

Συνιστώμενη Ημερήσια Πρόσληψη νατρίου δεν μπορεί να καθοριστεί, συνεπώς έχει οριστεί το Επιτρεπτό Όριο Πρόσληψης νατρίου. Πιο συγκεκριμένα (Dietary Guidelines for American 2010):

Για τους εφήβους και τους ενηλίκους όλων των ηλικιών, έχουν προσδιοριστεί ως Ανώτερο Επιτρεπόμενο Όριο κατανάλωσης τα 2.300mg νατρίου ανά Ημέρα. Αυτή η ποσότητα έχει καθοριστεί ως ανώτερη τιμή ώστε να μην υπάρχουν παθολογικές επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό.

Η κατανάλωση νατρίου επηρεάζει την αρτηριακή πίεση, στον ίδιο βαθμό όλους τους ανθρώπους;

Τα πιο έγκυρα στοιχεία σχετικά με τις επιδράσεις του άλατος στην αρτηριακή πίεση, προέρχονται από αυστηρά ελεγχόμενες μελέτες δόσης-απάντησης. Τέτοιου είδους μελέτες έδειξαν ότι η μείωση της πρόσληψης νατρίου επέφερε μείωση της αρτηριακής πίεσης σε διάφορες υποομάδες (γυναίκες, άντρες, μαύροι, λευκοί) που ακολουθούσαν και διαφορετικές δίαιτες (π.χ. DASH, αμερικανικού τύπου διατροφή).

Χρειαζόμαστε το αλάτι στον αθλητισμό;

Όταν ασκούμαστε, η κατανάλωση αλατιού και η λήψη υγρών είναι ζωτικής σημασίας, διότι μεγάλο ποσοστό αυτών χάνεται κατά τη διάρκεια της άσκησης, μέσω της εφίδρωσης. Χωρίς την αντικατάσταση των ηλεκτρολυτών, το ανθρώπινο σώμα θα αφυδατωθεί και μπορεί να οδηγηθούμε σε κατάσταση υπονατριαιμίας, με ήπια συμπτώματα, όπως η ναυτία, ο αποπροσανατολισμός, οι μυϊκές κράμπες είτε και ποιο σοβαρά όπως η λιποθυμία, το κώμα, ακόμη και ο θάνατος.

Λιγότερο αλάτι σημαίνει λιγότερο γευστικά φαγητά;

Είναι γεγονός, ότι οι καταναλωτές προτιμούν τα αλατισμένα τρόφιμα, γιατί καθιστούν τα φαγητά περισσότερο γευστικά. Σε αυτό το δεδομένο στηρίζονται και οι κατασκευαστές τροφίμων χαμηλών σε λιπαρά, ώστε να αντισταθμίσουν την γεύση.

Πώς μπορώ να μειώσω την πρόσληψη του αλατιού;

Για να περιορίσετε το αλάτι που καταναλώνετε μέσω του φαγητού μπορείτε να:

• Αυξήσετε την πρόσληψη φρούτων και λαχανικών.

• Αυξήσετε την πρόσληψη καλίου. Το κάλιο μειώνει στις αρνητικές επιπτώσεις του νατρίου στην αρτηριακή πίεση. Το βρίσκουμε κυρίως σε πράσινα φυλλώδη λαχανικά, στην πατάτα, και στη μπανάνα σε μεγάλα ποσοστά.

• Αντικαταστήσετε το αλάτι κατά τη διαδικασία μαγειρέματος με πιπέρι, μπαχαρικά και βότανα, ώστε τα φαγητά σας να είναι εξίσου γευστικά. • Επιλέξετε ανάλατα σνακ για τα ενδιάμεσα γεύματά σας.

• Διαβάζετε καλά τις ετικέτες τροφίμων, προσέχοντας την περιεκτικότητά τους σε νάτριο.

Πηγή : mednutrition.gr

Σχέδιο έκτακτης ανάγκης ετοιμάζουν οι φαρμακευτικές για την Ελλάδα

Oι διεθνείς φαρμακευτικές εταιρείες συνεργάζονται με τις ευρωπαϊκές αρχές για να εκπονήσουν σχέδια έκτακτης ανάγκης προκειμένου να διατηρηθεί η ροή φαρμάκων στην Ελλάδα, εάν η χώρα εγκαταλείψει το ευρώ, αναφέρει σε ρεπορτάζ του πρακτορείο Reuters.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο, οι συζητήσεις έχουν γίνει πιο έντονες τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς και οι κατασκευαστές μελετούν τι συνέβη στην Αργεντινή το 2002, όταν κάποιες εταιρείες συμφώνησαν να συνεχίσουν να προμηθεύουν με φάρμακα τη χώρα χωρίς να πληρώνονται για ένα διάστημα.

"Είναι ηθική υποχρέωση να συνεχίσουμε να προμηθεύουμε", λέει ο Σίμον Φρέντ, επικεφαλής της της φαρμακευτικής PricewaterhouseCoopers.

Παρότι τα σχέδια ακόμη παραμένουν ρευστά, η ιδέα είναι να υπάρχει ένα πλάνο, έτοιμο να εφαρμοστεί άμεσα, προκειμένου να καλυφθεί το κενό και να διοχετεύονται σημαντικά φάρμακα για μερικούς μήνες.

Ο Ρίτσαρντ Μπέργκστρομ, γενικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φαρμακευτικών βιομηχανιών επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν συζητήσεις για την ελληνική κατάσταση, αλλά δεν αποκάλυψε λεπτομέρειες, αναφέρει το Reuters.

Πηγή : ygeianews.gr

Γλυκιά γεύση, χωρίς θερμίδες

Η ανάγκη για απόλαυση γλυκών χωρίς ενοχές οδήγησε στην εφεύρεση των τεχνητών γλυκαντικών υλών. Σήμερα, χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τροφίμων με μειωμένες θερμίδες και χωρίς πρόσθετα σάκχαρα, σε τσίχλες που δεν επηρεάζουν την τερηδόνα, σε αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη και θερμίδες ή στην παρασκευή διαιτητικών σκευασμάτων. Το συνηθέστερο ερώτημα σε σχέση με τις ολιγοθερμιδικές γλυκαντικές ύλες είναι το κατά πόσο κάποιος που κάνει δίαιτα μπορεί να καταναλώνει άφοβα τα προϊόντα που τις περιέχουν. Οι διαιτολόγοι- διατροφολόγοι Θωμάς Κραμποκούκης & Άνναμπελ Καραθανάση, μας απαντούν σε αυτό το «καυτό» ερώτημα.

Οι ολιγοθερμιδικές γλυκαντικές ύλες μπορούν να συμβάλουν στην απώλεια ή στη συντήρηση του σωματικού βάρους, εφόσον καταναλώνονται στο πλαίσιο ενός ισορροπημένου υποθερμιδικού διαιτολογίου. Τα τρόφιμα στα οποία η ζάχαρη έχει αντικατασταθεί από ολιγοθερμιδικές γλυκαντικές ύλες, όπως η ασπαρτάμη, έχουν χαμηλότερο θερμιδικό περιεχόμενο αλλά την ίδια «γλυκιά γεύση» που θα είχαν αν περιείχαν ζάχαρη. Αυτή η ιδιότητα των ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών υλών είναι πολύ σημαντική για τους ανθρώπους που προσπαθούν να ελέγξουν το βάρος τους. Υπάρχουν δύο κατηγορίες ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών υλών, τα γλυκαντικά έντονης γλυκύτητας και τα γλυκαντικά όγκου. Τα γλυκαντικά έντονης γλυκύτητας, όπως η ασπαρτάμη, η στέβια και η σακχαρίνη, έχουν πολλαπλάσια γλυκύτητα από τη ζάχαρη και στις ποσότητες που χρησιμοποιούνται αποδίδουν σχεδόν μηδενικές θερμίδες, ενώ παράλληλα δεν επηρεάζουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Τα γλυκαντικά όγκου, όπως η σορβιτόλη, η μανιτόλη, κ.ά., προσδίδουν στα τρόφιμα παρόμοιο όγκο και γλυκιά γεύση με τη ζάχαρη, αλλά με τις μισές περίπου θερμίδες (π.χ. 2 θερμίδες έναντι 4 θερμίδων ανά γραμμάριο ζάχαρης).

Η επιθυμία για τρόφιμα και ροφήματα με γλυκιά γεύση είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους, καθώς φαίνεται ότι προδιαγράφεται μέσα από το ίδιο μας το DNA, για αυτό και οι περισσότεροι δυσκολεύονται να περιορίσουν τη ζάχαρη από τη διατροφή τους. Τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά έντονης γλυκύτητας προσφέρουν μια εναλλακτική λύση που ικανοποιεί την επιθυμία για γλυκιά γεύση, χωρίς να προσθέτουν θερμίδες.

Πηγή : mednutrition.gr

Ευχάριστα τα νέα για όσους πάσχουν από τη νόσο Cushing

Στις νεότερες εξελίξεις για την θεραπεία της νόσου Cushing, 100 χρόνια μετά την πρώτη περιγραφή της, αναφέρθηκαν οι επιστήμονες του Τμήματος Νευροενδοκρινολογίας της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ενημέρωσης για τη νόσο.

O κ. Γ. Μαστοράκος, Πρόεδρος της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας και της Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων, Αν. Καθηγητής, Ενδοκρινολογική Μονάδα, Β’ Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Αρεταίειο, χαιρετίζοντας την εκδήλωση, είπε: «Σήμερα, 100 χρόνια μετά την πρώτη περιγραφή της νόσου Cushing, και παρά της προόδους που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, η έγκαιρη διάγνωση της νόσου παραμένει μία πρόκληση».

Η νόσος Cushing αποτελεί μία σχετικά σπάνια ενδοκρινική νόσο που χαρακτηρίζεται από την υπερβολική έκκριση κορτιζόλης στον οργανισμό και οφείλεται στην υπερέκκριση μίας ορμόνης (της ACTH) από καλοήθες αδένωμα (όγκο) της υπόφυσης. Τα συμπτώματα της νόσου είναι ποικίλα, ενώ πολλά - όπως για παράδειγμα η αύξηση βάρους, ο διαβήτης, η υπέρταση, και η εύκολη κόπωση – συχνά αποδίδονται σε άλλες πιο κοινές παθήσεις.

Το γεγονός αυτό δυσκολεύει την έγκαιρη διάγνωση, η οποία μπορεί να καθυστερήσει έως και 6 χρόνια σε ορισμένους ασθενείς, ενώ συχνά απαιτούνται πολλαπλές επισκέψεις σε ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων και σειρά ειδικών εξετάσεων.  Συνεπώς, η ευαισθητοποίηση της ιατρικής κοινότητας, αλλά και του κοινού, είναι επιτακτική, καθώς υπάρχουν συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά της νόσου, όπως η παχυσαρκία κορμού (συσσώρευση λίπους στην κοιλιά με λεπτά άνω και κάτω άκρα), το πανσεληνοειδές προσωπείο (στρογγυλό, ερυθρό, φουσκωμένο πρόσωπο), οι πορφυρές ραβδώσεις του δέρματος στην κοιλιά, τους μηρούς και τους μαστούς, ο εύκολος μωλωπισμός, και τα κατάγματα.

Όταν υπάρχει σοβαρή υποψία για τη νόσο, η παραπομπή σε ενδοκρινολόγο είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιβεβαιωθεί ή να αποκλεισθεί η διάγνωση.

Αν η νόσος δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές στην υγεία των ασθενών, όπως για παράδειγμα διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση), λοιμώξεις, θρομβώσεις και υψηλή χοληστερίνη και τριγλυκερίδια (υπερλιπιδαιμία), μειώνοντας κατά πολύ το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών. Η κα. Ν. Καραβιτάκη, Ενδοκρινολόγος, Διευθύντρια στο Oxford Centre for Endocrinology and Metabolism του Νοσοκομείου Churchill της Οξφόρδης, παρουσιάζοντας πρόσφατο ερευνητικό έργο, το οποίο πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία των Ενδοκρινολογικών Τμημάτων της Οξφόρδης και του Ευαγγελισμού σχετικά με τη θνησιμότητα και τις επιπλοκές της νόσου χαρακτηριστικά ανέφερε:

«Η θνησιμότητα των ασθενών με νόσο Cushing είναι μέχρι και 8 φορές υψηλότερη σε σύγκριση με τον αντίστοιχο υγιή πληθυσμό, ιδιαίτερα στους ασθενείς εκείνους στους οποίους δεν επιτυγχάνεται επαρκής έλεγχος της νόσου. Δυστυχώς, ακόμη και μετά από επιτυχή θεραπεία, αρκετές και μάλιστα σημαντικές κλινικές επιπτώσεις που σχετίζονται με τη νόσο Cushing όπως η υπέρταση, η δυσλιπιδαιμία και η οστεοπενία ή οστεοπόρωση, παραμένουν. Το γεγονός αυτό ίσως οφείλεται στη καθυστερημένη διάγνωση.»

Μέχρι στιγμής, η καλύτερη θεραπευτική προσέγγιση για τη νόσο Cushing είναι η χειρουργική εξαίρεση του αδενώματος της υπόφυσης, η οποία πραγματοποιείται από εξειδικευμένο νευροχειρουργό μέσω της διασφηνοειδικής οδού.  Στην περίπτωση που η εγχείρηση δεν είναι αποτελεσματική άλλες θεραπευτικές επιλογές είναι: η ακτινοβολία της υπόφυσης και η αμφοτερόπλευρη λαπαροσκοπική επινεφριδεκτομή. Παράλληλα, μπορεί να χορηγηθούν φάρμακα που αναστέλλουν τη παραγωγή κορτιζόλης.

«Παρά της υπάρχουσες θεραπευτικές επιλογές, εξακολουθεί να υπάρχει σημαντικό θεραπευτικό κενό στην αντιμετώπιση της νόσου Cushing» ανέφερε ο κ. Σ. Τσαγκαράκης, Ενδοκρινολόγος, Συντονιστής Διευθυντής του Τμήματος Ενδοκρινολογίας και Διαβητολογικού Κέντρου στο Νοσοκομείο «Ο Ευαγγελισμός», ενώ εξήγησε, «Δυστυχώς με το χειρουργείο δεν θεραπεύονται όλοι οι ασθενείς, ενώ ακόμη και στις επιτυχείς επεμβάσεις η νόσος μπορεί να υποτροπιάσει. Εκτιμάται ότι το 25-35% των περιπτώσεων δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με την νευροχειρουργική επέμβαση. Ο χειρισμός των ασθενών αυτών με τα διαθέσιμα φάρμακα ή τα άλλα θεραπευτικά μέσα δεν είναι πάντοτε εύκολος και προϋποθέτει την αντιμετώπιση των περιπτώσεων αυτών σε εξειδικευμένα ενδοκρινολογικά κέντρα».

Πρόσφατα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) ενέκρινε τη κυκλοφορία ενός νέου φαρμακευτικού σκευάσματος, την πασιρεοτίδη (Signifor), η οποία ανήκει στα ανάλογα σωματοστατίνης, για τη θεραπεία ενήλικων ασθενών με νόσο Cushing, οι οποίοι δεν μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση ή στους οποίους η χειρουργική επέμβαση δεν ήταν επιτυχής. Η πασιρεοτίδη αποτελεί την πρώτη στοχευμένη φαρμακευτική θεραπεία για τη νόσο Cushing, καθώς αναστέλλει την υπερπαραγωγή της ACTH από το αδένωμα της υπόφυσης.

Σύμφωνα με μεγάλη πολυκεντρική μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο έγκριτο περιοδικό New England Journal of Medicine και όπως ανέφερε ο κ. Σ. Τσαγκαράκης που συμμετείχε στην έρευνα, στην πλειονότητα των ασθενών που έλαβαν τη θεραπεία, παρατηρήθηκε άμεση μείωση των επίπεδων ελεύθερης κορτιζόλης ούρων (UFC), ενώ σε μία υποομάδα ασθενών επετεύχθη η ομαλοποίηση των επιπέδων αυτών.  Επιπλέον, παρατηρήθηκε βελτίωση στις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου, όπως η αρτηριακή πίεση, η χοληστερίνη, το βάρος, και ο δείκτης μάζας σώματος. Η πασιρεοτίδη χορηγείται μέσω υποδόριας ένεσης.

Πηγή : ygeianews.gr

Μόνιμο «ψαλίδι» στις θερμίδες

Το κόψιμο 300 θερμίδων ημερησίως διατηρεί το μετά δίαιτας βάρος


Όσοι έχουν κάνει δίαιτα το γνωρίζουν καλά: η προσπάθεια αποδίδει. Τι συμβαίνει όμως, όταν μετά από λίγο καιρό χαλαρώσουν και επανέλθουν στις παλιές διατροφικές τους συνήθειες; Το πιθανότερο είναι να συσσωρεύσουν και πάλι περιττά κιλά.

Ο καθηγητής Μάικλ Ρόζενμπαουμ και η ομάδα του από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, στη Νέα Υόρκη, όμως φαίνεται ότι βρήκαν το μυστικό, προκειμένου να μπορέσει κάποιος να διατηρήσει το βάρος του μετά από δίαιτα. Και αυτό κρύβεται στους... μυς!

Λιτοδίαιτοι… μύες

Σύμφωνα με τους ερευνητές, για να παραμείνει κανείς στο, μετά κόπων και βασάνων, νέο του βάρος θα πρέπει να καταναλώνει λιγότερες θερμίδες από εκείνες που καταναλώνει κάποιος του ιδίου βάρους, που δεν είχε κάνει δίαιτα. Ο λόγος, όπως διαπίστωσαν, είναι η επίδραση που έχει η δίαιτα στους μυς.

Στην περίπτωση των ατόμων που κάνουν δίαιτα, οι μύες «μαθαίνουν» να λειτουργούν με λιγότερες θερμίδες. Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στα επίπεδα των ορμονών, στον μεταβολισμό και στην όρεξη παίζουν επίσης ρόλο στη συγκεκριμένη διαδικασία.

Ετσι, οι ειδικοί είδαν ότι το «ψαλίδισμα» 300 θερμίδων ημερησίως ήταν απαραίτητο για τη διατήρηση του νέου βάρους.

Δίαιτα, μετά τη δίαιτα

Κατά τη διάρκεια της πολυετούς μελέτης τους, οι επιστήμονες παρακολούθησαν τις αλλαγές στο σωματικό βάρος ανδρών και γυναικών. Οι εθελοντές νοσηλεύθηκαν προκειμένου να ακολουθήσουν αυστηρή δίαιτα με στόχο την απώλεια του 10% του σωματικού τους βάρους. Στην πορεία προσπάθησαν να διατηρήσουν το επιθυμητό βάρος, υπό το άγρυπνο βλέμμα των ειδικών, οι οποίοι τους υπέβαλλαν σε ποικίλες εξετάσεις τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά την ολοκλήρωση της δίαιτας.

«Όπως είδαμε, οι θερμίδες που θα πρέπει να καταναλώνει κανείς μετά από δίαιτα ώστε να διατηρήσει το σωματικό του βάρος, είναι κατά 22% χαμηλότερες συγκριτικά με εκείνες που θα κατανάλωνε κάποιος του ιδίου σωματικού βάρους που δεν είχε προηγουμένως υποβληθεί σε δίαιτα. Αυτό μεταφράζεται σε 300 θερμίδες λιγότερες ημερησίως» εξηγεί ο δρ Ρόζενμπαουμ.

Τα εντυπωσιακά αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του 19ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου για την Παχυσαρκία (ECO2012) που πραγματοποιήθηκε από τις 9 μέχρι τις 12 Μαΐου, στη Λιόν, στη Γαλλία.

Πηγή : tovima.gr

Φωτοβολταϊκά εμφυτεύματα – Νέα τεχνική κατά της τύφλωσης

Μια πρωτοποριακή μέθοδο για την αποκατάσταση της όρασης αναπτύσσουν ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ.

Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές χρησιμοποιούν φωτοβολταϊκά κύτταρα τα οποία μεταμοσχεύονται χειρουργικά κάτω από τον αμφιβληστροειδή και τα οποία εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν την όραση σε ανθρώπους που τυφλώθηκαν λόγω εκφυλιστικών ασθενειών των ματιών.

Για την εφαρμογή της νέας τεχνικής απαιτείται ένα ζευγάρι ειδικών γυαλιών, στα οποία έχει ενσωματωθεί μια μικροσκοπική βιντεοκάμερα, αλλά και ένας υπολογιστής τσέπης, που επεξεργάζεται τα οπτικά δεδομένα.

Οι εικόνες που δημιουργούνται προβάλλονται στη μικρο-οθόνη υγρών κρυστάλλων που είναι ενσωματωμένη στα βιντεο-γυαλιά.

Σε αντίθεση όμως με τα κλασικά γυαλιά που χρειάζονται καλώδια και σύρματα, η καινοτομία της συγκεκριμένης τεχνολογίας συνίσταται στο ότι η βιντεοκάμερα παίρνει το οπτικό σήμα και το μεταβιβάζει στο φωτοβολταϊκό τσιπ σιλικόνης, που έχει εμφυτευθεί κάτω από τον αμφιβληστροειδή, μέσω μίας ακτίνας υπέρυθρου φωτός χαμηλής έντασης.

Στη συνέχεια, ηλεκτρικά ρεύματα από τις φωτοδιόδους στο τσιπ στέλνουν σημάδια στον αμφιβληστροειδή, τα οποία αμέσως μετά μεταφέρονται στον εγκέφαλο, δίνοντας στον ασθενή τη δυνατότητα να αποκαταστήσει την όρασή του.

«Δουλεύει όπως τα φωτοβολταϊκά στις στέγες, μετατρέποντας το φως σε ηλεκτρικό ρεύμα. Ωστόσο, αντί το ρεύμα να μεταφέρεται στο ψυγείο, μεταφέρεται στον αμφιβληστροειδή του ματιού», δήλωσε ο Δρ. Daniel Palanker, καθηγητής οφθαλμολογίας και επικεφαλής της μελέτης.

Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους η συσκευή που ανέπτυξε το Στάνφορντ υπερτερεί έναντι άλλων συσκευών που έχουν αναπτυχθεί για τον ίδιο σκοπό, ο κ. Palanker επισήμανε ότι η συσκευή που ανέπτυξε η ομάδα του θεωρητικά έχει όλο το λογισμικό ενσωματωμένο στα γυαλιά, δηλαδή εξωτερικά του ματιού.

«Ο χειρούργος πρέπει μόνο να φτιάξει μια μικρή τσέπη κάτω από τον αμφιβληστροειδή και στη συνέχεια να τοποθετήσει μέσα της τις φωτοβολταϊκές κυψέλες», τόνισε.

Σημειώνεται ότι αν και η τεχνική που ανέπτυξε το Στάνφορντ θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους να δουν και πάλι, με τη συγκεκριμένη συσκευή, όπως και με τις υπόλοιπες που δοκιμάζονται, οι ασθενείς δεν μπορούν να δουν κανονικά τα χρώματα, ενώ η όρασή τους θα απέχει πολύ από τη φυσιολογική.

Πηγή : econews.gr

Εφτά μυστικά για τέλεια χώνεψη

Διαβάστε τον επιστημονικό εφτάλογο που θα σας βοηθήσει να χωνέψετε σωστά το φαγητό σας.


Μην τρως φρούτα: Η συμβουλή «να τρως φρούτα» γενικότερα επιβάλλεται. Όμως από όσους δίνουν αυτή τη συμβουλή πολύ λίγοι λένε για το πότε πρέπει κανείς να τρώει φρούτα. Τα φρούτα είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο εύπεπτα από οτιδήποτε άλλο. Τα περισσότερα φρούτα (εκτός από τις μπανάνες και τους χουρμάδες) περνούν έυκολα από το στομάχι προς το έντερο, το πολύ σε 20 λεπτά. Και η πραγματική τους πέψη γίνεται στο έντερο. Όταν όμως τρως φρούτα μαζί με το γεύμα σου, αυτά παραμένουν στο στομάχι μέχρι να ολοκληρωθεί η πέψη των υπολοίπων τροφών που γίνεται στο στομάχι κι έτσι καθυστερεί η πέψη τους ενώ ταυτόχρονα όση ώρα περιμένουν αλλοιώνονται, αρχίζει η σήψη τους και η τελική θρεπτική αξία που θα σου αποδώσουν μειώνεται. Έτσι για πιο αρμονική λειτουργία του πεπτικού σου συστήματος, να τρως φρούτα όταν το στομάχι σου είναι άδειο, έως και μία ώρα πριν από το γεύμα σου.

Μην πίνεις τσάϊ: Το να πίνει κανείς μέτριες ποσότητες τσαγιού έχει ποικίλα οφέλη, όπως τροφοδότηση του οργανισμού με αντιοξειδωτικά και μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών νοσημάτων και διαβήτη. Όμως το τσάϊ μετά το φαγητό δεν είναι και τόσο καλή ιδέα, γιατί το τσάϊ περιέχει πολυφαινόλες και τανίνες οι οποίες εσωτερικά δεσμεύουν τον σίδηρο στις φυτικές τροφές, κι έτσι δυσκολεύουν την απορρόφηση του σιδήρου. Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό σε παιδιά και γυναίκες που έχουν έλλειψη σιδήρου.

Μην κάνεις ζεστό μπάνιο: Η πέψη χρειάζεται αρκετή ενέργεια και καλή κυκλοφορία του αίματος στα αγγεία του στομάχου και του εντέρου. Όταν όμως κάνεις ζεστό μπάνιο, αυτό ανεβάζει την θερμοκρασία του σώματος σου και για να μπορέσει ο οργανισμός να την επαναφέρει στα φυσιολογικά της επίπεδα, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος στο δέρμα για να απελευθερώσει θερμότητα πιο εύκολα προς το περιβάλλον. Έτσι η μεγάλη ποσότητα αίματος που είναι απαραίτητη στο πεπτικό σύστημα, δεν είναι πλέον διαθέσιμη και η πέψη επιβραδύνεται δραματικά.

Μην χαλαρώνεις τη ζώνη σου: Ο λόγος που δεν πρέπει να χαλαρώσεις τη ζώνη σου είναι ότι αν το κάνεις, αυτό σημαίνει ότι έχεις φάει περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Και αν το κάνεις μπορεί να σε ανακουφίσει και να συνεχίσεις να τρως. Αν χαλαρώσεις επίσης τη ζώνη σου, αυτό χαλαρώνει τους κοιλιακούς σου, κάτι που μακροχρόνια θα σου δημιουργήσει μια μονίμως διογκωμένη κοιλιά. Έτσι είναι καλύτερα να τρως μέχρι του σημείου που να νοιώθεις άνετα ακόμα κι αν δεν χαλαρώσεις τη ζώνη σου.

Μην περπατάς: Το περπάτημα μπορεί να προκαλέσει παλινδρόμηση της τροφής προς τον οισοφάγο και δυσπεψία. Αν όμως περιμένεις περίπου μισή με μία ώρα μετά το γεύμα και κάνεις τότε μια μικρή βόλτα, τότε το περπάτημα αυτό θα είναι πολύ πιο βοηθητικό. Ερευνητές του τμήματος της επιστημονικής άσκησης του πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας έχουν διαπιστώσει ότι το περπάτημα μετά από μεταγευματική ξεκούραση είναι ένας καλός τρόπος για να κάψεις θερμίδες, όμως δεν πρέπει να διαρκέσει πάνω από 10 λεπτά. Ένας καλός και χαλαρός περίπατος μισή ώρα μετά το γεύμα βοηθά τον μεταβολισμό να κρατηθεί σε ένα καλό επίπεδο, διατηρεί τους μυς σε διάταση και είναι σαφώς πολύ καλύτερη επιλογή παρά να αφεθείς σ’ έναν καναπέ και να παρακολουθείς τηλεόραση. Η κλινική Mayo δηλώνει επίσης ότι το περπάτημα μετά από μεταγευματική ξεκούραση σε βοηθά να κοιμάσαι γρηγορότερα και βαθύτερα.

Μην κοιμάσαι: Όταν κοιμάσαι μετά από γεύμα κάποια ποσότητα πεπτικών υγρών του στομάχου παλινδρομούν στον οισοφάγο, εξαιτίας της οξύτητας τους καίνε και ερεθίζουν το εσωτερικό του τοίχωμα και αυτό δημιουργεί αίσθημα καύσου στο ανώτερο τμήμα του πεπτικού σωλήνα. Όταν κοιμάσαι επίσης μετά από γεύμα ασκείται υπερβολική πίεση στο διάφραγμα από το περιεχόμενο του στομάχου και αυτό μπορεί να προκαλέσει ροχαλητό ή και άπνοια ύπνου. Ο μεταγευματικός ύπνος έχει επίσης συνδεθεί με παχυσαρκία. Έτσι μετά από ένα γεύμα κάνε κάτι που αγαπάς, μην κοιμηθείς όμως για τουλάχιστον 2 ώρες μετά.

Μην καπνίσεις: Βέβαια το κάπνισμα είναι κακό όχι μόνο μετά από τα γεύματα αλλά και κάθε άλλη ώρα της ημέρας, γιατί περιέχει τοξίνες, καρκινογόνα και διάφορα άλλα συστατικά που αποδεδειγμένα βλάπτουν τον ανθρώπινο οργανισμό και μακροχόνια μπορεί να προκαλέσουν εμφύσημα και καρκίνο. Έκτός όλων των άλλων όμως, έχει βρεθεί επίσης ότι το κάπνισμα μπορεί να χειροτερεύσει τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου και της ελκώδους κολίτιδας, καθώς επίσης ότι έχει αρνητική επίδραση στην λειτουργία των μυών του παχέως εντέρου και κατ’ επέκταση στην συνολική πεπτική λειτουργία.

Πηγή : ygeianews.gr

Έφηβοι χορτοφάγοι: Μόδα, ανάγκη ή κάτι άλλο;

Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια πως όλο και περισσότεροι έφηβοι στρέφονται στη χορτοφαγία. Στοιχεία για τη νεολαία στην Αμερική δείχνουν πως το 9% των κοριτσιών εφήβων, ηλικίας 13-15, δηλώνουν χορτοφάγοι. Οι λόγοι για αυτήν την αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες και στον τρόπο ζωής είναι από τη μία η ανάγκη των εφήβων να δείξουν ότι μεγάλωσαν, καθώς επίσης και η πρόσβαση σε πολύ περισσότερη πληροφορία. Το Ίντερνετ, τα βιβλία και η τηλεόραση δίνουν τη δυνατότητα στον έφηβο να διαβάσει για τη χορτοφαγία, να ενημερωθεί για την ποιότητα των ζωικών προϊόντων και τις επιπτώσεις της κτηνοτροφίας στο περιβάλλον, αλλά και να δει βίαιες εικόνες από το σύγχρονο τρόπο εκτροφής των ζώων. Όλα αυτά τον προβληματίζουν για το ποιος είναι ο βέλτιστος τρόπος διατροφής, όχι μόνο για την υγεία του σώματός του αλλά και για την προστασία του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των ζώων.

Χορτοφαγία και υγεία πηγαίνουν μαζί;

Σύμφωνα με τον American Dietetic Association, μία σωστά σχεδιασμένη χορτοφαγική διατροφή, αλλά ακόμη και η «βέγκαν» διατροφή, που δεν περιέχει κανένα προϊόν ζωικής προέλευσης, μπορεί να είναι πλήρης για όλα τα ηλικιακά στάδια, συμπεριλαμβανομένης της εγκυμοσύνης, της περιόδου του θηλασμού, της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας. Μία χορτοφαγική διατροφή μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες συστάσεις για όλα τα θρεπτικά συστατικά. Σε κάποιες περιπτώσεις, τα εμπλουτισμένα τρόφιμα ή συμπληρώματα διατροφής μπορούν να προσφέρουν σημαντικές ποσότητες από κάποια μικροσυστατικά.Αποτελέσματα ερευνών δείχνουν πως η χορτοφαγική δίαιτα σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα.

Οι χορτοφάγοι επίσης έχουν χαμηλότερα επίπεδα LDL-χοληστερόλης και χαμηλότερα ποσοστά υπέρτασης και σακχαρώδους διαβήτη, σε σχέση με τους μη χορτοφάγους. Επίσης, όσον αφορά στην οστεοπόρωση, δεν φαίνεται να σχετίζεται με τη χορτοφαγία. Αντιθέτως, πληθυσμοί που έχουν υιοθετήσει κατά βάση μία χορτοφαγική διατροφή, φαίνεται να έχουν χαμηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης, σε σχέση με του πληθυσμούς που ακολουθούν δυτικού τύπου διατροφή. Τα στοιχεία της χορτοφαγικής δίαιτας που μειώνουν τον κίνδυνο για τα παραπάνω χρόνια νοσήματα περιλαμβάνουν τη μειωμένη πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών και χοληστερόλης και την αυξημένη πρόσληψη φρούτων, λαχανικών, δημητριακών ολικής άλεσης, ξηρών καρπών, προϊόντων σόγιας, φυτικών ινών και φυτοχημικών.


Γίνε χορτοφάγος με τον σωστό τρόπο:

Παρόλο που η μετάβαση στη χορτοφαγική διατροφή μπορεί να είναι μια πολύ ωφέλιμη επιλογή αν γίνει σωστά, υπάρχει η ανησυχία πως οι έφηβοι, καθώς συχνά απορρίπτουν διάφορες ομάδες τροφίμων, πιθανότατα στερούνται διαφόρων θρεπτικών συστατικών, απαραίτητων για την ανάπτυξή τους, όπως το ασβέστιο, η βιταμίνη D, η βιταμίνη Β12 και ο σίδηρος. Οι ανάγκες των εφήβων σε αυτά τα θρεπτικά συστατικά μπορούν να καλυφθούν, δεδομένου ότι θα γίνει προσεκτικός σχεδιασμός των νέων διατροφικών συνηθειών.
Εμπλουτισμένα τρόφιμα που μπορούν να συνεισφέρουν στην κάλυψη αυτών των αναγκών, είναι τα φυτικά γάλατα, όπως το γάλα σόγιας, αμυγδάλου, ρυζιού, καρύδας και πολλά ακόμη προϊόντα.

Υπάρχει πληθώρα επιλογών, ώστε ο κάθε χορτοφάγος να βρει αυτή που του ταιριάζει.Σε περίπτωση που ο έφηβος απέχει από όλα τα ζωικά προϊόντα (κρέας, γαλακτοκομικά, και αυγά) τις ανάγκες σε πρωτεΐνη μπορούν να καλύψουν τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, τα λαχανικά και τα δημητριακά. Σε περίπτωση που κάποιος έφηβος έχει μεγαλύτερες ανάγκες σε πρωτεΐνη, υπάρχει στην αγορά ποικιλία συμπληρωμάτων φυτικής πρωτεΐνης.

Η πολύ υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών μπορεί να είναι βλαπτική για τους εφήβους, καθώς οι φυτικές ίνες επιταχύνουν τον κορεσμό και ίσως δεν επιτρέπουν την επαρκή πρόσληψη των υπολοίπων απαραίτητων θρεπτικών συστατικών.

Η έμφαση πρέπει να δοθεί στην ισορροπία. Με τη σωστή εκπαίδευση των εφήβων, των γονιών τους αλλά και όλων των ατόμων που θέλουν να στραφούν σε έναν πιο φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο διατροφής, η μετάβαση στη χορτοφαγία μπορεί να γίνει ευχάριστη και δημιουργική, χωρίς τον φόβο διατροφικών ελλείψεων και προβλημάτων υγείας.

Αύξηση λίπους μετά τη λιποαναρρόφηση

Μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Σάο Πάουλο στη Βραζιλία έδειξε ότι η απομάκρυνση του υποδόριου λίπους της κοιλιάς μπορεί να οδηγήσει στην αποθήκευση λίπους στα ενδότερα της κοιλιακής χώρας, πράγμα πολύ επικίνδυνο για την υγεία. Το θετικό πάντως είναι ότι η αύξηση του σπλαγχνικού λίπους μπορεί να αποφευχθεί μέσω της άσκησης.

Η μελέτη

Οι ερευνητές από τη Βραζιλία παρακολούθησαν 36 γυναίκες κανονικού βάρους οι οποίες υποβλήθηκαν σε λιποαναρρόφηση για να απαλλαγούν από το στρώμα υποδόριου λίπους που είχε εγκατασταθεί στην κοιλιά τους. Καμιά από τις γυναίκες δεν ακολουθούσε πρόγραμμα γυμναστικής πριν από την επέμβαση. Για χάρη της μελέτης οι μισές από τις εθελόντριες δύο μήνες μετά τη λιποαναρρόφηση άρχισαν ένα πρόγραμμα εκγύμνασης τρεις φορές την εβδομάδα.

Τα ευρήματα

Όταν οι εθελόντριες εξετάστηκαν τέσσερις μήνες αργότερα, διαπιστώθηκε ότι όλες διατηρούσαν τις επίπεδες κοιλίτσες που είχαν αποκτήσει με τη λιποαναρρόφηση. Ωστόσο, εκείνες που δεν αθλούνταν εμφάνισαν αύξηση του σπλαγχνικού λίπους της τάξεως του 10% κατά μέσο όρο. Το σπλαγχνικό λίπος συνδέεται με ασθένειες όπως το μεταβολικό σύνδρομο και ο διαβήτης τύπου 2 και ως εκ τούτου θεωρείται πολύ χειρότερο σε σχέση με το υποδόριο.

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τους λόγους για τους οποίους η απομάκρυνση του υποδόριου λίπους προκαλεί αύξηση του σπλαγχνικού. Εικάζουν ότι πιθανότατα το φαινόμενο οφείλεται στην καταστροφή της αρχιτεκτονικής του υποδόριου λιπώδους ιστού.  Περιττό δε να πούμε ότι μετά από τα παραπάνω ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism», η συμβουλή τους είναι να αθλούμαστε με ή χωρίς λιποαναρρόφηση!

 Πηγή : tovima.gr

Λευκός και Φαιός Λιπώδης Ιστός

Ο λιπώδης ιστός είναι ένα πολύ σημαντικό όργανο του ανθρώπινου σώματος καθώς, εκτός από τον αποθηκευτικό του ρόλο, είναι ένας ενεργός ιστός που μετέχει σε πολλές δράσεις του οργανισμού. Ο λιπώδης ιστός διακρίνεται σε δύο τύπους: το λευκό λιπώδη ιστό και το φαιό λιπώδη ιστό. Μεταξύ των δυο τύπων υπάρχουν πολλές διαφορές τόσο λειτουργικές, όσο και στη μορφολογία των κυττάρων τους.

Ο λευκός λιπώδης ιστός αποτελεί κατά κύριο λόγο το υποδόριο και το σπλαχνικό λίπος (μεταξύ των ζωτικών οργάνων). Είναι υπεύθυνος για την αποθήκευση ενέργειας και για την αποδέσμευση της (όταν υπάρχουν ανάγκες). Επίσης, ο λευκός λιπώδης ιστός είναι η έδρα σημαντικών μεταβολικών διεργασιών, εμφανίζει ενδοκρινική έκκριση, μεταβολίζει ορμόνες και τροποποιεί την έκκριση άλλων ενδοκρινών αδένων. Αυξημένα ποσοστά λευκού λιπώδους ιστού συνδέονται με την εμφάνιση παχυσαρκίας και μεταβολικών νοσημάτων.

Από την άλλη, ο φαιός λιπώδης ιστός ανευρίσκεται σε σχετικά μεγάλα ποσοστά στα νεογέννητα και τα θηλαστικά που περιπίπτουν σε χειμερία νάρκη. Νεότερες μελέτες δείχνουν ότι ενεργός φαιός λιπώδης ιστός βρίσκεται και στους ενήλικες. Η κύρια λειτουργία του είναι η γένεση θερμότητας μέσω της κινητοποίησης λίπους. Θα μπορούσαμε, λοιπόν με απλουστευμένα λόγια, να πούμε ότι ο φαιός λιπώδης ιστός μπορεί να μας ζεσταίνει και να μας κρατά αδύνατους.

Όσον αφορά τις διαφορές στη μορφολογία των λιποκυττάρων, τα λευκά λιποκύτταρα περιέχουν ένα σταγονίδιο λίπους ενώ τα φαιά λιποκύτταρα έχουν πολλά μικρά σταγονίδια λίπους και μεγάλο αριθμό μιτοχονδρίων που περιέχουν σίδηρο. Λέγεται ότι η υψηλή συγκέντρωση σε σίδηρο προσδίδει στο λίπος το φαιό χρώμα. Στο φαιό λίπος υπάρχουν περισσότερα τριχοειδή αγγεία από ότι στο λευκό, επειδή οι απαιτήσεις σε οξυγόνο είναι μεγαλύτερες.

Ένα στοιχείο που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον είναι οι ομοιότητες που παρουσιάζουν τα κύτταρα του φαιού λιπώδους ιστού με τα μυϊκά κύτταρα (τα πλέον ενεργά κύτταρα του οργανισμού). Και οι δυο τύποι κυττάρων φαίνεται να προέρχονται από ίδιο πρόδρομο κύτταρο του εμβρύου. Η διαφοροποίηση στην εξέλιξη των δυο κυττάρων φαίνεται να οφείλεται στον παράγοντα PRDM16. Η έλλειψη αυτού του παράγοντα φαίνεται να οδηγεί στη δημιουργία των μυϊκών κυττάρων και όχι σε «φαιά λιποκύτταρα». Η κατανόηση των μηχανισμών της διαφοροποίησης των συγκεκριμένων τύπων κυττάρων θα δώσει μεγάλη ώθηση στην κατανόηση της λειτουργίας του φαιού λιπώδους ιστού.

Τα λιποκύτταρα του φαιού λιπώδους ιστού παράγουν μια πρωτεΐνη τη UCP1 η οποία βοηθά στην καύση του λίπους για την παραγωγή θερμότητας. Τα ποντίκια που μπορούν να εκφράζουν τη UCP1 και στο λευκό λιπώδη ιστό φαίνεται να είναι ανθεκτικά στην παχυσαρκία. Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει μεγάλο ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα για πιθανή ανεύρεση θεραπείας της παχυσαρκίας, μέσω της διερεύνησης των λόγων που η UCP1 παραμένει δραστική.Τέλος, μελέτες που χρησιμοποιούν σύγχρονες τεχνικές ανάλυσης δείχνουν ότι ενεργός φαιός λιπώδης ιστός υπάρχει στους ενήλικες, και σε μεγαλύτερο ποσοστό σε γυναίκες. Ο Δείκτης Μάζας Σώματος φαίνεται να είναι αντιστρόφως ανάλογος με την υπάρχουσα ποσότητα φαιού λιπώδους ιστού, ειδικά σε μεγαλύτερους ασθενείς, κι αυτό μπορεί να αποτελέσει άλλη μια ένδειξη για το πιθανό ρόλο του συγκεκριμένου λιπώδους ιστού στην πρόληψη της παχυσαρκίας.

Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι οι νέες τεχνικές που τους προσφέρονται θα τους βοηθήσουν στις in vivo μετρήσεις της μάζας και της δραστηριότητας του φαιού λιπώδους ιστού και αυτό θα είναι ένα ακόμη βήμα που θα μας φέρει πιο κοντά στη θεραπεία της παχυσαρκίας και άλλων μεταβολικών νοσημάτων.

Πηγή : mednutrition.gr

Τα ρόδια διεγείρουν τις αισθήσεις

Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι άντρες και γυναίκες που έπιναν καθημερινά ένα ποτήρι χυμό ροδιού, παρουσίασαν μέσα σε δύο εβδομάδες κατακόρυφη αύξηση στα επίπεδα της τεστοστερόνης που έχει χαρακηριστεί ως η ορμόνη του σεξ.

Η ορμόνη αυτή είναι η τεστοστερόνη, η οποία είναι υπεύθυνη για την ερωτική επιθυμία και στα δύο φύλα. Επιπλέον, στους άντρες επηρεάζει χαρακτηριστικά όπως η τριχοφυΐα στο πρόσωπο και η χροιά της φωνής (όσο περισσότερη η τεστοστερόνη, τόσο πιο βαθιά η φωνή), ενώ στις γυναίκες ενισχύει τα οστά και τους μυς.

Την μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Queen Margaret, στο Εδιμβούργο, οι οποίοι επιστράτευσαν 58 εθελοντές ηλικίας 21 έως 64 ετών. Όλοι τους υποβλήθηκαν σε μέτρηση της τεστοστερόνης στο αίμα κατά την έναρξη της μελέτης και μετά το πέρας της, ενώ υποβλήθηκαν και σε μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης και αξιολόγηση 11 συναισθημάτων, μεταξύ των οποίων ο φόβος, η θλίψη, η συστολή και το στρες.

Μέχρι το τέλος των 2 εβδομάδων, όλοι είχαν παρουσιάσει «σημαντική αύξηση» στα επίπεδα της τεστοστερόνης στο αίμα τους – και μαζί, κατακόρυφη αύξηση στην ερωτική επιθυμία τους. Στην πραγματικότητα, οι αυξήσεις της τεστοστερόνης κυμάνθηκαν από 16% έως 30%, ενώ η αρτηριακή πίεση των εθελοντών μειώθηκε σημαντικά.

Επιπλέον, τα θετικά συναισθήματα των εθελοντών εντάθηκαν, ενώ τα αρνητικά αμβλύνθηκαν, με αποτέλεσμα να παρουσιάσουν βελτίωση στην ψυχική διάθεση αλλά και στη μνήμη τους, ενώ ένιωθαν και λιγότερο στρες.

Πηγή : ygeianews.gr

12 τρόποι για να νικήσετε την αϋπνία

Η αϋπνία υπολογίζεται ότι ταλαιπωρεί έναν στους τρεις ενήλικες. Κάποιες φορές η κατάσταση μπορεί να γίνει αφόρητη. Πολύ περισσότερο όταν το πρόβλημα συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα.Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσετε την αϋπνία είναι να ακολουθήσετε τις κατάλληλες τεχνικές. Υπάρχουν συνήθειες, τις οποίες καλύτερα να ξεχάσετε. Εστιαστείτε στο πώς να ασχοληθείτε με δραστηριότητες που θα σας κάνουν να αισθανθείτε καλύτερα, ώστε να μπορείτε να κοιμηθείτε καλά το βράδυ.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η αϋπνία μπορεί να έχει επιπτώσεις ακόμη και στην καθημερινότητά σας και να διαπιστώσετε ότι δυσκολεύεστε να αντεπεξέλθετε στις οικογενειακές και επαγγελματικές σας υποχρεώσεις .

Συμπέρασμα: αν ταλαιπωρείστε από αϋπνία, μην αφήνετε αυτή την κατάσταση να σας δυσκολεύει τη ζωή αλλά αναζητείστε τρόπους για την καταπολέμησή της.

Φυσικές τεχνικές κατά της αϋπνίας

Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι ορισμένες φυσικές τεχνικές, που μπορούν να σας εξασφαλίσουν καλύτερο ύπνο, όχι μόνο απόψε, αλλά και τις νύχτες που θα ακολουθήσουν.

1. Μην βασανίζετε τον εαυτό σας

Το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε αν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε 15-20 λεπτά αφότου ξαπλώσετε είναι να σηκωθείτε από το κρεβάτι σας σιωπηλά. Ασχοληθείτε με κάτι ευχάριστο, όπως το να διαβάσετε ένα βιβλίο ή ένα περιοδικό, να δείτε λίγη τηλεόραση ή να ακούσετε απαλή μουσική. Μετά από λίγη ώρα μπορείτε να επιστρέψετε στο κρεβάτι σας και να προσπαθήσετε ξανά να κοιμηθείτε.

2. Αποφύγετε τη μεσημεριανή σιέστα

Αν πάρετε έναν υπνάκο μετά το μεσημεριανό γεύμα, θα έχετε δυσκολίες στον ύπνο τη νύχτα, πολύ περισσότερο αν ταλαιπωρείστε ήδη από αϋπνία.

3. Βάλτε ωτοασπίδες

Υπάρχουν περιπτώσεις που η αϋπνία προκαλείται από άγρυπνες νύχτες λόγω επαναλαμβανόμενων εκκωφαντικών θορύβων.


4. Βεβαιωθείτε ότι έχετε καλό στρώμα και αναπαυτικά μαξιλάρια

Μπορείτε να απαλλαγείτε από την αϋπνία, όταν κοιμάστε σε καλό στρώμα- όχι πολύ σκληρό ή σπογγώδες. Επιπλέον φροντίστε τα μαξιλάρια σας είναι άνετα.


5. Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ

Αν και το αλκοόλ έχει την ιδιότητα καταρχήν να προκαλεί υπνηλία και μπορεί να σας κάνει να νυστάξετε, έχει ταυτόχρονα και δυσάρεστες επιπτώσεις, αφού μπορεί να σας ξυπνήσει στη μέση της νύχτας. Το χειρότερο είναι ότι όταν η επίδραση του αλκοόλ εξαφανίζεται, θα έχετε δυσκολία να τα καταφέρετε να ξανακοιμηθείτε.

6. Μην αλλάζετε συνεχώς κρεβάτι ή μην κοιμάστε στον καναπέ

Είναι σημαντικό να μάθετε να κοιμάστε στο κρεβάτι σας, ακόμα κι αν δεν καταφέρνετε να σας πάρει ο ύπνος, γιατί με αυτό τον τρόπο συνηθίζει ο οργανισμός σας στην ιδέα ότι ο συγκεκριμένος χώρος προορίζεται για ύπνο.

7. Προσπαθήστε να ακολουθείτε μια ρουτίνα ύπνου-ξυπνήματος

Είναι ζωτικής σημασίας να ακολουθείτε ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα όσον αφορά τον ύπνο και την αφύπνιση, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα. Αν συνηθίσετε να ξυπνάτε την ίδια ώρα κάθε πρωί και δεν κοιμάστε το μεσημέρι, οι πιθανότητες να έχετε καλό ύπνο αυξάνονται.


8. Μην φέρνετε στο σπίτι δουλειά από το γραφείο

Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε τον ύπνο σας είναι να αποφύγετε τη δουλειά, το φαγητό, την τηλεόραση ή τους καβγάδες με το σύντροφό σας στην κρεβατοκάμαρα. Να θυμάστε ότι η κρεβατοκάμαρα θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για ύπνο-δεν είναι για άλλα πράγματα.

9. Αναζητήστε πρακτικές χαλάρωσης

Υπάρχουν κάποιες τεχνικές χαλάρωσης που μπορούν να σας βοηθήσουν να έχετε γλυκό ύπνο. Ανακαλύψτε τέτοιες τεχνικές και σίγουρα θα έχετε μια ξεκούραστη νύχτα.

10. Φτιάξτε την ιδανική ατμόσφαιρα στην κρεβατοκάμαρά σας

Φροντίστε το υπνοδωμάτιό σας να είναι σκοτεινό, σιωπηλό, χαλαρωτικό και κρύο. Αν δεν φροντίσετε να υπάρχει το ιδανικό περιβάλλον, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εξασφαλίσετε έναν ξεκούραστο ύπνο.

11. Προσπαθήστε να αποφύγετε το φαγητό πριν από τον ύπνο

Είναι σημαντικό να τρώτε το βραδινό σας φαγητό 2 ή 3 ώρες πριν πέσετε για ύπνο, προκειμένου να αποφύγετε τη δυσπεψία, που μπορεί να οδηγήσει σε αϋπνία.

12. Αποφύγετε τα υπνωτικά χάπια

Αν έχετε αϋπνία, δοκιμάστε μερικές φυσικές θεραπείες και αποφύγετε τη λήψη υπνωτικών χαπιών. Τα υπνωτικά μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα εθισμού. Τι σημαίνει αυτό; Ότι χωρίς να το καταλάβετε, δεν θα μπορείτε πλέον να κοιμηθείτε χωρίς να πάρετε υπνωτικά χάπια.

Αν η αϋπνία επιμένει, καλύτερα να συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Η βοήθεια από έναν ειδικό μπορεί να είναι απαραίτητη, ειδικά αν η αϋπνία συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πηγή : ygeianews.gr