Γιατί Δυσλειτουργεί το Ανοσοποιητικό Σύστημα
Οι παράγοντες που προκαλούν τη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και οδηγούν σε αυτοανοσία είναι:
Ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία που ρυθμίζουν την ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος: Βιταμίνες και θρεπτικά στοιχεία, όπως η βιταμίνη D, τα ω3 λιπαρά οξέα, το μαγνήσιο, το σελήνιο, τα προβιοτικά κ.ά. έχουν ανοσορυθμιστική δράση.
Είναι απαραίτητες δηλαδή, για τη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Ελλείψεις σε αυτά τα στοιχεία, συνδέονται με ανεπαρκή ωρίμανση των λευκών αιμοσφαιρίων και χαμηλή άμυνα σε εξωγενείς παράγοντες, όπως μικρόβια και ιούς. Συνδέονται επίσης, με υπέρ-αντίδραση του ανοσοποιητικού, σε σχέση με δικά του όργανα και ιστούς. Ελλείψεις του οργανισμού σε μικροθρεπτικά (Κρυμμένη Πείνα), συνδέονται με μεταβολικές διαταραχές.
Μεταβολικές διαταραχές: Νέα στοιχεία καταδεικνύουν ότι διαφορετικά αυτοάνοσα νοσήματα, έχουν κοινά μεταβολικά χαρακτηριστικά. Άρα και κοινούς παράγοντες που προκαλούν τη νόσο. Ενισχύεται έτσι η άποψη, ότι οι διαταραχές σε επίπεδο μεταβολισμού, προηγούνται της εμφάνισης αυτοάνοσων.
Είναι, δηλαδή, οι διαταραχές του μεταβολισμού που προκαλούν τα αυτοάνοσα και όχι το αντίθετο. Αλλαγές και διαταραχές του μεταβολισμού, συνδέονται άμεσα με την ανάπτυξη αυτοάνοσου νοσήματος.
Αντίσταση στην ινσουλίνη: Η αυξημένη κατανάλωση υψηλά επεξεργασμένων τροφών και ζάχαρης, αναγκάζουν τον οργανισμό να εκκρίνει όλο και μεγαλύτερες ποσότητες ινσουλίνης, ώστε να διατηρήσει τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα εντός του φυσιολογικού. Η ινσουλίνη, είναι αυξητικός παράγοντας που αυξάνει την ένταση των φλεγμονών στο σώμα και απορυθμίζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού.
Διαταραχή του μικροβιώματος: Η κατανάλωση βιομηχανικών τροφών, αλλά και φρέσκων τροφίμων που έχουν εκτεθεί σε φυτοφάρμακα και παρασιτοκτόνα, επηρεάζει σημαντικά τη μικροβιακή χλωρίδα της τροφής και τη σύσταση του μικροβιώματος του ανθρώπινου οργανισμού. Γνωρίζουμε ότι η σύσταση του μικροβιώματος, είναι κεντρικός παράγοντας στην ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Μειωμένη έκθεση του ανοσοποιητικού σε φυσιολογικά μικρόβια: Στις ανεπτυγμένες χώρες, λόγω αυξημένης αντισηψίας και ενισχυμένων συνθηκών υγιεινής, το ανοσοποιητικό σύστημα των ανθρώπων δεν έρχεται σε επαφή με τα μικρόβια που χρειάζεται, ώστε να ωριμάσει. Η ελλιπής έκθεση του ανοσοποιητικού σε φυσιολογικά μικρόβια, είναι ένας από τους παράγοντες που οδηγούν σε αδυναμία αναγνώρισης των κυττάρων του εαυτού. Το ανοσοποιητικό "βλέπει" τα δικά του όργανα και ιστούς ως ξένα, τους επιτίθεται και αναπτύσσεται αυτοανοσία.
Έκθεση σε τοξικές χημικές ενώσεις: βιομηχανικά χημικά, φάρμακα αλλά και φυτικά σκευάσματα έχουν βρεθεί ότι είτε προάγουν την ανάπτυξη αυτοάνοσων ή αυξάνουν τη συχνότητα εξάρσεων αυτών των νοσημάτων.
Έλλειψη σωματικής άσκησης: η σωματική άσκηση μειώνει τα επίπεδα των ορμονών του στρες, μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη και έχει ανοσορυθμιστική δράση.
Ψυχογενές στρες: προκαλεί ορμονικές και μεταβολικές διαταραχές, που αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα ανάπτυξης αυτοανοσίας. Παρότι το ψυχογενές στρες δεν αρκεί από μόνο του, ώστε να οδηγήσει σε αυτοανοσία, επί εδάφους σημαντικής μεταβολικής διαταραχής, μπορεί να πυροδοτήσει την εμφάνιση αυτοάνοσων ασθενειών, όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ψωρίαση, η λεύκη, ο διαβήτης τύπου Ι κ.ά.
Οι παραπάνω παράγοντες είναι κοινοί στα αυτοάνοσα νοσήματα και οδηγούν σε απώλεια της ικανότητας του ανοσοποιητικού συστήματος να αναγνωρίζει τον εαυτό του.
Μεταβολικές Διαταραχές και Μηχανισμοί Ανάπτυξης της Αυτοανοσίας
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει τον οργανισμό από παθογόνα μικρόβια, ιούς, ξένα κύτταρα και χημικές ενώσεις. Η απώλεια της ικανότητας του ανοσοποιητικού να διαχωρίζει τα δικά του κύτταρα από ξένα στοιχεία, προκύπτει κυρίως μέσα από δύο μηχανισμούς:
Απώλεια της φυσιολογικής μεταβολικής ισορροπίας του οργανισμού.
Απώλεια της φυσιολογικής μεταβολικής ισορροπίας του οργανισμού.
Υπερ-δραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι μεταβολικές διαταραχές προκαλούν αλλαγές στη φυσιολογική σύσταση των κυττάρων του οργανισμού και δυσκολεύουν την αναγνώριση τους από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Παράλληλα, οι ίδιες μεταβολικές διαταραχές προκαλούν υπερ-δραστηριότητα του ανοσοποιητικού, το οποίο παράγει αντισώματα και επιτίθεται σε στόχους που δεν θα έπρεπε να επιτεθεί.
Οι διαταραχές σε επίπεδο μεταβολισμού, προηγούνται της εμφάνισης αυτοάνοσων.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι ακόμη κι αν κάποιος έχει γενετική προδιάθεση, μπορεί να αποφύγει την εκδήλωση ενός αυτοάνοσου νοσήματος, εφόσον εξαλειφθούν οι παράγοντες που πυροδοτούν αυτή την κατηγορία ασθενειών.
Η αποκατάσταση της μεταβολικής ισορροπίας του οργανισμού, σε συνδυασμό με την εφαρμογή εντατικής ιατρικής παρέμβασης στον τρόπο ζωής και διατροφής, βελτιώνει την κλινική εικόνα και την πορεία της υγείας ασθενών με αυτοάνοσο νόσημα.
Νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν το γεγονός, ότι για να επιτευχθεί μια ουσιαστική βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής, πρέπει ο κάθε ασθενής να αντιμετωπιστεί ως μια μοναδική περίπτωση, να αποκατασταθούν οι μεταβολικές διαταραχές και οι ελλείψεις του οργανισμού σε βασικά θρεπτικά στοιχεία, που οδήγησαν στην εκδήλωση νόσου.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδω: https://www.drtsoukalas.com/aitoanosa_nosimata-su-322.html
Δείτε περισσότερα www.drtsoukalas.com
Δείτε περισσότερα www.drtsoukalas.com
